အချစ်တွေကအပြစ်ဖြစ်ခဲ့လေသလား[completed]

Part.10

Unicode

တိမ်ယံအိမ်ပြန်ရောက်ချိန်မှာမိုးသားနဲ့သတိုးရာဇာတို့ကခြံရှေ့မှာရယ်မောပြုံးရွှင်ကာစကားပြောနေတာအားသူခပ်လှမ်းလှမ်းကနေကားကိုရပ်ကာလှမ်းကြည့်နေလိုက်သည်။

သူကြည့်နေတုန်းသတိုးရာဇာကမိုးသားခေါင်းကိုကိုင်ကာဆံပင်တွေကိုဖွလိုက်တာကြောင့်တိမ်ယံ့စိတ်ထဲဘာကိုအလိုမကျမှန်းမသိ။

သူ့ကားကိုတောင်မမြင်ရလောက်တဲ့ထိမွှန်နေကြတာပဲ။

''ငါသွားတော့မယ် မနက်ဖြန်ကျရင်လည်းအရန်သင့်လုပ်ထား ငါလာခေါ်မယ်''

''အင်းပါ ဘိုင့်ဘိုင်''

မိုးသားလည်းသတိုးကိုနှုတ်ဆက်ပြီးခြံထဲဝင်ခဲ့လိုက်၏။
​ပြီးတော့သူမကိုကို့ကားကိုမြင်ပါတယ်။တမင်မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တာ။

သူမအိမ်ထဲရောက်တော့မီးဖိုခန်းထဲဝင်ခဲ့ပြီးရေခဲသေတ္တာထဲကရေ​ဗူးအားယူကာရေသောက်နေတုန်း နောက်ပါးဆီမှ

''မင်းဘယ်ကပြန်လာတာလဲ''

သူမကရေကိုသာဆက်သောက်နေပြီးသူ့အားဂရုမစိုက်တာကြောင့်တိမ်ယံစိတ်မရှည်စွာနဲ့သူမလက်ထဲကရေ​ဗူးကိုဆွဲယူလိုက်ရာရေတွေကသူမကိုယ်ပေါ်ဖိတ်ကျကုန်ပြီးရေပါသီးသွားရလေသည်။

''အဟွတ် ဟွတ်''

''မိုးသား''

တိမ်ယံသူ့ကိုယ်သူပင်မသိလိုက်ပဲသူမပုခုံးအားကိုင်ကာစိုးရိမ်တကြီးခေါ်လိုက်မိ၏။

မိုးသားကသူ့လက်ထဲကိုဖယ်ချပစ်ပြီးသူ့ကိုပါတွန်းလွှတ်ကာ

''သွား လာမထိနဲ့''

''မိုးသားချို''

''ဘာလဲ မိုးသားကိစ္စတွေကိုဘယ်တုန်းကစိတ်ဝင်စားသွားတာလဲ''

''မေးချင်လွန်းလို့မေးနေတာမဟုတ်ဘူး ငါတို့ကပတ်ဝန်းကျင်နဲ့နေတာ မင်းအဲလိုသူစိမ်းယောကျ်ားနဲ့အမြဲသွားလာနေ ကြာလာရင်ပတ်ဝန်းကျင်မှာပြောစရာ​ဖြစ်မယ် မင်းနားလည်လား''

''ဂရုမစိုက်ဘူး အပြောခံရမှာမိုးသားလေ ကိုကိုမှမဟုတ်တာ အဲလိုဖြစ်ခဲ့ရင်တစ်လောကလုံးမှာကိုကိုကအပျော်ဆုံးဖြစ်နေမှာပဲမဟုတ်ဘူးလား ပြီးတော့သတိုးကသူစိမ်းမဟုတ်ဘူး သူနဲ့မိုးသားရဲ့ဆက်ဆံရေးကကိုကို့ထက်တောင်ပိုပြီးရင်းနှီးလေးနက်သေးတယ်''