"ဟူးးး ပင္ပန္းလုိက္တာ.."
ဆယ္ဟြန္းနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ဘာကုိမွသတိမရခ်င္တာေၾကာင့္ အလုပ္ထဲေခါင္းနစ္ေနခဲ့သည္မွာ
တပတ္တိတိ....သူ႔အိမ္ေ႐ွ႕ေန႔တုိင္း ၆လတိတိ အ႐ူးလုိ
သြားေစာင့္ေနခဲ့ရတာေနာက္ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ က်ေတာ္အလုိက်သူထြက္သြားတာပဲဟာ...
က်ေတာ္ဒီလုိလုပ္မေနသင့္ပါ...
မီေယာင္းကုိလည္းအားနာရအုံးမည္
က်ေတာ္အေပၚ တကယ္ေကာင္းတဲ့
သူမအေပၚကုိေလ.....ခုလည္းထုိအိမ္ေ႐ွ႕ကုိသြားမေစာင့္ပဲ
အလုပ္ထဲမွာသာေခါင္းနစ္ေနလုိက္တယ္...ေဒါက္....ေဒါက္...
"ဝင္ခဲ့ပါ.."
"ခ်န္း~"
"ဟာ မီေယာင္း လာေလ ~"
သူ႔ေဆြမ်ဴ ိးေတြနယ္ဘက္သြားတာ ၃ရက္
႐ွိၿပီေလ ခုမွျပန္ေရာက္ပုံရပါတယ္..."အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတယ္ဆုိ.."
"အင္း ဒီတုိင္းပါပဲ ......ဒါနဲ႔ ႏွစ္ပတ္ေလာက္
ေနမွျပန္လာမယ္ဆုိၿပီးဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔....."ေဖေဖလွမ္းေခၚလုိ႔ေလ တ႐ုတ္ကုိ~ခဏလာခဲ့ပါအုံးတဲ့..အေရးႀကီးကိစၥ႐ွိတယ္ေျပာတာပဲ"
"ဟုတ္လား ဘယ္ေန႔သြားမွာလဲ??"
"မနက္ျဖန္ အာ့တာ ခ်န္းေရာစိတ္ေျပ
လက္ေပ်ာက္လုိက္ခဲ့ပါ့လား??"မ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္ေနာက္ဆုံးေတြ႔လုိက္ရတဲ့
ဘြားကုိရင္မဆုိင္ရဲေသးဘူး...."ခ်န္း~ ဘြားကုိေသခ်ာေတာင္းပန္လုိက္ရင္
နားလည္မွာပါ..."သူေျပာတာလဲဟုတ္ပါတယ္ ဒီတုိင္းေနလုိ႔မွ
မျဖစ္တာ....ခုေတာင္ဘြားကုိေန႔တုိင္း
ဖုန္းဆက္တာ စကားဟုတ္တိပတ္တိမေျပာဘူး...ဒီ၆လအတြင္း ဘြားကတစ္ေခါက္မွျပန္မလာ
သလု္ိ ဖုန္းလည္းလုံးဝသူ႔ဘက္ကေန
စမဆက္ပါ...
YOU ARE READING
မာနတုိ႔ျဖင့္~လွပခဲ့ေသာ~အခ်စ္ [Completed]
Fanfiction◀◀SEHUN CHANYEOL▶▶ ◀CHANHUN YEOLHET▶ (Zawgyi-Unicode)