platonik (ÇT)

70. bölüm

Dudaklarımda sinsi bir gülümseme vardı.

Uzun süre sonra ilk defa gülümsüyordum.

Gerçketen ilk defa yaptığım işten zevk alıyordum.

Gözlerimi kısıp karşımdaki zavallı adamı baştan aşağı düzdüm.

Elimdeki kanı pantolonuma sildim,cebimden çıkardığım sigarayı dudaklarımın arasına yerleştirdim.

Elimdeki kan sigaranın beyaz kağıdını da renklendirmişti.

Sigaranın dumanı yara içinde kalan yüzüne üfledim.

Zaten zar zor nefes alırken duman nefes almasını zorlaştırıyordu.

Çağan:ağlıyor musun?

Dedim gözlerinden akan yaşlara bakıp.

Çağan:yazık.

Dedim karşısına dikildip.

O kadar bitkin bir haldeydiki cevap dahi veremiyordu.

Çağan:canımı sıkıyorsun.

Dedim oflayarak.

Günlerdir en beterini yapmıştım şimdi ne yapacağımı bilmiyordum bile.

Bana zevk verecek bir şekilde ölmeliydi ama nasıl?

Ölmesini istemiyordum aslında.

Acıdan kıvaranmasını,bana ölmek için yalvarmasını istiyordum.

Yaşatıklarını yaşamasını istiyordum.

Elim masa da duran aletlerde gezindi.

Çağan:hangisi daha çok acıtır?

Diye ona sordum,ama bana sadece ürkek bir şekilde bakıyordu.

Çağan:alışmış olman gerekirdi.

Omzumu silkdim ve uzun ,keskin ve sivri bıçaklardan birini aldım.

Bu bıçağı daha önce kullandığım için ucunda kan vardı.

Onu bıraktım ve jiletlerden birini aldım.

Bu işime yaradı.

Tekrar bir sigara yaktım.

Yerde duran siyah poşetten bir şişe viski çıkardım.

Kapağını hızla açıp kafama diktim.

Bana aç bir köpek gibi bakıyordu ama siklemedim.

Çağan:susadın mı?

Diye sordum alayla.

Acaba kaç haftadır su vermiyordum buna.

Uzun bir süre öksürdü.
Zar zor kendine geldi.

Elimdeki jilet ile ona yaklaşınca korkuyla geri çekildi.

Çağan:benden mi korkuyorsun onur?

Dedim kaşlarımı çatıp.

Çağan:korkma sadece biraz acıyacak.

Ona yaklaştım.

Onur:lütfen.

Dedi kekeleyerek.

Onur:lütfen yapma, lütfen.

Ellerini yere bastırdı.

Çağan:biraz daha yalvarman gerek onur.

Onur:çağan yapma. Yalvarırım bırak beni, lütfen.

Diyerek uzun uzun yalvarmaya başladı.

Dudak büzdüm.

Çağan:sıkılmaya başlıyorum onur.