Olanaksız |Lanet Serisi 1| #Wattys2020

O/15

Merhabaaaa!

Sarkı: EXO/MONSTER

Mükemmel bir Pazartesi'den nasılsınız? Ben sizi çok özledim umarım sizde beni özlemişsinizdir🌸

Sorularınız varsa, Sergio ile ilgili özellikle bu pasaja sizi alabilirim. Onu nasıl buldunuz? Sizce Sergio ve Berta arasında birşey olacak mı? Ya da Irayna ile🌚

Yorumlarınızı bekliyorum burada olacağım beni yalnız bırakmayın!❤

Sizi seviyoreeee / ig:  asliipekli

Ertesi sabah tamamiyle diğerlerinden farklıydı. İrayna koridorda koşar adımlarla ilerlerken aklından geçenlerin olmasını istemiyordu.

Kendini Gabriel'in odasına attığında hâlâ soluk borusunu yırtacak kadar derin nefesler alıyordu. Merdivenleri koşa koşa inmiş ve yan yana olan odalara bakmadan kendini Gabriel'in odasına atmıştı.

"Gabriel!"

Yatakta ki adamın bakışları onun gözlerine değindi. Kendini kötü hissetmeye başlarken yere akan kan damlalarına odaklandı. Dirseğinin iç kısmından parmaklarına kadar açan ince çizgide ki kan yavaş yavaş yere damlıyordu. Genç kadın derin bir nefes  vererek henüz ölmediği için şükür etti. Yavaşca ona yaklaşırken dün odada bıraktığı kalem görmek istemediği yerdeydi. Gözlerini pişmanlıkla kapatırken ondan sonra içeri giren birkaç kişiyle gözlerini açtı.

Sergio şaşkınlıkla ona bakarken yutkundu. Istekleri sırasında birinin ölmesi vardı fakat Gabriel'i degilde genç kadını bu halde görünce içerlenmişti. Odaya hızla girip yatakta hareketsiz bir şekilde oturan adama döndü. Yanında ki stajyerleri onu yataktan kaldıramazken Gabriel gözlerini Irayna'ya kilitlemişti.

"Ona kalkmasını söyle!"

Bağırırken genç kadının donmuş yüzüne bakıyordu. Irayna çoğu sefer kan görmüştü ki şuan domup kalmasına Sergio anlam veremiyordu. Irayna'nın karşısına geçip omuzlarından tuttu ve yüzüne yaklaştı. Parfümü burnuna değindiğinde gözlerini kapatıp olabildiğince orada kalmak istedi fakat bunu şuan için yapamazdı. Genç kadıni omuzlarından tutarak sarsmaya başladı.

"Çıkamaz, buradan cıkamaz."

Irayna gözlerini onu hala sarsmaya devam eden adama döndü ve omuzlarıni ondan kurtardı. Akan kanlar ayaklarının ucuna kadar gelmişti fakat Gabriel'in yüzünde bir acı belirtisi dahi yoktu.

"Ne?"

Sergio onun dediklerini anlamazken kendini biran için başka bir dünyada bulmuş gibiydi.

"Bunu o yapmadı, izin almadan çıkamaz. Ve o izin vermez,"

Irayna kelimelerini bitirirken kaşlarını çatarak alnından ter damlaları akan adama baktı. Gabriel, 6Ay önce buraya geldiğinde de aynasına benzer bir olayı olmuştu. Bunun karşısında genç kadın donup kalmış, ardından  ise çığlık çığlığa yardım istemişti.

*
"Günaydın!"

Genç kadın odaya girince donup kalmıştı. Dudakları gözleriyle eş açılırken nefesi kesilmişti. Yutkunurken duvarda ki izlere baktı. Duvarın yarısı zaten Gabriel'in yapmış olduğu çizimlerle doluydu. Diğer yarısı ile kan ile dolmuştu. Irayna gözleriyle etrafı ararken içeri bir kaç adım attı. Gözlerinin değdiği her nokta kan lekeleriyle doluydu. Kafasını arkasından kapanan kapıya çevirdiğinde hiç görmek istemediği bir görüntü ile karşılaştı.

Gabriel elinde ki küçük meyva bıçağına benzer sapı yeşil olan ve işaret parmağının büyüklüğünde ki bıçağa baktı. Dili adeta düğümlenirken sadece nefes alabilmek için dudaklarıni araladı fakat genzinden içeri giren kokuyla birlikte öğürmek istedi. Gabriel ona yaklaşırken hala onda yer edinen yarayı arıyordu. Gözleri ona yaklaşan dev cüssenin üzerinde gezinirken kanın sadece bıçağın üzerinde olduğunu gördü. Arkasından, demirlerle kaplı olan camdan esen rüzgarla ensesinde tüm dünyayı hissediyordu fakat bunun tadını çıkaramıyordu.