Ben Meriç Kaya. O herkesin dilinde dönüp dolanan Şizofren. Şizofren değilim kafamdakileri açıklayamıyor, dilimin ucuna getiremiyorum. İnsanlar beni anlamıyor ya da anlamak istemiyor. İnsanlara güvenmezdim insanlar da bana güvenmezdi.nAma ben her ro...
Bölüm Şarkısı; Gustavo Santaolalla~ Babel (Yukarıdan Başlatabilirsiniz)
Ezhel; Bir daha
Öncelikle Bölüme hoşgeldiniz herhangi bir duyurum yok sadece sizi sevdiğimi söylemek geldi içimden..Bilin diye🤧
Tek isteğim satır aralarını doldurun olur mu 🥺
O yüzden..Başlayalım..Bölümü artık tek başıma değil hep beraber Yakıyoruz 🩸
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
16.Bölüm
Birinin kaybetmek ne demek tam olarak bilmiyordum Evet annem ölmüştü ama babam annem de olmuştu Babam da
Annemi tanımamıştım içimde bir yer de anne özlemi tabiki vardı
Belki beni anlayamazsınız ama Annemi tanıyıp ona bağlandıktan sonra Ölseydi çok fazla acı çekerdim
Ama annemi tanımamıştım bu yüzden gerçekten tanıdığım bildiğim birini kaybetmek ne demek nasıl bir acı olabilir Bilmiyordum
Yarım saat ya olmuştu ya olmamıştı hastaneye geleli Meriç yanımda Oturuyor Başını eğmiş kucağındaki elinin parmaklarıyla oynuyordu
Mete'ye ne olduğu hakkında en ufak fikrim yoktu Meriç Doktorla konuşmuş sonra sessizce yanıma oturmuştu
Batuhan da aynı şekilde diğer tarafımda oturuyordu Meriç daha geldiğimizden beri bizimle çıtını çıkarmamıştı
"Meriç" diye fısıldadım düşünceli bir şekilde parmaklarıyla oynamaya devam etti
"Hım" ilk defa gerçekten Meriçe kendini iyi hissetmesi için teselli etmek istedim
"Kötü düşünme bir şey olmayacaktır" başını salladı sadece buruk bir gülümseme takınarak "Yaşayacağını sanmıyorum" dedi ifadesiz ama kısık bir ses tonuyla "Neden öyle düşünüyorsun" diye sordum
"O benim hayatımda gördüğüm en bencil adam yaşayacağını düşünmüyorum" Batuhan Meriç'e döndü "boş konuşma Meriç" sesini çıkarmadı Meriç
"Çok olumsuz bir çocuksun" dediğinde omuz silkti "Olumsuz değilim bildiğim şeyi duymamı bekliyorum doktorun ağzından" bakışlarımı yere indirdim
İç geçirip ayağını oturduğu sandalyeye çekip sol ayağının bağcıklarını açtı
Dudaklarım aralanırken ne diyeceğimi bilemedim
Bağcığını özenle düğümleyip yavaşça ipini bana doğru çekerek Açtı tekrar iki eliyle kurdele yapıp üzerine düğüm attı
Bir daha çözdü
Ve bir daha bağladı
Bir kaç defa daha deneyip En sonunda pes ettiğinde ayağını yavaşça indirip kendi kendine güldü siniri bozulmuşsuna "Hayat bana götüyle gülüyor he...Bir şeyleri birileri kaybetmeye yönelik kurulu hayatım" deyip ayağa kalkıp iki elini beline yerleştirdi "Bende zaten şans olsa baştan aşağı böyle biri olmam"
