Zaw
ေဆး႐ုံအခန္းေလးထဲ
သူေရာက္သြားေတာ့
ျဖဴေဖ်ာ့စြာ လဲေလ်ာင္းေနသည့္
သူမေလးကို ေတြ႕ရသည္။
လက္တစ္ဖက္က
ေဆးသြင္းထားတာမို႔
ေမွးစက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ
သူမေလးပုံစံက အားမရွိသလိုႏွယ္။
"ထင္ရွား..."
"ဆရာ..ေရာက္လာၿပီလား..."
"ဆရာဝန္ ဘာေျပာလဲ"
သူမေလးအနားမွာ ထိုင္ေစာင့္
ေနတဲ့ ထင္ရွားက သူ႕ကိုျမင္ေတာ့
မတ္တပ္ထရပ္၍ ဦးၫႊတ္ျပလာ
ေပမယ့္လည္း သူ႕အၾကည့္တို႔က
သူမေလးဆီက မခြာ။
တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္သြားေလမလား
ဆိုေသာ အေတြးႀကီးနဲ႕မို႔ ပူပန္စိတ္က
ျပင္းျပေန၏။
"ဆရာကေတာ္က အားအရမ္းနည္း
ေနတယ္တဲ့ ဆရာ ဒါက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္
အတြက္ ေကာင္းတဲ့အရာ မဟုတ္ဘူးတဲ့
လူႀကီးတင္မဟုတ္ဘူး ဗိုက္ထဲက
ကေလးကိုလည္း ထိခိုက္ေစတယ္တဲ့"
"အဲ့ေတာ့...."
"အာဟာရရွိတာေတြေကြၽးရမယ္တဲ့
ေနာက္ၿပီး စိတ္ထိခိုက္မခံေစနဲ႕ ဆရာ..
ခနခန ေမ့လဲက်တာမ်ိဳးက..."
"ငါသိၿပီ"
ထင္ရွားစကားေတာင္ မဆုံးေသးမီ
သူက ဟန့္တားသလို ညာဘက္လက္
ကို ေထာင္ျပၿပီး ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္
ထင္ရွားစကားကို ခ်က္ခ်င္းရပ္သြားကာ
နားလည္သလိုဟန္ႏွင့္ ေခါင္းညိမ့္ျပလာသည္။
ထိုအခ်ိန္ တစ္ေျဖးေျဖး
တိုးကပ္သြားသည့္ သူ႕ေျခလွမ္းေတြက
သူမေလးအနားကိုသာ။ သူမေလးကို
သူမကာကြယ္ေပးနိုင္ဘူး။ ျပတ္သား
ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ ႏူတ္က ကိုယ္တိုင္
ေပးထားမိေသာ ကတိပါမတည္နိုင္
ခဲ့ဘူး။
အခုလိုျဖစ္ရတာ အားလုံးက
သူ႕ေၾကာင့္ဟုသာ သူေတြးရင္း
ေဆးခ်ိတ္ထားတဲ့ သူမေလးရဲ႕
လက္ကေလးသြယ္သြယ္လ်လ်ကိဳ
ေငးၾကည့္မိသည္။
ၿပီးေနာက္ နဖူးေလးကို
ဖြဖြကေလး နမ္းရွိုက္လိုက္၍
ေခါင္းကေလးကိုအသာပြတ္ေပးရင္း...
"ပန္...."
ႏူတ္ဖ်ားက တိုးလ်စြာ
ထြက္ေပၚလာတဲ့ နာမည္ေလးပင္။
YOU ARE READING
တရားမဝင်ဇနီး
Romanceပန့်ဘဝမှာ အချစ်ဆုံး အမျိုးသားဟာ ဦးစစ်လို့ပြောရင် ဦးစစ်ယုံမှာလားဟင်...
