Olanaksız |Lanet Serisi 1| #Wattys2020

O/5

Sanırım yazmaya başladığımdan bu yana Olanaksız için en anlamlı fotoğraf ♥ Sizce de öyle değil mi?

Ve ben. Russilexa.

İrayna gözlerini kapatıp bir anlığına durdu. Yatakta ona boş boş bakan adamın neredeyse her yeri mosmordu. Bazı yerleri yeşil renge dönmüş , baldırlarında bile bıçak izleri vardı. Boynun biraz altında köprücük kemiklerinde fazlasıyla yara izleri vardı. Sigara yanıklarına benzeyen izleri görü görmez irkti İrayna.

"Seni kim bu hale getirdi?"

Hastasına bakarken yüzünde sadece acıma yoktu. Ona sadece güven vermek istiyordu. İçini acıtacak bir nefes alarak yataktan ayağa kalktı ve arkasını döndü. Neler olduğunu anlamak istiyordu. Sağır değildi ,tepkileri iyi veriyordu ki Ege'nin yüzüne bistüriyi saplamıştı. Bu iyiydi , en azından hareket etmeyen bir şizofreni değildi , konuşmayan ama hareketleri iyi olan bir hastaydı.

Açılan kapıyla gelen kişiye bakıp gülümsedi. Ege beyaz dişlerini ortaya çıkaracak kadar çok gülümsemişti. İrayna ona 'Bunca derdin üzerinde neden gülüyorsun!?' diyerek onu öldürmek istese de dudaklarına ince bir çizgi vererek baktı karşısında ki adama.

"Elimde hoşuna gidecek harika şeyler var." diyen yanağında iki dikiş izi olan Ege'ye baktı genç kadın.

"Neler var , umarım bana ilaç gibi gelir." derken kalkık omuzlarını düşürmüş ve baygın bakışlarla bakmıştı Ege'ye. Yatakta yatan hastasına bakındı. Onun yastığını düzelterek kafasını sağlam bir şekilde yatırdı. Gözlerine bakarken dudaklarını kıvırdı. Ona sadece küçük bir çocuk gibi bakmasını sevmişti , hatta ona bu şekilde bile alışabilirdi. Çünkü ona nasıl zarar vereceğini bilmiyordu.

Fakat her şey onun sandığı gibi değildi. Adam korkuyordu , zarar vereceğini sanıyordu. Yaralanmıştı , fakat bunlar göz ile görülecek kadar iyi yaralar değildi...

Karşısında ki kadından korkuyordu. Ona her dokunuşunda canı yanıyor , kalbi her dokunuşta korkuyla çarpıyordu. Onunda kendisine zarar vereceğini sanıyordu , aklına ister istemez o hatıralar geliyordu. Geri çekiliyor ya da Ege'ye yaptığı gibi zarar vermek istiyordu. Ama tam olarak yapamıyordu , kolunu kaldırdığı her an geri indiriyordu. Onu dinleyemecekti , ona zarar vermesini isteyen kimseyi dinleyemeyecekti...

"Peki , sana o harika haberi vereyim. Ama sonra bir yemek yeriz?"

"Ege haydi." derken at dudağını ısırarak yutkundu İrayna. Birden açılan uykusuna değecek bir haber istiyordu.

"Kimliğini buldum" derken elinde ki mavi kimliği genç kadının gözü önüne tutmuş gülümsemişti Ege. İrayna ilk önce gözlerini kısarak önünde ki kimliğe baktı. İlk önce anlamasa da Ege'nin elinde ki kimliği yavaşça alıp bakındı.

"Kimin bu? " derken gülümserken umduğu şey ile arkasına döndü.

"Garip bir ismin varmış." derken kıkırdayarak yatağa oturdu.

"İnanmıyorum! Berta. Anlamı ne acaba?" derken Ege'ye doğru gülümsemiş yataktan kalkıp onun yanına geçti. Kollarını genç adama satarken kafasını omzuna yasladı.

"Teşekkür ederim."

"Ne demek hanımefendi." diyen Ege kadını kendinden uzaklaştırarak gülümsedi. İrayna arkasında ki adama döndü yine. Adı Berta'ydı.

"Kimliği nereden buldun?" derken derin bir nefes verip elinde ki kimlikte ki doğum tarihine baktı.

"32 yaşında , genç sayılır." derken gülümseyen yüzünü bir an olsun düşürmemişti.