Herkese merhabaaaa!
Nasılsınız? Ben çok iyi çünkü Berta, İrayna ve Ege (BU BÖLÜMDEN SONRA ISMI SERGIO) ile evinize bundan sonra her zaman geleceğiiiiz💞
Bu bölüm için yorumlarınızı bekliyorum, görüşleriniz benim için çok değerli ve 55K🙈 Sizi seviyorum! Bu arada, ithaf isterseniz yorumunuz yeterli💞
Ig/ asliipekli
"Irayna?"
Genç kadın gözlerini açtığında boynunun ağrısiyla dudaklarından ufacık bir inilti çıktı. Eli otomatik olarak boynuna giderken aralanan gözlerinde önünde beliriveren Sergio'ya baktı.
"Uyumuş muyum?"
"Bütün gece boyunca."
"Tanrım,"
Irayna ayağa kalkarken bir kaç adım attığında ayaklarının uyuştuğunu hissetti. Kolunda olan saat iz yapmış bileğini deli gibi kaşıntı yapıyordu. Aklı bulanırken ilk başta gözunün önunden gecen sahnelerle nereye geldigine neler oldugunu anımsadı. Ayakları kendiliğinden koridorda yürürken sağ tarafında ki hasta odalarına göz gezdiriyordu. Berta'yı görmek için sabırsızlanıyordu fakat hasta bakıcılara veyahut doktorlara zarar verip vermediğini deli gibi merak ediyordu.
Onu bütün gece yalnız bırakmıştı ve bir miktar pişmanlık duyuyordu. Yanında olmak yerine uyumuştu...
Bir anda durarak bedenini tamamen sağ tarafa çevirdi. Oda kartında ki Berta yazısı ona gülümserken derin bir nefes alarak içerid girdi. Istediği tek şey Berta'yı düzgün bir şekilde görmekti.
Kapıyı açtı ve içeri girdi, dudaklarını ısırırken sandalyede oturan adamla yutkundu. Tamamen bir başkasina benziyordu!
Bir kaç adımda ilerleyerek Berta'nın dikkatini çekti. Genç adamın kısalmiş saçları, yok olan sakallarıyla ondan bile küçük duruyordu. Üzerine giydiği eşofmanlar biraz dar gelmiş bedeninin olan kalıbı ortaya cıkmıştı.
"Merhaba,"
Gülümserken ilerledi ve bu sefer tam karşısında olab hastasina baktı.
"Ne kadar değişmişsin? Bir de raporuna bakalım, uyuman gerekiyordu bütün gece oturdun mu?"
Irayna onun tam karşısına oturdu ve eline masada ki mavi dosyayı aldı. Geriye yaslanırken tıklanmadan açılan kapıya baktı ve içeri giren adama baktı.
"Bütün gece öyle oturmuş."
"Olabilir."
"Ona bakmak için mi burada? Konuşmuyor, hatta duyuyor mu belli değil ağzıni bile açmadı bir dili var mı şüpheliyim."
"Sadece hastalığını çözmeye calışıyorum. Sonrasında Melan'a soz verdiğim gibi rehabilitasyon merkezine göndereceğim." Irayna Sergio'ya bakmadan dosyada gözlerini gezdiriyordu. Konuşması her zaman ki gibi sinirini bozmustu fakat bir yandan da adamın haklı olmasından korkuyordu. Sergio çok başarılıydı, her hastaneye gelişinde insanlar adımlarıni bile sayıyordu. Başardığı, başarilı geçirdiği her ameliyat artı bir puan olarak hanesine ekleniyordu ve amacı bulundugu yerde ki en iyi hastaneye gitmekti.
Herkesin hayranlık duyduğu birine kızmasini bazen hiç doğru bulmuyordu fakat kendine karşıt olan söylemleri duymayı hiç sevmiyordu. Bu sözleri ondan duymak onu ekstra sinirlendiriyordu çünkü onun şuan yanında olmasını istiyordu.
Dosyayı açarken geriye yaslandı. Sırtı o kadar çok ağrıyordu ki sert bekleme koltuğunda uyuduğu için binlerce kez lanet okuyacaktı.
"Aslında o, çok iyi. Duyu organları tamamiyle çalışıyor sesi algılıyor dokunma becerisi çok yüksek fakat beceri teorileri ölçülmemiş."
आप पढ़ रहे हैं
Olanaksız |Lanet Serisi 1| #Wattys2020
हॉररLANET SERISI 1.KITAP Bir katil, ne kadar acımasız olabilir? "Kendimi haklı görüyorum." Irayna korkak bakışlarını o'na doğrulttuğunda zorlukla yutkundu. "Bunu, bunu haklı göremezsin. Yaptığın şey, suç!" "Ben bir katil değilim Irayna. Cinayet işlemem...
