Mafyanın Aşkı

24.Bölüm

        İyi Okumalar🐑

    Yazardan

  Meriç Nisa'nın ne dediğini bir süre algılayamamıştı. Algıladığında ise şaşkınlıktan küçük dilini yutacaktı. Buraya gelirken hiç böyle bir manzarayla karşılaşacağı aklının ucundan bile geçmemişti. O meleğiyle birlikte tekrar eski günleri hatırlamayı planlıyordu. Sıkıntılı bir nefes eşliğinde iki adımda meleğinin dibine kadar gitti.

Elleri istem dışı Nisa'nın kollarına nazik bir şekilde dolanırken fısıltıyla konuşmaya başladı.

"Bir anda ne oldu meleğim? Nerede  çıktı bı boşanma işi?"

Meriç'in boşanma derken içi titremişti. Böyle bir şeyin düşüncesi bile berbattı. Nisa karşısındaki adama hiç istemesede nefret dolu bakışlarla bakıyordu. İlk başta bu olayı Meriç'den de dinlemesi gerekiyordu ama şu an da bu aklına bile gelmemişti. Karşısındaki adama çık kızgındı. Fazla çıkan sesiyle başının dönmesine aldırmadan konuşmaya başladı.

"NERDEN Mİ ÇIKTI? SENİN GİBİ ŞEREFSİZ BİR ADAM DAHA GÖRMEDİM. Buse bana olanları anlatmasa hala daha sana inanmış olacaktım. Bi ara Buse'ye teşekkür etmeliyim"

Meriç Buse lafını duyunca sinirleri zıplamıştı. Buse'nin meleğim bir şeyler uydurduğu belli olmuştu. Yüksek çıkmasını engelleyemediği sesiyle "BUSE!" diye bağırdı.

Buse ses çıkarmadan kapının arkasından konuşmaları dinliyordu. İşin buraya geleceğini hiç düşünmemişti. Meriç'in bağırmasıyla durduğu yerde sıçrayıp korka korka yavaş adımlarla içeriye ilerledi. Tam ağzını açmışken Meriç buna engel olup iğrenç konuşmasını engelleyerek bağırmaya başladı.

"NE UYDURDUN LAN YİNE? NİSA'YA NELER UYDURDUYSAN HEMEN DOĞRUSUNU SÖYLÜYORSUN"

Buse yerinde bir çok kez sıçrarken ağlamaya başladı. Timsah göz yaşları ortaya çıkmıştı. Nisa hamile ve normalde çok duygusal olduğu için o da ağlamaya başlamıştı ve baş dönmesi artıyordu. Sağ tarafından bir ağrı girmişti.

Buse korku içinde bir iki dakika sessiz kaldı. Meriç'in sinirleri bozulurken kendine hakim olamayıp meleğinin korkacağını bile bile daha yüksek sesle bağırmaya başladı.

"KONUŞSANA LAN! GERÇEKLERİ ANLAT!"

Buse içindeki korkuyla daha fazla dayanamayıp gerçekleri anlatmaya başladı.

"Niğsağ hağnığm geğrçeğkteğn çoğk öğzüğr diğleğriğm. Biğr ağnlığk siğniğrleğ öğleğ şeğleğr söğleğdiğm. Geğçeğkteğn çoğk öğzüğr diğleğriğm"

(Hemen çeviriyorum.

Nisa Hanım gerçekten çok özür dilerim. Bir anlık sinirle öyle şeyler söyledim. Gerçekten çok özür dilerim.)

Nisa Buse konuşurken onu dinleyemiyordu. Baş dönmesi iyice artmış Buse'nin konuşmasıyla Meriç'e yaşadığı şeyler en başından gözünün önünden bir film şeridi gibi geçiyordu. Gözleri tamamen kararınca kendisini yere attı. Bilinci açıktı konuşmak istiyordu gözlerini açmak istiyordu ama olmuyordu.

Meriç Nisa'nın yere düştüğünü görünce hemen yanına gidip kucağına aldı. Son günlerde yaşadıkları ona çok ağır geliyordu. Nisa'yı kucağına alır almaz birazcık sendelemişti. Hem ruhen hem bedenen Meriç çok fazla yorulmuştu. Sendelemesine aldırmadan ilerlemeye devam etti. Son nefesi bile olsa Nisa'yı taşımayı asla reddetmezdi. Hızlı adımlarla arabaya ilerleyip Nisa'yı arka koltuğa yatırdı.

Aynı hızla sürücü koltuğuna geçip arabayı hareket ettirdi. İçinde bütün duygular karışmıştı. Kafası allak bullaktı. Sıkıntılı nefesinin ardından arabayı hastane kapısının önünde durdurdu.