Tragically Beautiful [Completed]

Episode-9

Zawgyi Version

သူ႕ကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ခ်ီလာခဲ့ရင္း ဟိုတယ္ခန္းထဲေရာက္ေလေတာ့ ကုတင္ေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္...။

"အင္း.."

ဖိနပ္‌နဲ႕အေပၚထပ္အကၤ်ီကိုခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေစာင္ေလးၿခဳံေပးလိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုဖက္လုံးမ်ားထင္သြားလားမသိ၊ လက္ကိုဆြဲယူကာ ကုတင္ေပၚအတင္းဆြဲခ်ကာ ေျခေတြေရာလက္ေတြနဲ႕ပါ ခြထားေလရဲ႕...။

လည္ပင္းတစ္ဝိုက္ဖက္ထားတဲ့ သူ႕လက္ေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖယ္ေပမယ့္လည္းမရ၊ ‌ေအာက္ကခြထားတဲ့ ေျခေထာက္ေတြေၾကာင့္လည္းလႈပ္လို႔မရ...။
လႈပ္မိလိုက္ျပန္ရင္လည္း နိုးသြားစိုးနဲ႕ ‌မတတ္နိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံး ဒီကုတင္ေပၚမွာပဲအိပ္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္ရေတာ့သည္...။

ထိုအခါ ေဘးကေခါင္းလုံး‌လုံးေလးက ကိုယ့္လည္ပင္းနားတိုးေဝွ႕လာေလေတာ့ တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္မိရင္း တစ္ကိုယ္လုံးကိုသိမ္းက်ဳံးဖက္လိုက္သည္...။
အမယ္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးကလည္း ကိုယ့္ခါးကိုျပန္ဖက္ေသးတာ...။
အအိပ္ပုတ္ေလး၊ ဒီေလာက္လႈပ္ေနတာေတာင္နိုးမလာဘူး...။

ရင္ခြင္ထဲႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သူေလးကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႕လက္ညိုးေလးက အလည္သြားမိသည္...။
မဲေမွာင္ေျဖာင့္တန္းလွေသာ မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္...။
မွိတ္ထားေသာ မ်က္ခြံေတြ၌ လွပစြာအနားသတ္ထားေသာ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေလးေတြ...။
ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ႏွာတံေလးရဲ႕အဆုံးမွာေတာ့ မွဲ႕နက္ကေလးတစ္လုံး...။
ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္အၿပဳံးေလးေတြ ဖန္ဆင္းတတ္တဲ့ ကႀကီးပုံသ႑ာန္ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း နီရဲရဲ...။

မ်က္ႏွာေလးေပၚရွိ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီကို လိုက္ထိေတြ႕ၾကည့္ေနမိရင္း အ႐ူးႀကီးတစ္ေယာက္လို ၿပဳံးေနမိတဲ့ကိုယ္ပါေလ...။
သူကေတာ့ အိပ္ေနလိုက္တာမ်ားသိုးလို႔...။
ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးဆီ အနမ္းဖြဖြေပးလိုက္ရင္း

"အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ ေမာင့္ရဲ႕ေကာင္ေလး..."

ကိုယ့္ကို koala ေလးတစ္ေကာင္လိုတြယ္ကပ္ေနေသာ သူ႕ကိုယ္လုံးေလးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္လိုက္ရင္း ကိုယ္လည္းအိပ္မက္ကမာၻဆီသို႔...။