Chapter 12

136 7 0
                                    

Date

"Are you done?" Bryce asked me.

"Teka lang, pupunta lang ako sa cashier to pay for my bills in this sem. Umupo kana muna ro'n sa bench."

Ginawa naman nito ang inutos ko, habang ako naman ay pumila muna para magbayad sa cashier at pumunta ulit sa window 11 kung nasaan ang department ng college of fine arts. Para kunin ang copy of registration, pati na rin ang schedule ko for this sem.

Next week na ang pasukan, kaya kailangan na ulit naming mag pa enroll ni Bryce for this second semester. Nang matapos ako ay pinuntahan ko na siya kung saan siya naka-upo.

"Tapos kana ba?" I asked him, while putting the receipt on my wallet. Bitbit ko naman ang short plastic envelope.

"Yes, kanina pa. Ang tagal mo kasi," he replied and stood up. "So, let's go," he added and held my right hand.

"Oy, teka lang. Baka may maka-kita na hawak mo ang kamay ko...," I whispered, but he still dragging me now.

"So, what if I'm holding your hand?Just don't mind them."

Napabuntong hininga na lang ako at pinabayaan siya sa gusto niya. Ganoon din, pinabayaan ko na lamang ang tingin ng mga estudyante. Siguro ay nagtataka rin ang mga 'to.

"Saan ba tayo pupunta?" I couldn't help but to asked him.

Naglalakad na kami papunta sa parking lot ng university, kung saan siya nag park ng sasakyan niya.

"Sa mall, kakain tayo," he simply answered.

"Libre mo?" I chuckled.

"Magtatanong ka pa, always naman kitang nililibre," he laughed and face me, but he still holding my hand.

"Oy, huwag nga ako. Palagi ka rin namang libre sa bahay, ah!"

Tumango-tango naman ito habang natatawa.

Pinagmasdan ko naman ang panahon at hindi naman masiyadong mainit, hindi rin makulimlim ang langit.

"Ang ganda ng panahon, Bryce."

"Yeah. Same as you. You're pretty always."

Pinagtaasan ko na lamang siya ng kilay dahil sa sinabi niya.

Nang malapit na kami sa kotse nito ay kaagad niya 'kong pinagbuksan ng front seat

Ang gentleman, talaga.

Nang nasa byahe na kaming dalawa papuntang mall ay napag-usapan namin ang nalalapit na kasal ni Ate Keanie at Kuya Jaz.

"So, may exact date na ba ang kasal nila?"

He nodded and still focusing his eyes on the road.

"Yes, next-next months na, and it's a church wedding. Ayon ang gusto ni Ate. And I saw your name on the invitation, bridesmaid ka. Partner tayo."

"Uhumm," I nodded and smiled. "Nakaka-excite makita si Ate Keanie na ikakasal," ngiti ko nang sabi at ramdam roon ang excitement.

"Me too, wala nang mag bubunganga sa akin sa bahay...," he laughed.

"Huwag nga ako! Pero ma mimiss mo naman si Ate, pag wala na 'to sa bahay niyo. T'ska, mas mamimiss ko siya, siya lang kaya ang parang ate ko na," I pouted.

Tinawanan naman ako nito. "Makikita mo naman 'yon. Hindi naman 'yon titira sa ibang bansa."

"Oo, pero iba pa rin pag malayo na si Ate Keanie, sympre she'll have her own family. Hindi na siya madalas makakabisita."

His Cry (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon