AFGITMOLFM (2019 version)

19-B [ love interest ]

Tumakbo ako palabas at niyakap nang mahigpit si Nate. Namiss kong pakinggan ang tibok ng puso niya. Ramdam na ramdam ko ang paghinga niya sa ulo ko. Grabe. Grabe. Sobrang. . . ugh. Sobrang namiss ko siya. Alam kong marami na ang nakatingin sa amin sa hallway pati na rin sa loob ng room pero wala na akong pakialam. Ang pakialam ko lang ngayon ay nayayakap ko na ngayon ang taong mahal ko.

"Namiss kita . . ."

Napangiti ako nang marinig ko ang boses niya. Ibinaon ko ang ulo ko sa dibdib niya dahil sobrang namiss ko talaga siya. Ganun din ang pagyakap niya sa akin. Sobrang higpit. Hindi kami bumibitaw. Hindi na namin kailangan ng magarbong linyahan at quotable quotes para lang masabing mahal namin ang isa't isa. Sa isang yakap lang, alam ko. Alam kong ang swerte kong sa kanya ako at sa akin siya.

Wow. Cheesy.

"Uhm, Nate. . ."

Nag-bell na pero wala pa ring pakialam si Nate. Nagsialisan na ang mga kaklase ko para sa flag ceremony sa baba pero yakap pa rin ako ng mokong.

"Alam kong namiss mo ako pero. . ."

Kumalas na si Nate sa akin at napansin ko ang pamumula ng mga mata niya. Naiiyak siya?

Naiyak ako dahil ang tagal ko siyang hindi nakita. Ang tagal kong hindi siya nahawakan.

Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at hinalikan ako sa noo. Tinitigan niya ako habang ngiting-ngiti.

Ganun din ang ginawa ko. Ang lalim lalo ng eyebags niya at parang ang tagal hindi nakatulog. Parang pagod pero parang ang saya niya.

Nang mapansin ko ang buhok niya, umurong bigla ang luha ko. "Bakit ka nagpakalbo?"

Hindi siya kalbo talaga, semi lang tapos may ahit sa gilid na parang design. Semi-kalbo tapos may piercing pa. Hindi kaya nag-gangster na 'tong si Nate?

"Wala lang, maiba naman."

"Mukha kang sanggano."

Natawa siya sa sinabi ko. Akala ata niya nagjo-joke ako.

Niyakap niya ulit ako nang sobrang higpit bago kami tuluyang bumaba para sa flag ceremony. Pagkatapos ng flag ceremony, diretso na kami sa sari-sarili naming classroom at naiyak dahil hindi kami magkaklase.

Hindi pa nag-iinit ang pwet ko sa upuan nang magsalita si Erin. "Siya pala si Nate," nakangiting sabi niya. "In fairness, gumwapo ang standard mo ah?"

"Gumwapo ang standard?"

"Naaalala mo si Raseed? 'Yung forever crush mo nung grade school?" Natawa si Erin.

Bumalik sa akin ang masalimuot kong nakaraan noong grade school.

"Niligawan mo pa 'yun, hindi ba? Chicks na chicks sa'yo eh."

"Ano ba Poleng." Hinampas ko siya dahil nang-aasar na siya.

"Oh, gantihan? Bakit? Chicks naman siya ah? Mukhang chick—en feet, take note, sunog version pa," natatawa niyang sabi. Natatawa na rin tuloy ako. "Nakaka-BV 'yung mukha."

"Bata pa ako nun," pag-eexplain ko. "Tao lang ako, nagkakamali. Alam mo, okay lang magkamali. At least ngayon alam ko na ang dapat itama."

"Buti nga at naitama na 'yang mata mo," natatawa niyang sabi.

"Ang sama naman." Sumimangot ako.

Tinapik niya ako sa balikat. Tawa pa rin nang tawa. "Okay lang, Friend. Tanggap pa rin kita."

"Alam mo bang pinsan ni Nate si Cloud?"

At ayun, natahimik din si Erin at nang-irap pa.

Nagsimula na ang lesson namin. Natigil lang kaming lahat nang tumambad ang lalaking ayaw kong makita pero laging nagpapakita sa akin.