AVIM SENSİN

12.Bölüm: Aşkın Zorlu Yolları

"Ekin Karahanlı benden etkileniyordu. Peki karşılık vermeli miydim?"

Bazen birisine inanmak istersiniz, güvenmek ve onu sevmek istersiniz. İnanırsınız, güvenirsiniz ve seversiniz. Fakat daha sonra sizi yarı yolda bırakır o güvendiğiniz, inandığınız ve sevdiğiniz kişi.

Hep böyle oldu hayatımda. Bu yüzden kimseye inanmak istemedim, güvenmek istemedim, alışmak ve sevmek istemedim.

Ama ilk defa birine inanmak ve güvenmek istiyordum. O kişi Ekin Karahanlı'ydı.

Dudaklarını dudaklarımdan uzaklaştırdığında gözlerime baktı. Kalbimin hızlı atışlarına anlam veremezken aynı zamanda az önce söylediği cümle beynimin bir kısmında yankılanıyordu.

"Senden etkileniyorum."

Ekin Karahanlı benden etkileniyordu. Peki karşılık vermeli miydim?

Sınırları bir kenarda bırakmak istiyordum fakat bu o kadar kolay değildi.

Ekin ile hiçbir şey olmamış gibi dans etmeye devam ederken Ekin bana gülerek bakıyordu.

Ben ise hala az önce olan şeylerin şokunu yaşıyordum. Ekin benden etkilendiğini söyleyerek beni öpmüştü.

Bu büyük bir olaydı. Fazla abartılacaktı.

Sonunda şarkı bittiğinde Ekin'den uzaklaştım.

Ekin ile hiç konuşmadan lavaboya gittim.

Aynanın karşısına geçip kendime baktım. Az önce neler olmuştu?

Gözlerimde ki bu anlamsız ışıkta neyin nesiydi? Peki kalp atışlarım? Sanki beni çıldırtmaya yemin etmiş gibi atıyordu kalbim.

Beni kıskandığına emin olduğum kişinin benden etkilendiğini anlamalıydım.

Sadece etkilenme miydi?

Kahretsin! Bu olmamalıydı.

Her şey daha da zorlaşacaktı. Yani en azından ben öyle düşünüyordum.

Bugün ile alakalı bir sürü haber yayınlayacaklardı, Ekin'in beni öptüğü bir fotoğraf ellerinde yoksa bu çok iyi bir durum olurdu.

Fakat bu çok düşük bir ihtimaldi.

Bir saat sonra herkes dağılmıştı. Arabama binip eve doğru yol almaya başladık. Dayım işinin olduğunu söyleyerek şirkete gitmişti.

Emre'ye onu takip etmedi söylemiştim fakat Eva izin vermemişti. Ya hep beraber ya da hiç demişti.

Onlar ile ekip olduğum için bu teklifi kabul etmiştim ama yine de mantıklı değildi dayımın nereye gittiğini merak ediyordum.

Ekip ile eve geldiğimizde hiçbirimiz odamıza gitmedik, Ekin dayımın gerçekten şirkete gidip gitmediğini kamera kayıtlarından bulabileceğini söylemişti.

Hepimiz Ekin'in odasında toplandığımızda hepimiz bir yere oturduk.

"Bulabileceğine emin misin Ekin?" diye sordu Eva. Bende o sırada Ekin'in odasını inceliyordum. Ekin bilgisayarına bakmaya devam ederken cevap verdi Eva'ya. "Eminim."

"Bir polis olarak sizinle böyle bir şeyi yapmayı doğru bulmuyorum."

"Beğenmiyorsan git, kimseyi zorla tutmuyoruz." dedim Salih'e bakarak. Salih, "Öyle mi Azra Hanım?" dedi.

"Öyle."

Ekin hala bilgisayarına bakarken ben de başımı yatağının başlığına yasladım.

Başım ağrıyordu, uzun zamandır bu kadar yorulmamıştım.