"ခ်န္းေယာလ္!!!!! ေနပါအုံး"
႐ုံးဆင္းအျပန္ ကားေပၚတက္မလုိ႔
႐ွိေသးတယ္ ေအာ္ေခၚတဲ့ဆယ္ဟြန္းအနားေရာက္ေတာ့ ေခြၽးေတြပင္ထြက္ကာ
ေမာေနသည္ေလဟုိတပတ္ကကိစၥမၾကည္၍ ခ်န္းေယာလ္
ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ျဖင့္.."ဘာလဲ??"
"ကားၾကဳံလုိက္ခ်င္လုိ႔"
"ဘာ!!!"
"အာ~ လန္႔လုိက္တာ ကားၾကဳံ
လုိက္ခ်င္လုိ႔ပါဆုိ"ဆယ္ဟြန္းဒါ သက္သက္လုပ္ေနတာပင္
မီေယာင္းကုိဝင္ေခၚရမယ္မွန္းသိလုိ႔"အုိဆယ္ဟြန္း မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"
"ဘာကုိလဲ???"
"မင္းကုိငါနဲ႔လာမပတ္သတ္ဖုိ႔ေျပာထားတယ္
မလား?? နားမလည္ဘူးလား??""နားလည္သားပဲ"
"အာ့ဆုိ မင္း!!
"ငါလည္းေျပာထားတယ္ေလ မင္းကုိ
ငါအနားျပန္ေခၚမွာလုိ႔""႐ူးစမ္း!!!"
"ေအး အာ့လုိျဖစ္သြားရင္ေကာင္းမယ္"
"ေတာက္!!! "
"ခ်န္းေယာလ္~ မင္းစိတ္ကုိနားလည္ပါတယ္
ဒါမဲ့ ငါကုိအခြင့္ေရးေလးထက္ေပးပါလား??""အဟက္ ~ အခြင့္ေရး?? မင္းဘယ္လုိ
မ်က္ႏွာနဲ႔အ႐ွက္မ႐ွိေတာင္းေနတာလဲ
ငါ့ကေလးကုိ~"ေတာ္ပါေတာ့!!! ငါသိပါတယ္ အာ့တြက္လည္း
ငါ့ကုိငါအျပစ္႐ွိသူတစ္ေယာက္လုိအျမဲေတြး
ေနခဲ့ပါတယ္""အမွန္ပဲေလ~"
ဆယ္ဟြန္း သက္ျပင္းယဲ့ယဲ့ခ်လုိက္ၿပီး...
"ကဲပါ ငါအခုကားၾကဳံလုိက္မယ္ေနာ္"
ခ်န္းေယာလ္သူ႔ကုိစိတ္ပ်က္သလုိၾကည့္မိ
မလုိက္နဲ႔လုိ႔ေျပာလည္းရေအာင္လုိက္မွာမုိ႔
ဆက္မေျပာေတာ့ဘူးမီးေယာင္းၾကဳိတာေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္...
ခ်န္းေယာလ္ဘာမွမေျပာပဲကားေပၚတက္သြားသည့္မုိ႔ လုိက္ဆုိတဲ့သေဘာပင္
YOU ARE READING
မာနတုိ႔ျဖင့္~လွပခဲ့ေသာ~အခ်စ္ [Completed]
Fanfiction◀◀SEHUN CHANYEOL▶▶ ◀CHANHUN YEOLHET▶ (Zawgyi-Unicode)