The Beauty Queen And The Geek (COMPLETED)

Part Twenty: The Finale

NANG tumingala si Aimee para tingnan kung sino iyon, nakita niya si Wyldon na bakas sa mukha ang nararamdamang galit. Katulad iyon ng itsura nito noong may nambastos sa kanya sa SM Megamall.

"Our deal is off." Wyldon said to Trent in a tone that sounded like a grave threat. "C'mon, Aimee, I'll drive you home." Anito sa kanya habang inilalayan siya nito sa siko para tumayo.

Binawi niya ang braso rito. "So, what are you up to now, Wyldon?" Hindi niya alam kung saan galing ang galit na naramdaman niya, ngunit bigla na lamang lumabas iyon. "Trent told me the truth. Na ikaw ang nag-utos sa kanya na ligawan ako. And now, what? Now you're acting as if you care if I'd fall for Trent!"

Nabakas sa mukha ni Wyldon ang pagkalito. "Aimee, I-I'm sorry... That night, I was just—"

"Hey, lovers!" Pareho silang napalingon ni Wyldon sa pinangalingan ng tinig. Nakita niya si Cedric, ang kaibigan nina Wyldon na siyang may-ari ng restaurant na iyon. "In case you haven't noticed, you guys are making a commotion. It could pass as a taping for your show, kaso wala namang mga camera." Tumawa ito. "Do'n kayo sa office ko mag-usap. Just don't break anything inside, okay?"

Narinig niya ang pagbuntunghininga ni Wyldon bago nito hinawakan siya sa kamay at hinila papunta sa may direksyon ng counter. Lahat halos ng tao sa loob ng restaurant ay nakatingin sa kanila. Nang lingunin niya ang pinanggalingang table, she saw Trent wink at her, while Cedric smiled at her.

Pagkapasok nila sa loob ng opisina ni Cedric, Wyldon locked the door. Muli niya itong narinig na bumuntunghininga, bago walang sabi-sabing niyakap siya nito.

She bit her lower lip hard. She couldn't help but cry. She missed Wyldon so much it felt like years had passed since the last time she was with him. His scent, his touch, his whole presence overwhelmed her. Nobody could had this much effect on her. Si Wyldon lang.

Bumitiw ito mula sa pagkakayakap sa kanya. Pinahid nito ang basang pisngi niya. "I'm so sorry, Aimee. I really am. Sorry kung nasaktan kita, kung ginugulo ko ang isip mo. Ako rin kasi mismo, naguguluhan sa nararamdaman ko. Ang iniisip ko kasi, baka akala mo lang na mahal mo 'ko. It could just be simple admiration for all I know, dahil iba ako sa mga lalaki sa mundo mo."

Hinampas niya ito sa dibdib. "And who gave you the right to label my feelings, eh ako 'tong nakakaramdam? I love you, Wyldon Rodriguez. And this is not just a plain admiration. Mahal kita dahil mahal ko ang lahat sa 'yo. Mahal kita kahit minsan sobrang tahimik ka na nakakainis na, mahal kita kahit minsan KJ ka, at mahal kita kahit mababa ang EQ mo."

"I think I have to agree on the last one. I have to admit medyo mababa ang emotional quotient ko." Natatawang sabi nito. "About the other things you said, well, tahimik lang kasi talaga akong tao. Pero ewan ko ba, 'pag ikaw ang kasama ko napapadami at napapadalas ang pagsasalita ko." Bahagya itong sumeryoso pagkasabi noon. "But... how about Trent? I've been wanting to check on how you guys are doing, ngayon lang ako nagkalakas ng loob. I was afraid of what I might see and feel. At 'eto nga, kung hindi pa 'ko sumingit kanina, the two of you have kissed. This is all my fault." His expression shifted from guilt to annoyance. "Tell me honestly, meron ka na bang nararamdaman para sa kanya?"

Eksaharadong humawak siya sa noo. "Hay, nako, Wyldon. Magpapakonsulta talaga tayo sa doktor kung paano natin mapapataas 'yang EQ mo. Inamin ko na nga sa 'yo na mahal kita, 'di ba? Yung nakita mo kanina, kagagawan lang yun ni Trent. Gusto ka niya kasing pagselosin. I took the chance he offered, and I'm glad that this time, I was successful."

