ក្នុងពេលធ្វើដំណើរអស់រយៈពេលជាច្រើនម៉ោង ថេយ៉ុងក៏បានមកដល់ទឹកដីប្រទេសអង់គ្លេសនៃទីក្រុងឡុងដែលល្បីជាងគេក្នុងទ្វាបអឺរ៉ុប។ រាងតូចបានដើរអូសវ៉ាលីដើម្បីស្វែងរកមើលតាក់សុីដើម្បី ជិះទៅបន្ទប់ខុនដូររបស់នាងដែលលោកប៉ារបស់នាងបានត្រៀមទុកឲ្យយ៉ាងរួចរាល់។ ហើយកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ថេយ៉ុងក៏មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីសាលាដែលនាងត្រូវចូលរៀននោះដែរ ដោយថេយ៉ុងបានរៀនផ្នែកគ្រប់គ្រងនឹងសិល្បះព្រោះនៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេងជាប្រទេសមួយដែលល្បីបំផុតខាងមុខជំនាញទាំងអស់នេះ។
" ដល់ហើយ!" ថេយ៉ុងបានចុះពីលើតាក់សុីរួចដកលុយទៅឲ្យអ្នករត់តាក់សុីរួចក៏ងាក់បែបមកមើលសណ្ឋាគារខុនដូរដែលប៉ារបស់នាងបានកក់ទុកឲ្យរួចជាស្រាច់នោះ។
"សួស្តីអ្នកនាង ត្រូវការសេវាអ្វីឲ្យពួកខ្ញុំបម្រើដែលទេ?"បុគ្គលិកស្រីម្នាក់ក៏បានដើរមកសួររាក់ទាក់ទៅកាន់ថេយ៉ុង ដោយនិយាយជាភាសា English ។
"ខ្ញុំបានកក់បន្ទប់រួចរាល់ហើយ" ថេយ៉ុងក៏ហុតលិខិបញ្ជាមួយច្បាប់ទៅកាន់បុគ្គលិកម្នាក់នោះ នាងក៏ទទួលយក ។
"សូមរង់ចាំបន្តិច!" បុគ្គលិកម្នាក់នឹងក៏យកលិខិតនោះទៅឆែកមើលបញ្ជាក់ ក៏ឃើញថាបានកក់រួចរាល់ពិតមែន។
"សូមអញ្ជើញ មកតាមខ្ញុំ!" ថេយ៉ុងក៏បានដើរទៅតាមបុគ្គលិកម្នាក់នោះ
"នេះចា៎បើខ្វះខាត់អ្វី អាចប្រាប់ខាងខ្ញុំបាន"
"ហ្ហឹម! អរគុណ" ថេយ៉ុងងក់ក្បាល ក្រហឹមអរគុណបន្តិចរួចក៏ឆូសកាតចូលទៅក្នុងបន្ទប់របស់នាង។
ទូតៗ កំពុងតែសង្ងំគេងយកកម្លាំង បន្តិចពេលនោះសម្លេងទូរស័ព្ទរបស់ថេយ៉ុងក៏រោទ៍ឡើង ដាក់អារម្មណ៍ឲ្យនាងយោងដៃទៅយកទូរស័ព្ទដោយមិនចង់បើកភ្នែកឡើង។
"Hello កូន!"សម្លេងឮចេញពីខ្សែទូរស័ព្ទម្ខាងរបស់ថេយ៉ុងនោះគឺសម្លេងម៉ាក់របស់នាង
"Hello អ្នកម៉ាក់!" ថេយ៉ុងតបទៅវិញទាំងសម្លេងស្រទន់ជាមួយគាត់
"យ៉ាងមិចដែលអាកាសធាតុនៅទីនោះ មានផលពិបាកដល់កូនម៉ាក់ដែលទេហ្ហេ៎?"
YOU ARE READING
រឿង Model កំពូលស្នេហ៍(ចប់)
AdventureJk:តើប៉ារបស់ពួកក្មួយឈ្មោះអ្វីដែរក្មេងតូច? J'h:ពួកខ្ញុំគ្មានប៉ានោះទេព្រោះប៉ារបស់ពួកយើងឃើញស្រីក្រៅល្អជាងប្រពន្ធកូនរបស់គេ T'E: បងប្រុសមិចក៏បងនិយាយបែបនេះ?
