សូមទោស🙏ចំពោះការយឺតយ៉ាវដោយសារតែអេតមីនជាប់ប្រលងទើបអត់បានផុសអោយទើបតែប្រលងចប់ថ្ងៃនេះឯង🥰#ភាគទី49
មកមើលដានីញ៉ែលវិញម្តងបន្ទាប់ពីក្រុមហ៑ុនត្រូវកកស័យធន់នាយក៏ភៀសខ្លួនមកនៅតំបន់ដែរដាច់ឆ្ងាយពីគេរបៀបដូចជាកន្លែងសម្រាប់អ្នកដែរអត់មានអ្វីហូបដើម្បីតាំងជំហរមួយរយៈ
ដោយមានកូនចៅស្មោះត្រង់នៅក្បែរប្រហែល5ទៅ6នាក់ដែរតាមបម្រើមិនរត់ចោលនាយ
"នេះចាហ្វាយអាហារ"ខាយជំនិតដៃស្តាំដើរចូលមកដៃកាន់ប្រអប់បាយមួយមកអោយដានីញ៉ែល
"អឹម~ពួកឯងបានអាហារឬនៅ"ដានីញ៉ែលសួរឡើងដោយសារតែឃើញតែមួយប្រអប់
"ហើយៗចាហ្វាយពួកខ្ញុំអ្វីក៏បានដែរ"ខាយនិយាយ
"មិនបាច់កុហកទេយកទៅចែកគ្នាទៅយើងទៅនិយាយទូរស័ព្ទមួយភ្លេត"ថារួចនាយក៏ងើបចេញទៅ
នៅខាងក្រៅដានីញ៉ែលកំពុងទាក់ទងទៅអ្នកណាក៏មិនដឹងដោយសារតែនាយអស់ជម្រើសមែនហើយ
"អាឡូលោកប៉ា"ដានីញ៉ែល
(យ៉ាងមិចនឹកឃើញយើងហើយ)
"បាទលោកប៉ា"ដានីញ៉ែល
(ចង់អោយយើងជួយអីនិយាយទៅ)
"លោកប៉ាជួយក្រុមហ៑ុនខ្ញុំបានទេ ពេលនេះខ្ញុំអស់ហើយ"និយាយទាំងសម្លេងសើ្មមិនខ្លាំងៗ
(ជួយវាចេះតែជួយបានហើយតែពេលជួយហើយឯងយកទៅដើរផ្លូវខុសទៀតយើងមិនជួយទេ)
"អត់ទេលោកប៉ាខ្ញុំឈប់ហើយលែងហ៑ានហើយ"ដានីញ៉ែលនិយាយទាំងញញឹមចុងមាត់ចង់អោយបញ្ឈប់វាមិនងាយទេព្រោះគេលូកដៃមកជ្រៅហើយ
(ល្អយើងជួយឯងហើយជួយគោរពពាក្យសម្តីផងយើងដឹងថាពេលនេះឯងគ្មានកន្លែងនៅទេយើងបានផ្ញើរទីតាំងផ្ទះវីឡាអោយឯងហើយនាំគ្នាទៅនៅទៅ)និយាយចប់ប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទក៏បានផ្តាច់
"ពួកឯងត្រូវតែសងយើងជុងគុក ឌីមា៉ត្រា ត្រកូលឯងត្រូវតែសងយើងទាំងឪទាំងកូន"ថាហើយវាជាធម្មតាទេដែរគេសងសឹងមនុស្សមិនចេះឆ្អែតឆ្អន់នឹងអំណាចតែងតែបែបនេះគិចមិនផុត
VOUS LISEZ
💫កែប្រែវាសនា តួចិត្តអាក្រក់💫
Fiction généraleអភូតហេតុដល់អស្ចារ្យបាននាំក្មេងប្រុស គីម ថេយ៉ុង ដែលជាអ្នកនិពន្ធ ឆ្លងចូលក្នុងសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរដើម្បីកែសាច់រឿងធ្វើយ៉ាងណាអោយចុងបញ្ចប់នែតួចិត្តអាក្រក់បញ្ចប់ទៅដោយរីករាយ ។ តើគេអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកែសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរ?