Olanaksız |Lanet Serisi 1| #Wattys2020

O/17

Merhaabaaaa!

Nasılsınız? Havalar sıcak ben parkelere yapışıyorum... cidden...

Media/ Selena Gomez; Bad Liar (bence bu bölume uyguuun)

Olanaksız şuanlık tek kitap olacak ama Lanet serisi adında birbirinden farksız birkaç kitao daha olacak. Sizi bilgilendirmek istedim ve Aralık ayına dek Olanaksız'ın finalini vermeyi düşünüyorum. 2016'da başladığım fakat yazmaya cesaret edemediğim bir kurguyu hak ettiği yere bersber getirelimm❤

Sorunuz varsa seve seve cevaplayabilirim. Sergio'yu sevmediğinizi biliyorum fakat geçmişte yaşadıkları bakış açınızı değiştirir mi?

Sizce Berta ile ortak noktaları var mı?

Ve beni seviyor musunuz?🌚

Arkadaşlarınıza kitabı önererek ve bu kısıma etiketleyerek daha fazla kişinin kitaba erişmesini sağlayabilirsiniz sizi seviyoruuum❤👣

"Irayna,"

Genç kadın omuzuna dokunan elle irkildi. Arkasına döndüğünde dolu olan gözlerini silip gülümsemeye çalıştı.

"Günaydın,"

"Nerelerdeydin?"

Sergio gözlerini kısarak gelecek olan cevabı bekledi. Genç kadın ise sadece önünde ki banklardan birine oturup orada saatlerce oturmak istiyordu. Elinde ki dosyayı yanına oturan adama uzattı. Boş gözleri, tekrardan açılacak mezarlar için yanıp tutuşuyordu ve gidip gitmemek konusunda kararsızdı. Genç adam eline aldığı kahverengimsi dosyayı açtı. Içinden çıkan iki resim kucağına düşerken dün gece ona da gelen otopsi kararına baktı. Kucagında ki resimleri kaldırırken yutkundu. Bu zamana kadar aldığı en kötü kararlarından biri fotoğraftaydı ve gülümseyen gözlerle ona bakıyordu.

Gözlerini kapattı.

Elinde ki fotoğrafı  parçalara ayırarak bir daha görmek istemedi fakat gözlerini açtığında yine ona bakıyordu.

"Bunlarda kim?"

Sergio ilk defa Tanrı'ya dua etti. Bu iki resimin, genç kadınla bir ilgisinin olmamasını o kadar çok istedi ki ettiği dualar arasında bir hastanın olmasını bile diledi. Meraklı gözlerini genç kadına çevirirken Irayna'nın tekrar dolan gözlerine baktı.

"Eşim ve kızım,"

Sergio zorlukla yutkundu. Kendini belkide ilk defa bu kadar yorgun ve kötü hissediyordu. Yutkunurken boğazından kaynar suların aktığını hissetti.

"Neden, neden tekrardan otopsi yapmak istediler?" Sesini sonunda en diplerinde bulabildiğinde konuşnaya başladı ki, Irayna'dan gelecek her hangi bir cevabı deli gibi beklediğini hissetti. Bunun nedenini henüz kendi de anlamamıştı.

"Kızımın kazadan sonra öldüğünü söylüyorlar. Eşim ve o trafik kazasında öldüler fakat hastaneye geldiğinde Rayna, kızım yaşıyordu. Doktor hatası ya da bilkaza olduğunu dile getiriyorlar. Ve organlarının tam olarak olmadığınıda."

"Bunun olması,"

"Bu olanaksız bir şey, emin değilim Sergio fakat bir otopsi daha yaptırmayacağım. Kızım geldiğinde onu sen devraldın, hastaneye geldiğinde yaşıyor olsa bile bunu bilirdin değil mi?"

Irayna kafasını yanında ki adama çevirdi. Sergio'nun bakışlarında ki anlamsız ifadeyi görürken bunun sebebinin genç adamın şaşırmış olmasına verdi fakat Sergio'nun aklından geçenleri bilse kendini yerden yere vuracaktı.

Kalbinin sesini ne kadar dinlemek istese de bu sefer devreye mantığı girecekti. Birkaç yıl öncesine dek bu teklif ona gelse, gözünü kırpmadan buna olumlu cevap vereckti fakat şimdi ki düşüncesi tamamiyle farklıydı. Irayna, ölenlerin acı çekmemesini istiyordu ki onların yerinde artık mutluolduğunu biliyordu. Üstelik eşinin ve kızının kaza da öldüğünü geç olsa bile kabul etmişti. Ya da etmek zorunda kalmıştı.