Passport to Lurve (Love) [Completed]

CHAPTER 12 of 15: "Family"

Naguluhan ata ako sa mga sinabi ni Zonya at Dexter.

"Anung 'a bit of romance involved' ba pinagsasabi mo dyan? Kahapon mo pa ako inaasar eh." Tanong ko kay Dexter na nakangiti pa rin, at nakatayo sa pinto.

Medyo inusog ni Zonya ang kanyang wheelchair, at tinanong ako. "Bakit ate? Kahapon ka pa ba inaasar?" 

"Oo.. Sabi niya kahapon he likes me, pero.." Sinubukan kong ikuwento kay Zonya yung sinabi ni Dexter kahapon sa ball.

Pero bago ko pa maituloy ang kuwento, eh naramdaman ko na humawak si Dexter sa sandalan ng upuan ko.

"Oh tapos? Kumpleto ba yang kuwento mo Ed? Ikukuwento mo rin ba sa kapatid ko na nanginginig ka sa sobrang kilig kahapon?" Pagsingit ni Dexter na lalong lumaki ang ngiti.

Kahit kagigising niya lang, at walang t-shirt, eh ang bango-bango niya, just in case you're wondering.

"At ikukuwento mo rin ba sa kapatid ko na tayo ang first 'couple hug' sa ball?"

Tiningnan ko si Dexter.. "Ikaw na kaya mag kuwento.."

Pero bago ko pa maituloy ang sasabihin ko, eh nilapit ni Dexter ang mukha niya sa mukha ko.

"I really, really like you Ed. Napaka honest mo."

Ngumiti siya, sabay lakad papuntang pinto.

Pero bago pa siya makalabas ng kuwarto.. Eh may pahabol siyang sinabi..

"Bagay tayo." 

"Ate.. Huy, ate.. Huy.. Are you okay?" Tanong ni Zonya na humawak sa likod ko. 

Nagulat ako kasi medyo malayo pa ang wheelchair niya kanina sa kinauupuan ko.

"Oh. Zonya. Sorry. Nandiyan ka na pala sa likod ko." Sagot ko naman.

"Oo, hindi mo kasi ako pinapansin. Paglabas ni kuya nakatitig ka na sa pintuan. Mga one minute. Haha."

Nakakahiya. 

Napansin ata ni Zonya na hindi ako agad naka-react sa sinabi ni Dexter na 'bagay' daw kami. Hindi ko kasi maintindihan yung statement na yun. 

Bagay daw kami? Na mag alin? Mag on, like BF-GF? Or like Personal Assistant-Boss?

Ang gulo di'ba?

"Alam mo ate. Halata naman na hindi ka lang fan ni kuya. I mean, you like him. Not because he's a good singer or an actor. But you like him personally." Paliwanag ni Zonya na nakangiti.

Hindi na ako nag deny kay Zonya. Tutal, medyo malapit naman na kami sa isat isa. 

This week na rin kasi aalis si Zonya at Tito Boy papuntang Amerika. Mauuna sila dun, at maiiwan si Dexter. Not unless ma-expedite yung pagdating ng replacement passport ni Dexter, at sasabay siya.

So, kahit aminin ko kay Zonya na may feelings na talaga ako kay Dexter, eh wala rin namang mangyayari. 

Who am I naman para ma-fall si Dexter, di'ba? Hindi naman ako delusional. Nakadikit pa rin ako sa realidad na hindi magiging kami, at wala kaming happy ending.

Pero bago ko pa aminin kay Zonya ang true feelings ko towards Dexter, eh nagsalita na siya..

"Ay ate, diba sabi mo you'll teach me how to cook? Tutal pilay ako, ikaw magluto ng lunch natin. Papanoorin kita."

Tinulungan ko si Zonya na makalabas ng kuwarto niya. Ipinuwesto ko ang kanyang wheelchair malapit sa lutuan, bago ako nagpaalam na halughugin ang kitchen nila para maghanap ng ingredients.