"အုိဆယ္ဟြန္း!!!!"
"ဆယ္ဟြန္း!!"
ခ်န္းေယာလ္ ေတာထဲ အသံကုန္ဟစ္ကာ
ေအာ္ေနေပမဲ့ ျပန္ထူးသံမၾကားရမုိးကလည္းလုံးဝကုိမတိတ္ပါ...
ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း လုိင္းမမိလုိ႔
ဘယ္လုိမွဆက္မရေပ..."ဘယ္ေတြေရာက္ေနလဲ အုိဆယ္ဟြန္း.."
ခ်န္းေယာလ္ အရမ္းစိတ္ပူေနၿပီ
ခုနလာတဲ့လမ္းအတုိင္းအေတာ္ၾကာေလ်ွာက္လာေတာ့"ဟင္?"
သစ္ပင္ေအာက္မွာထုိင္ၿပီး ဖုန္းထဲက
သီခ်င္းကုိေအးေဆးစြာလုိက္ဆုိေနတယ္
ဆယ္ဟြန္း...ခ်န္းေယာလ္ ေဒါသေတြလွိမ့္ထြက္လာမိသည္
သူ႔မွာေတာ့ စိတ္ပူလုိက္ရတာ ဒင္းက
သီခ်င္းေတာင္ဆုိေနေသးတယ္......."အုိဆယ္ဟြန္း!!!"
သူ႔အသံလည္းၾကားေရာ ဆယ္ဟြန္းက
မ်က္လုံးျပဴ းေလးနဲ႔အံျသစြာ..."ခ်န္း ခ်န္းေယာလ္ မင္းက ဘယ္လုိလုပ္...
ခ်န္းေယာလ္ေဒါသတႀကီး သူ႔ကုိဆြဲမကာ
သစ္ပင္မွာကပ္လုိက္ၿပီး..."မင္း!! ဒါဘာလုပ္တာလဲ!!!??
"အမ္ ဘာ ဘာကုိလဲ?"
"မင္းလြန္ေနၿပီ မထင္ဘူးလား?? ဟမ္!!"
ဆယ္ဟြန္း သူ႔စကားမ်ားကုိ
လုံးဝနားမလည္ပါ..."ဘယ္ခ်ိန္ထိငါကုိဒုကၡေပးေနအုံးမွာလဲ!!
ဟမ္?? ေျပာေလ ေျပာ!!""မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ ငါက မင္းေပးတဲ့လက္အိတ္က် ..~~~
"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ထပ္မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့ မင္းငါနားမွာ႐ွိတာ အရမ္းပင္ပန္းလြန္းလုိ႔ေသေတာ့မယ္..."
"ခ်န္ ခ်န္းေယာလ္~"
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့မင္းလုပ္ရပ္ကုိ ရပ္တန္႔ကရပ္ၿပီး ငါကုိလႊတ္ေပးပါေတာ့.."
YOU ARE READING
မာနတုိ႔ျဖင့္~လွပခဲ့ေသာ~အခ်စ္ [Completed]
Fanfiction◀◀SEHUN CHANYEOL▶▶ ◀CHANHUN YEOLHET▶ (Zawgyi-Unicode)