Ben Meriç Kaya. O herkesin dilinde dönüp dolanan Şizofren. Şizofren değilim kafamdakileri açıklayamıyor, dilimin ucuna getiremiyorum. İnsanlar beni anlamıyor ya da anlamak istemiyor. İnsanlara güvenmezdim insanlar da bana güvenmezdi.nAma ben her ro...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme başlamadan önce Vote ve bolca yorum yaparsanız çok mutlu olurum🤍 Keyifli okumalar.
56. Bölüm
O an şizofren olduğumu ya da aklımı kaybettiğimi düşündüm çünkü geldiğim günden beri çok fazla alkol tüketiyordum ve belki de gördüğüm iğrenç manzara kullandığım alkole borçluydu.
Meriç'in ne yaptığını daha fazla görmemek için sandalyemden indiğim gibi çantamı alıp oradan uzaklaşmaya başladım. "Pera, Pera!" Dedi Savaş arkamdan koşar adımlarla gelerek. "Savaş konuşmak istemiyorum şu an. Daha sonra lütfen." Deyip hızlı adımlarla barın içerisinden çıkmaya çalıştım. "Pera!" Meriç'in sesini işittiğimde sinirimden kulaklarımı parçalayacağımı sanmıştım. Cevap vermedim. "Pera! Dur lütfen! Dur!" Kolum bir anda Meriç tarafından tutulduğunu hissetmem ile Meriç'in gövdesine çarpmıştım. "Gördüğün gibi değil! Ben öpmedim onu! Yemin ederim ben öpm.." elim yavaşça onun yanağına çarparken başı beş saniye kadar solunda kalmıştı. Gözlerini sıkı sıkı kapattı.
"Yanlıştın ama bu kadar değildin. Bu kadar düşük bir adam değildin sen.." baştan aşağıya süzdüm onu. "Midem bulanıyor senden."
Meriç şaşkınlıkla Savaş'a döndü. Savaş ise dudaklarını büzüştürmüş elini de çenesinin altına yaslamıştı. "Sen gördün! Az önce senin beni gördüğünü gördüm! Söylesene benim öpm.." Savaş başını iki yana salladı. "Dostum ben karışmasam daha iyi, dediğin gibi gördüm.."
"Ne diyorsun oğlum!" Dedi Meriç bir anda Savaş'ın üstüne yürüyerek. Meriç'i sertçe ittirdim. "Git artık!" Diye bağırdım. "Lan söylesene!" Savaş başını iki yana salladı. "Kızı öptüğünü gördüm." Meriç şaşkınlıkla bana döndü. İğrenerek başımı iki yana salladım. "Yalan söylüyorsun! Gözümün içine baka baka yalan söylüyorsun lan! Gördün az önce!"
"Gebertirim lan seni!" Deyip sinirini Savaş'tan çıkartmak istercesine yakasına yapıştığında ikisinin de yanında kalmamak için hızlıca merdivenleri kullanmaya başladım.
Sinirimden ve ona hiçbir zarar veremeyişimden dolayı odamın kilidini açmam ile hızlıca içeriye girip, kapıyı kapatmam bir oldu. Ancak arkamı dönmem ile Akın'ın odamın içerisinde olduğunu da görmem bir olmuştu. "Senin ne işin var burada!" Diye bağırdım. Eliyle kapıyı işaret etti. "Seninle konuşmaya geldim. Kapın açıktı." Sinirle elimi alnıma yapıştırdığımda, Meriç'in sesi kulağıma gelmeye başladı. Üzüntüden değil sinirden akan göz yaşlarımı sildim. "Pera yemin ederim o kızı ben öpmedim!" Kapımı çalmaya başladı. "Bir daha benim ismimi o iğrenç ağzına almayacaksın!" Diye bağırdım kapıdan. "Pera çık konuşalım! O çocuk yalan söylüyor! Ben öpmedim diyorum! Bir anda yapıştı bana! Yemin ediyorum Pera!"
"Aşağılık herifin tekisin!" Ağlarken gözümdeki tüm makyajın akıp gittiğini hissedebiliyordum. "Nefret ediyorum senden!" Kulaklıklarımı aramaya başladığımda, Akın bana anlamayan bakışlar atıyordu. "Sakın sesini çıkarma." Diye fısıldadım ona. Eğer Akın'ın burada olduğunu görürse veya hissederse bu odadan bir daha asla çıkmazdı ve tahmin ediyordum ki Akın'ı da balkondan aşağı atardı.
