Fantasy: The Legend

Chapter 29

Chapter 29
The New Mission

******

Tahimik lang kaming naglalakad ni zeke sa hallway na tahimik at siguradong nasa kalagitnaan pa rin ng klase ang mga estudyante.

"Shamira," I stop walking when he called my name and there I realized that I am now almost a meter head from him.

"hmm?" Tinignan ko siya ng may halong pagtataka dahil sa pagtawag nito at dahan dahang lumapit sa kaniya.

"Sorry," sabi niya tsaka napabuntong hininga.

"For what?"

"For not being there when the portal sipped you up"

My expression softened of what he said, and there, I can feel something. An abnormal rate of my heartbeat na halos ikabingi ko. Geez! Ano bang nangyayari sa'kin!

"W-what are you talking about?! Wala 'yon" nauutal na sabi ko at ibinaling sa ibang dereksiyon ang tingin ko.

I almost jump when I felt something like a static energy when he touched my chin. I even step back when I saw how serious he was looking at me.

Sometimes Zeke is cold towards me that made me think that he never care for me or maybe, he never think of us as friends. But sometimes, things like these happens where he's making me feel that he care for me. And I hate thinking about what he think of me!

"Easy," he said like taming a wild animal. "Tsk! You even have a bruise," I heard him cuss silently.

"Are you even aware that I didn't take my bath yet?" patanong na sabi ko at narinig ko naman ang mahinang tawa niya dahil doon.

"Same here, saan nga pala kayo napadpad ng niluwa kayo ng portal?" seryosong tanong niya habang hinahawi ang ilang hibla ng buhok ko sa gilid ng mukha ko. Bumibilis ang tibok ng puso ko, geez!

"Sa may gubat sa bayan, kayo?" mahinang tanong ko.

Parang nanlalambot na ang tuhod ko sa ginagawa niya. Oh men! Tulungan niyo po ako, nakakahiya naman kung mapapaupo ako sa harapan niya.

"Sa may bukana ng academy. I hope they're okay"

Kilala ko kung sinong tinutukoy niya, sila Ellain at Elle. I am hoping the same, at kahit hindi namin pagusapan ang tungkol doon ay alam kong nagkakaintindihan kami. Pakiramdam ko nga ay pareho ang tumatakbo sa utak namin dahil doon.

"Let's go? Gagamutin ko 'yang sugat mo"

"Talaga?! Ikaw ang gagamot?!" excited na sabi ko tsaka ko lang na realize kung anong lumabas sa bibig ko. Bigla akong namula sa sinabi ko, "I-I mean okay lang ba sayo?"

Isang mahinang tawa lang ang pinakawalan niya bago ako hinila sa paglalakad ulit pero bago yun ay pinanggigilan niya muna ang ilong ko dahilan para mas mamula ang pisngi ko.

As if on cue, the bell ring at parang nakaprogram ang bawat pintuan sa bawat room na sunod sunod na nagbukas ang mga pintuan at nagsilabasan ang mga estudyante para sa break. May iba pang napatigil ng makita nila si zeke dahilan para mapayuko ako.

At doon ko lang narealize na magkahawak ang kamay namin ng makarating na ako sa dorm ko. Papasok na sana ako ng bigla niya akong hilahin dahilan para masubsob ako sa dibdib niya.

"Problema mo?" nagtatakang tanong ko habang hinihimas ko ang noo ko na nauntog. Sa tigas ba naman ng dibdib niya na parang bato.

"Something came up to my mind"

"Hmm?"

"Naisip ko na doon ka na lang pala sa dorm namin" at walang pasabing hinila niya ako. Sinubukan ko pang alisin ang hawak niya sa akin para tumutol.