AFGITMOLFM (2019 version)

50-A [ afgitmolfm ]

no spoilers po sa chapters before this one please. mute / block ang magso-spoil sa early chapters. thanks!

//

NARAMDAMAN ko ang malakas na ihip ng hangin sa mukha ko. Ang una kong napansin ay isang lalaki na naka-uniform noong high school kami. Nakasandal siya sa puno.

Pagtingin ko sa paligid, nakapalibot sa akin ang mga puntod pero imbis na kilabot, kalmado lang ako.

Pag-angat ko ng tingin, nakita ko ang rooftop ng school ko noong high school.

Lumapit sa akin ang lalaking naka-uniform. Napangiti ako. Ang tagal na rin noong huli kong nakita ang mukha niya.

Ngumiti siya sa akin.

Iba na ang itsura niya ngayon kumpara noong namamayat at sobrang nahihirapan. Ngayon, walang bakas ng kahit anong nananakit sa kanya.

At kahit high school siya at isa na akong ganap na adult, mas matangkad pa rin talaga siya. Unfair.

Mukhang semi-kalbo na ang ginawa talaga niyang porma. Mayroong guhit na design sa gilid. May piercing din siya. Mukhang sanggano na talaga.

Tumawa kami parehas sa naisip ko.

Iniabot ko ang dalawang kamay ko sa kanya para sa isang yakap. Ngumisi muna siya bago siya lumapit lalo sa akin at niyakap ako. Pumikit para pakiramdaman ang ihip ng hangin. Ang payapa. Ang . . . kalmado.

Pagdilat ko, wala na siya sa harapan ko. 

NAGULAT ako nang may yumakap mula sa gilid. "Pinapagod mo sarili mo sa harap ng laptop?"

Minasahe ko ang noo niyang nakakunot. "Nagseselos ka?" nakangiti kong sabi.

"Ako? Selos?"

Natawa ako nang kaunti dahil napaka-in denial pa rin niya.

"Lahat nga pinagseselosan mo, eh. Kahit 'yong sibuyas na iniiyakan ko, nagseselos ka."

Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at lalong sumama ang tingin. "Kung iyakan mo 'yong sibuyas akala mo ang dami n'yong pinagdaanan."

Natawa na lang ako sa pinagsasasabi niya kaya napatawa rin siya.

"Tantanan mo ako, Art. Mas masakit ang ginawa mo sa akin dati."

"Sorry." Mabilis ang pagyakap niya sa akin at hinalikan ako sa pisngi. "Ano ba 'yang ginagawa mo?"

Mukhang hindi niya nga ako tatantanan kaya pinakita ko sa kanya ang title ng sinusulat ko.

"Ano 'yan?"

Kinurot ko ang pisngi niya dahil nang-aasar na siya. "AF-GIT-MOL-EF-EM."

Nag-scroll ako para makita niya pa ang iba.

"At first I thought love . . ." pagbabasa niya sa intro. ". . . is undefined."

"In the end . . ." patuloy kong sabi.

"AFGITMOLFM pala," sabay naming sabi.

Nakangiti lang ako sa kanya pero mukhang nagtataka pa rin siya. Akala ko pa naman matutuwa siya or something?!

"Bakit AFGITMOLFM? Anong ibig sabihin n'yan?" pagtataka niya.

"Secret!"

"Sabihin mo na . . ."

"Ang korni, e, 'wag mo na alamin."

"Ano nga?"

Nakailang ayaw pa ako pero ang kulit ni Art. Nakakaloka!