AFGITMOLFM (2019 version)

41-A [ farewell ]

HINAYAAN nila akong umiyak hanggang sa binuhat ako ni Papa mula sa sofa at dinala sa kwarto. Tulala lang ako kahit na pinahiram ako ni Kuya ng DVD para panoorin ang movie ng Spongebob Squarepants.

Lalo akong naiyak dahil may naalala ako sa movie na 'yan.

Lutang na lutang ako. 

Hindi ko akalain na sa isang gabi lang, parang sasabog na ang utak at puso ko sa mga nangyari.

Napakalaking kalokohan. 

Naniwala ako sa mga panloloko niya—nila.

Natawa ako. Mahal ako ni Art? Tae talaga, Ianne. Alam nating lahat na maganda ka pero hindi mo ba naisip si Xiara? Na mas maganda sa'yo? Eh iniyakan nga ni Art, 'yun eh.

Ang tanga ko.

Akala ko nagkaroon ng emosyon si Art dahil sa akin pero dahil lang pala sa pera ni Nate.

At 'yang si Nate—magbabayad para lokohin ako? Anong problema niya sa akin? Sasaktan ako tapos magbabayad ng iba para mas saktan ako?

Anong trip niya? Anong trip nila? Bakit nila ako niloloko? Bakit sila nagpapanggap? Bakit ayaw nila ako maging masaya, kahit isang beses lang?!

Bakit napupunta na naman ako sa tanong na 'anong nangyayari?'

Bakit ang sakit? Bakit nakakainis? Bakit nakakagalit?!

Hindi ko namalayan na hawak ko na pala ang unan ko habang kumakatok sa pinto nina Mama. Nakangiting pinapasok ako ni Mama.

"Gusto mong tumabi sa amin?"

Tumango ako. 

Sumiksik ako sa gitna nila sa kama habang yakap ko ang unan ko. Nakahiga lang kami sa katahimikan. Namalayan kong tumutulo na ang luha sa mata ko. Sinusubukan ko pa ngang pigilan kaso . . .

"Sorry," bulong ko habang nakasubsob sa unan ang mukha.

Naramdaman ko na may humaplos sa buhok ko.

"Hmmm?" boses ni Mama.

"N-Nag mamadali kasi ako."

"Hindi ka naman masyadong nagmadali, saktuhan lang," sabi ni Mama.

Binaling ko ang tingin kay Mama, hindi na masyadong pinapansin kung tumutulo ang luha ko. "Pero bakit 'yung sakit, hindi saktuhan?"

"Bata ka pa naman din."

"Bata pa nga ako pero bakit sobrang sakit, Ma?" Niyakap ako ni Mama kaya bumuhos na lang ang iyak ko. "H-hindi ba pwedeng sakit na pambata na lang din maramdaman ko?"

"Ianne. . ." bulong ni Mama.

"Natural 'yan, nagmahal ka, e," sabi ni Papa. Nakapikit lang siya habang nagsasalita. "Dapat ba hindi na kita pinayagan magka-boyfriend? Pinag-usapan namin to ng mama mo. Gusto ka naming protektahan pero gusto rin naming maranasan mo ang lahat sa sarili mo. Ayaw kong ipagkait sa 'yo ang kabataan mo. Ang first heartbreak mo."

Naupo na ako dahil sa hirap sa paghinga.

"Pero bakit ganun, Pa? Dahil sa pera? Hindi ko matanggap. Si Art, kakausapin ako dahil sa pera?"

"Ang taong nangangailangan, nalulusaw ang pride," sabi ni Mama. "Natanong mo na ba kung bakit kailangan niya ng pera?"

Natahimik ako.

Dahil sa responsibility niya sa AFGeneration?

"Hindi pa rin sapat na dahilan yun para lokohin ako, e!"