" ជេមីន! ពេលនេះអូននៅឯណា?" ដោយសារតែពេញមួយថ្ងៃទៅហើយមិនបានឃើញសូម្បីតែស្រមោលជេមីន ។ ព្រោះតែក្តីនឹករលឹកនាយកំលោះចាស់ យ៉ុងហ្គីក៏ទាញទូរស័ព្ទដៃរបស់នាយខលទៅរករាងតូចភ្លាមៗតែម្តងក្រោយពេលគ្លាការងាររបស់ខ្លួនរួច។
"ខ្ញុំកំពុងតែនៅ តាមខេត្ត សិស្សច្បងមានអ្វីមែនទេ?" សម្លេងចេញពីខ្សែទូរស័ព្ទម្ខាងទៀតក៏បានឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់នាយ។
"អូនទៅទីនោះធ្វើអី? ម៉េចក៏មិនប្រាប់បង? ហើយទៅប៉ុន្មានអ្នកមានមនុស្សប្រុសដែលទេ?" គ្រាន់តែឮថាជេមីនចុះទៅតាមខេត្តយ៉ុងហ្គីក៏លើកសំណួរជាច្រើនសួរទៅកាន់នាងបើសួរច្រើនយ៉ាងនឹងតើនរណាឆ្លើយទាន់ទៅ? សំខាន់ខ្លាចតែជេមីនទៅនៅជាមួយនឹងមនុស្សប្រុសទៀត។
"សិស្សច្បង សួរច្រើនយ៉ាងនេះតើខ្ញុំគួរឆ្លើយមួយណាមិនទៅ?"
"ប្រាប់បងមកថាអូនចុះទៅតាមខេត្តធ្វើអី្វ?"
"គឺ លោកប៉ាអូននឹងណា គាត់ឲ្យអូនចុះមកពិនិត្យមើលរោងចក្រ ! ហើយសិស្សច្បងដឹងទេនៅទីនេះគឺសម្បូរទៅដោយប្រុសក្មេងៗសង្ហារៗណាស់" ជេមីនដឹងទុកមុនហើយថាបើនាងនិយាយបែបនេះនោះយ៉ុងហ្គីប្រាកដជានៅមិនសុខក្នុងខ្លួននោះឡើយតែនាងមិនខ្វល់នោះទេ ។ ព្រោះនាងចង់ធ្វើបាបតាបិកនឹងម្តង។
"ផាក ជេមីនអូនសាកនិយាយម្តងទៀតទៅមើល?" សម្លេងមាំ មានអំណាចក៏បន្លឺឡើង ទៅកាន់ជេមីនតែគិតមែនទេថានាងខ្លាចនោះ? ចម្លើយគឺប្រាកដជាអត់ហើយ។
"ក៏អូននិយាយហើយតើថាអូននៅតាមខេត្ត"
"មិនមែនប្រយោគនឹងទេ ! ឆាប់ឲ្យទីតាំងមកបងនឹងទៅរកអូនភ្លាម" ដោយនិយាយមិនដឹងគ្នាយ៉ុងហ្គីក៏សុំទីតាំងដែលជេមីនកំពុងស្តិតនៅ។ តែគិតថាជេមីននាងព្រមឲ្យយ៉ាងងាយចឹងមែនទេដេកស្រមៃទៅគ្មានផ្លូវនោះទេ។
"ម៉េចក៏សិស្សរឹងរុសយ៉ាងនេះ? បើខ្ញុំឲ្យទៅនោះសិស្សច្បងនឹងមករកខ្ញុំមិនខានឡើយ ដូច្នេះហើយខ្ញុំមិនឲ្យល្អជាង! ......."មើលចុះមើល មើលសម្តីនាងនិយាយចោះ នាងធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតក្តៅចង់ផ្ទុះទៅហើយ។
YOU ARE READING
រឿង Model កំពូលស្នេហ៍(ចប់)
AdventureJk:តើប៉ារបស់ពួកក្មួយឈ្មោះអ្វីដែរក្មេងតូច? J'h:ពួកខ្ញុំគ្មានប៉ានោះទេព្រោះប៉ារបស់ពួកយើងឃើញស្រីក្រៅល្អជាងប្រពន្ធកូនរបស់គេ T'E: បងប្រុសមិចក៏បងនិយាយបែបនេះ?