Mukha namang nakahinga ito ng maluwag sa narinig. Hinawakan nito ang mga kamay niya at dinampian iyon ng halik. "I love you, Aimee Domingo. At hinding-hindi ko na talaga hahayaang umalis ka sa buhay ko."

Her heart swelled. Wyldon saying those words felt so good and so surreal na parang panaginip lamang iyon. Pabirong inismiran niya ito. "I love you daw, eh iniwan mo nga ako sa wood cabin mag-isa."

Napahigpit ang paghawak nito sa mga kamay niya. "Again, I'm sorry for that. Nagulat kasi ako ng marinig kitang nagsabi ng 'I love you.' No'n ko lang na-realize na lasing ka nga pala, and that I shouldn't take advantage of a drunk girl. You have no idea how much courage I had to muster just so I could leave you on that bed." Pagkasabi nito noon at bumaba ang tingin nito mula sa mga mata niya patungo sa labi niya. She closed her eyes when Wyldon bent down to kiss her. She kissed him back, lovingly, playfully, passionately.

Nang matapos ang halik na iyon ay matagal lamang silang nakatitig sa isa't isa, hanggang sa makarinig sila ng katok sa may pintuan.

"Lovers, please lang. 'Wag kayong gumawa ng himala d'yan sa office ko. Konting respeto naman sa mga papeles at gamit ko." Boses iyon ni Cedric.

Sabay silang natawa ni Wyldon. "Oo na, lalabas na," ani Wyldon sa kaibigan nito.

"Alin ang lalabas na?" sagot naman ni Cedric.

Nang buksan ni Wyldon ang pintuan, nadatnan nila sa labas ng opisina sina Cedric at Trent na parehong nakangisi.

"Ang dudumi ng mga utak n'yo talaga." Umiiling-iling na sabi ni Wyldon sa mga ito.

"Mukhang ayos na kayong dalawa, ah," pansin ni Trent sa kanila. Tiningnan pa nito ang braso ni Wyldon na nakaikot sa bewang niya.

Ngumiti siya. "Yeah. Thanks to you, Trent."

"I have to agree. Thanks, man," sabi naman dito ni Wyldon.

"No problem." Sagot naman sa kanila ni Trent. Sumaludo ito sa kanila bago tumalikod. "I've a telecon to attend to. See you guys around."

Napailing na lamang si Cedric habang nakatingin sa papalayong kaibigan. "Ito talagang si Trent, masyadong workaholic. Too bad walang rehab sa mga tulad niyang adik sa trabaho. Anyway," bumaling ito sa kanilang dalawa ni Wyldon, "So, kayong dalawa na lang ang mago-occupy nung table na naka-reserve kay Trent?"

Nagtinginan sila ni Wyldon, pagkatapos at tumingin sila kay Cedric at sabay na tumango.

Natawa naman si Cedric. "Para naman kayong nasa TV na coordinated ang kilos. Alright then. Go ahead and proceed to your table, Madam Beauty Queen and Sir Geek," sabi sa kanila ni Cedric na bahagya pang yumukod.

"Thank you," magkasabay na sabi nila ni Wyldon. Nagkatawanan na lamang tatlo bago magkahawak kamay sila ni Wyldon na pinuntahan ang table nila.

Everyone in the restaurant followed their every move. Ipinaghila siya ng upuan ni Wyldon ng makarating sila sa table nila. At nang maupo ito sa tapat niya, bigla na lamang niyang naisip na parang nangyari na iyon sa kanila.

"Déja vu," aniya kay Wyldon.

Umiling ito. "Nope, it's Destiny."

She contemplated for a few seconds. Afterwhich, she smiled and nodded at him. "Yes, I think you're right, my geek."

Ngumiti naman sa kanya si Wyldon bilang sagot.

Yes, she'd also like to think na kagagawan nga itong lahat ni Mother Destiny. For what else could make Wyldon and her together? They belonged to two different worlds. Ngunit dahil na rin sa magkaibang mundo nilang iyon, kaya sila magkasama ngayon.