fading flower • zm

21|breathe with me

Kaygı.

İlk kez Zayn' i bile aşmayı başararak Dove'un çevresini sarmıştı. Kaygı her yanında. Gölgeler durmaksızın kulaklarına fısıldarken solukları düzensizleşmiş ve odağını kaybetmişti.

"Dove?"

Zayn'in seslenişi üzerine ona bakmayı denedi ancak odaklanamıyor. Bulunduğu restoran bir hayaldi sanki. Şu an hiçbir şey gerçek değildi. Sadece kaygı ve kalbinin davul gibi çarpan güçlü atışları gerçekti.

Titrek bir nefes almaya çalışırken Zayn tekrar "Dove?" diye seslendi. Bulunduğu bu boktan duruma şahit olması Dove'un daha da paniklemesine neden olduğundan elini istemsizce hızlı çarpan kalbinin üzerine koydu.

Nefes alamıyorum. Bu seferki kalp krizi Yumru. Bu sefer oluyor. Bu normal değil, hiç değil.

Bunun yine kalp krizi olmadığını biliyorsun, dedi Yumru.

Hayır, hayır, öyle. Kalbimin bu kadar hızlı atmasının normal olduğunu söyleyemezsin.

"Dove, iyi misin?"

Tanrım, rezil oluyorum. Bunu görmemeliydi. Haklısın. Kalp krizi olamaz. Hayır öyle. Hayır değil. Zayn yanımda. Güvendeyim. Ölecek miyim? Yumru, kalp krizi geçiriyorum.

Sakın onun karşısında ağlama lanet olsun.

Çok korkuyorum. Lütfen bitsin. İyiyim. İyiyim. Zayn'e odaklanmalıyım. Zayn'e odaklanabilirsem hepsi bitecek. Kalp krizi olduğunu düşünüyorum ama olmayabilir de. Aynısını defalarca kez yaşadım. Yaşadım. Korkmamalıyım. Ama bu seferki ya farklı olursa?

Masada boşta duran elini tutmuştu. Tutuşu normalinden biraz fazla sıkıydı. "Gözlerime bak."

Dove, odaklamakta zorlandığı gözlerini güçlükle onun gözlerine kaldırmaya çalıştı. Kaygı bir anda, annesine konum attıktan sonra gelmişti. Hızlı gelenler genellikle yıkıcı ve yıkıcı olanlar her daim annesiyle ilgili olurdu. İlerleyen dakikalarda annesinin ve Angie'nin gelecek olması onu öldürüyor gibi hissettiriyordu.

"Ne oldu?"

"Biraz... Biraz iyi hissetmiyorum. Özür dilerim. Beni böyle görmeni istememiştim. Nefes almak zor. Sanırım."

Düzenli nefes alamadığı için tıkanan Dove bir kez daha boğuluyor gibi hissedince kalbi yeni bir çarpıntıyla göğsüne çarptı. Gözleri dolmuştu. Ağlamamak için ayrı bir direnç içine girmişti.

Elini bir kez daha kalbinin üzerine koyarken Zayn elini geri çekti, ayağa kalkıp sandalyesini Dove'un yanına sürükledi ve tekrar oturdu. Bir kolunu Dove'un omuzları üzerine yerleştirip onu kendisine çektiğinde Dove buna karşı çıkmadan başını onun göğsüne yaslamıştı.

Büyük ve sıcak elini Dove'un yumuşak yanağına yerleştiren Zayn "Sakinleşmelisin." dedi rahatlatıcı bir sesle.

"Kalbim çok hızlı atıyor."

"Heyecandan. Heyecanlanınca herkesin kalbi hızlı atar."

Dove şaşırmıştı. "Heyecandan mı?"

"Annen arayana kadar iyidin. Annen aradıktan sonra sadece heyecanlandın ve biraz gerildin. Bedenin heyecan tepkisi veriyor, korkma."

"Ama... Ama çok hızlı atması normal mi?"

"Tabiki. Sakinleşince yavaşlayacak."

"Yapamıyorum." dedi boğularak. "Bu seferki farklı olabilir."

"Nefesimi dinle. Benimle aynı şekilde nefes almaya çalış."

"Kalp krizi geçiriyor olabilir miyim?"