Ölüm Melekleri

Hem Ziyaret Hem Baskın

"Yarın bu saatlere kadar oraya gitmeliyiz. Çünkü her gün bu saatte birini veriyorlar o yaratığa," dedi Gren Farag'a.

Mağaraya varır varmaz Gren bütün bilgileri vermişti Farag'a. O da Gren'i iyice dinleyerek ne yapacağını düşünüyordu.

"Tamam o zaman," dedi Farag biraz düşündükten sonra. "Vakit azsa, çevredekilerden yardım isteriz."

"Natrador buraya yakın mı?" dedi Gren.

"Hayır genç adam. O buraya epey uzak. İki günlük bir yol kadar."

"Ondan yardım isteyemeyiz o zaman."

Farag başıyla onayladı ve yanındaki cüceye seslendi,

"Git ve bütün dağ cücelerini topla. Gece ziyareti yapacağız."

Cüce çıktı, bir süre sonra Gren'in gece gördüğü bütün cüceler odaya doldu. Farag ayağa kalktı.

"Dostumuz Treyny'nin başı garip bir grup kadın ve yaratıkla dertteymiş. Ve vaktimiz epey az. Şimdi sizden bir isteğim olacak. Hepiniz bu gece dağılın ve yakınlardaki dostlardan yardım isteyin. Kimlerin nereye gideceğine kendiniz karar verin. Ben ve Gren Sygar'ı görmeye gideceğiz."

Cüceler bir an sustular. Neden sonra biri öne çıkarak konuştu,

"Sygar bizimle düşmandır."

"Ama Treyny'le değil," dedi Farag. "Herkes kendi gideceği adama baksın," diye ekledi ve Gren'e döndü.

"Hemen gidiyor muyuz?" dedi Gren.

"Evet."

Gece yarısı cücelerin geniş mağarasından çıktılar ve dağlara doğru tırmanmaya başladılar. Yol epey dikti, bu nedenle yavaş ilerliyor ve pek az konuşuyordular.

Bir süre sonra bir patikaya vardıkları zaman Gren konuşmaya başladı.

"Sygar kim? Neden cüceler ondan korkuyor."

Farag bir süre cevap vermeden yürüdü,

"Sygar bir devdir," dedi sonra. "Anlattığın yaratık o kadar büyükse, onu bir dev durdurur."

"Cüceler pek sevmiyor onu herhalde," dedi Gren.

"Evet," dedi Farag. "Ama bu ona özel bir şey değil. Cüceler, devleri sevmez. Ama şimdi sorun Treyny, ve Sygar Treyny'nin yakın dostudur."

Gren konuşmak istedi ama Farag bu sefer izin vermedi ve ağaçların arasına daldı. Dikenler vücutlarına batıyordu, bu sebeple yavaş ilerliyordular. Farag baltasıyla yolu açmaya çalışsa da bu pek yararlı olmuyordu.

Ve gece geç saatlere doğru ağaçların arasından çıktıklarında, bir mağaranın önüne varmışlardı.

"Burası mı?" dedi Gren tedirgin.

"Evet," dedi Farag. "Dikkatli ol ve arkamdan gel. Sygar bizi dinlemeden saldırabilir."

Cüce önce, Gren arkada yürüdüler. Mağaraya yaklaştıkça sesler artıyordu. Gren sesleri işittikçe, korkusu arttı. Minotaur bile böyle kükremiyordu.

Biraz içeri girince, Farag durdu, baltasını çıkardı.

"Sen burda bekle. Silahsız bir şekilde ona yaklaşman iyi olmaz. Ben girip konuşacağım," dedi.