အဖေ့အိမ်ကပြန်လာပြီးတစ်လမ်းလုံး ကားမောင်းရင်းနဲ့ မဒီ့ကိုအရိပ်တကြည့်ကြည့်ကြည့်နေမိသည်
မဒီ သည့်လည်း သူမကို သူ ကြည့်နေတာကိုသတိထားမိပြီး
"မဒီ့မျက်နှာမှာတစ်ခုခုပေနေလို့လား"
မဒီကမေးလာတော့ စစ်မင်းဟန်လည်း သူခိုးလူမိသလိုဖြစ်ပြီး
"ဟို...မပေပါဘူး..."
"ဒါဆိုဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ...မဒီမနေတတ်တော့ဘူး"
"ဟို...မင်းဘာတွေတွေးနေလဲစဥ်းစားနေတာ"
"ရှင်"
စစ်မင်းဟန်ရဲ့စကားကြောင့် မဒီ့ ရင်တွေခုန်သွားသည်
"သြော်...မင်းကအတွေးတွေသိမ်းထားတာတော်တယ်ဆိုလို့...မင်းဘာတွေးနေမလည်းစဥ်းစားနေတာ"
"သြော်...မဒီကအတွေးတွေသိမ်းတာတော်တယ်လို့ဘယ်သူပြောလဲ"
"မင်းအဖေလေ"
"အဲ့တော့ ကိုစစ်ကော မဒီ တကယ်ပဲအတွေးတွေသိမ်းထားတာတော်တယ်လို့ထင်တာလား"
"အင်း..."
"..."
ကိုစစ်ရဲ့အဖြေကြောင့်မဒီ ငြိမ်သွားသည်
"မင်း ကအတွေးတွေကိုထုတ်မပြတတ်ဘူးလေ...ပြီးတော့ ကိုယ်တို့အတူတူနေလာတဲ့တစ်လျှောက်လုံး မင်းအကြောင်းတွေကိုတစ်ခါမှမပြောပြဖူးဘူးမဟုတ်လား"
စစ်မင်းဟန် ပြောတာ အမှန်ပါ။ မဒီက သူမခံစားချက်တွေ၊ အတွေးတွေကိုသူများသိမှာအရမ်းကြောက်သူဖြစ်သည်
"အစ်ကိုလည်း မဒီ့ ကိုတစ်ခါမှမမေးဘူးလေ"
"ဒါဆို ကိုယ့်အပြစ်ပေါ့..."
စစ်မင်းဟန် စကားကြောင့် မဒီ နည်းနည်းခေါင်းနှပန်းကြီးသွားသည်။ သူမကိုယ်သူမသာ အပြစ်ရှိသလိုခံစားတတ်ပေမဲ့ သူများတွေကိုတော့အပြစ်တင်ရမှာအရမ်းမုန်းပါသည်
"မဟုတ်ဘူးလေ...မဒီပြောတာက..."
"ထားပါ...ဒါဆို ကိုယ်အခုမေးရင်မင်းဖြေမှာလား"
YOU ARE READING
အပြစ်အကြွေး (Our Fault)
Romanceမထင်မှတ်ပဲ ကြူးလွန်မိလိုက်တဲ့ အမှားတစ်ခုကြောင့် တစ်ယောက်ဘဝကိုတစ်ယောက်တာဝန်ယူလိုက်ရတဲ့အခါမှာ စစ်မင်းဟန် နဲ့ နွေမဒီ တို့နှစ်ယောက် သူတို့ရဲ့အပြစ်အကြွေးတွေကိုအပြန်အလှန်ဆပ်ရင်း သူတို့ရဲ့အိမ်ထောင်ကိုဘယ်လိုရှေ့ဆက်ကြမလဲ မထင္မွတ္ပဲ ၾကဴးလြန္မိလိုက္တဲ...
