bölüm 19

2.3K 135 19
                                    

Çok yavaştı.
Ama çok hızlı geçiyorda gibiydi.

Ne ara polisler tarafından tutuklanmıştım?

Ne ara karakola gelmiştim?

Ne ara sorguya alınmıştım?

Ne ara ardalar ile oturmuş adımın anons edilmesini bekliyordum?

Herşey çok hızlı gibiydi.

Ama her saniyesi ağır çekim gibi gözlerimin önünden geçiyordu.

Hiçbir şey algılayamamıştım.

Okulun etrafını polisler sarmıştı.

Hepimiz tutuklanmıştık.

En son hatırladığım Zeynep ile ülkünün ağlama sesleriydi.

Ve onun bana kendime gelmem için yalvarışlarıydı.

Karakola gelip elimizdeki kelepçeler ile sorguya alınmıştık.

Biz sorgudayken bütün okul evlerinden alınmıştı.

Bütün okul sırayla sorguya giriyordu.

İkici defa sorguya alınacaktık.
Şimdilik hepimiz bahçede telaşla oturuyorduk.

Elerimizdeki kelepçeler çıkmıştı.

Ama tekrar takılacaktı. Yani ordaki polis öyle demişti

?:kelepçeleri şimdilik çıkartıyorum. ama merak etme birakaç saat sonra tekrar takacağım, bu sefer asla çıkartamayacaksın.

Biz suçlu değildik ama bahçedeki herkes bize bir suçluymuşuz gibi bakıyordu.

Bazılarının gözleri direk üzerimdeydi.

Gözlerime baka baka sen katilsin diyende olmuştu ama bilmiyorlardı ben katil değildim...

?: titremeyi kes artık!

Diye bağırdı çenemi sertçe tutarken.

?:sen suçlu değilsin korkmayı bırak artık!

Dediğinde dolu gözlerimi elalarına çevirdim.

Tuana:ama herkesin gözünde öyleyim.

Dedim etrafa bir göz gezdirip.

?:diğerleri s*kimde bile değil!

Öfkeyle nefes verdi.

Tuana:benim umrumda! Herkes bana bir katilmişim gibi bakıyor...ve bu beni çıldırtmaya yetiyor.

Dedi titreyen sesimle.

?:senin yüzünden bende çıldırıyorum!

Pek benle konuşuyor gibi değildi.

Ülkü:abi.

Dedi elindeki telefonla yanımıza gelip.

Gözleri kıpkırmızıydı.

Ülkü:annem...seninle konuşmak istemiyor.

?:ah öyle mi? Ailesinden fırsat bulup bizi hatırlaya bilmiş demek?!

Ülkü:abi!

Telefonu uzatı.

Sertçe elinden çekip aldı.

Ayağa kalkıp gitti.

Ülkü:korkuyorsun değil mi? Bende korkuyorum.

Dedi yanıma oturup.

Ülkü:yalmadımız birşey yüzünden suçlanıyoruz.

Dedi kahka attıp.

Tuana:insanlar bana bir katilmişim gibi bakıyor.

platonik (ÇT)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin