Ben Meriç Kaya. O herkesin dilinde dönüp dolanan Şizofren. Şizofren değilim kafamdakileri açıklayamıyor, dilimin ucuna getiremiyorum. İnsanlar beni anlamıyor ya da anlamak istemiyor. İnsanlara güvenmezdim insanlar da bana güvenmezdi.nAma ben her ro...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
En bolundannnn yorumlarınızıı okuyor olacağım✨✨🙏🏻
47. Bölüm
Hayatımdaki bir anı durdurabilecek olsam şayet şüphesiz şu an olurdu. Bulunduğumuz anı kavrayamamıştım. Kapının açılması ve Meriç'in yere kapaklanması 2 saniye içinde gerçekleşmişti. Diğer bir saniye ise Ateş'i görmüş, Ateş ise beni görmek yerine Meriç'in üzerine çıkmıştı. Bir saniye daha izlediğimde ise Ateş'in Meriç'in suratına inen yumruk ve tekmelerinin sesini işitmiştim.
Evet bunların hepsi 3 saniye kadar içinde gerçekleşmişti.
Ben ise şok içinde kalakalmıştım.
Evin içinde çok fazla bağrışmalar oldu. "AteşAteş yaralı vurma! Dikişine vurma!"Orkun'un sesini duydum.
Kapıdan o da girmişti. Beni şaşırtan Orkun ve Mete'nin girmesi değildi. Onur'un girmesiydi.
"Kes şunu!" Onur tek eliyle Ateş'in sırtındaki tişörtten yakalayıp geri çekmesiyle Meriç'in suratına baktım. Eli hemen dikişinin olduğu yere gitmiş ve suratı kan içinde kalarak ağzındaki kanı tükürmüştü.
"Kendine gel! Kendine gel!"
Mete ve Onur; Ateş'i ittirdiğinde ellerimi dudağımın üzerinden çekememiştim.
"Ateş.." Dedim şok içinde. Ateş'le tanışıyor olduğum sürece bir çok kez Ateş'in sinirine tanıklık etmiştim.
Ama böylesine gözünün döndüğü hiçbir anına şahitlik etmemiştim.
Bana bakmadı. Sinirinden beni görmemişti bile.
İlerlediğim kısımda Ateş, Onur'un elinden öne atılarak kurtulmuştu. Ama sırt kısmındaki tişört baştan aşağıya yırtılmış ve tekrar yerdeki Meriç'e saldırmaya başlamıştı.
"Ateş!" Diye çığırdım artık durması için. "Lan bir siktir git lan!" Mete, Ateş'e arkadan sarılarak kapının önüne çektiğinde, Onur, Meriç'in yanına çömeldi. Orkun ve ben ise Ateş'in artık durması için önünde durmuştuk.
"Pera.." Dedi Nefes nefese. "Ne yapıyorsun sen?" Dedim şok içinde Meriç'i göstererek. "Hay yapacağınız işin! Dikişin açıldı mı?" Diye bağırdı Orkun bir anda Meriç'in yanına çökerek. Meriç ise üst üste öksürmeye başlamıştı.
Ateş, bana dehşete düşmüş bir şekilde baktı. "Onu mu koruyorsun!" Diye gürledi birden bana.
Üzerime atılacağı sırada bir adım geri gittim. Ve ona cevap vermek yerine Meriç'in yanına çöktüm. "Meriç." Dedim başını tutarak. "İyi misin?" Dedim kaşlarımı çatarak.
