ခေတ် ဒီနေ့စာမေးပွဲဖြေဖို့ ကျောင်းကိုလာတော့..လမ်းမှာ ခေတ်တို့အတန်းပိုင်နှင့်တိုးလေသည်..
"တီချယ်..ကျောင်းသွားမလို့လားဗျ"
တီချယ်လှမြတ်ထူးတစ်ယောက် သူ့ကိုနှုတ်ဆက်နေသည့်..လွင်ဘုန်းခေတ် ကို အထူးအဆန်းကြည့်နေပြီးနောက်
"အမယ်..ရှင်က အထူးအဆန်းနှုတ်တွေဘာတွေဆက်လို့" ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည့်အခါ
"ဟာ..တီချယ်ကလည်း" ဟု ဆိုကာ.ခေါင်းအတောက်ကိုလက်နဲ့ပွတ်ပြီး မျက်နှာကိုအောက်ငုံ့နေသည်..
လှမြတ်..ထိုကလေးရဲ့ရှက်နေပုံကိုကြည့်ကာ..နောက်ချင်လာသောကြောင့်
"ဒါက ဘာဖြစ်တာလဲ..ရှက်တာလား"
"ဟာ..တီချယ်က ဘာတွေလာပြောနေမှန်းမသိဘူး..စာမေးပွဲအတွက်စာပြန်နွှေးရအုံးမယ်...သွားပြီ" ဟု ဆိုကာရှက်၍ထွက်ပြေးသွားသောကလေးကိုကြည့်ကာ
"ရှက်နေပုံက ချစ်စရာလေး" ဟု ထိုကလေးအကြောင်းတွေးကာ.ကျောင်းသို့လာခဲ့သည်
လွင်ဘုန်းခေတ်နှင့်လှမြတ်မှာ အသက်အလွန်ဆုံးကွာလည်း7နှစ်လောက်ပဲကွာမည်ဖြစ်သည်..လှမြတ်.၆ဘာသာဖြင့်အောင်မြင်ခဲ့သော်လည်း...ဆေးတက္ကသိုလ်ကိုမရွေးပဲ မိဘတွေကို အတိုက်အခံလုပ်ကာ..လှမြတ်ရဲ့အဒေါ်လိုမျိုး ကျောင်းဆရာမပဲလုပ်မည်ဟုဆိုကာ..ပညာရေးတက္ကသိုလ်ကိုပဲတက်ဖြစ်ခဲ့သည်...
B.Ed ဘွဲ့ယူပြီးနောက်..လှမြတ်ရဲ့အန်တီကျောင်းအုပ်ကြီးအဖြစ်တာဝန်ကျနေတဲ့ဤကျောင်းသို့postingကျခြင်းဖြစ်သည်..လှမြတ်ရဲ့အကိုက ဖေဖေ့ရဲ့ကုမ္ပဏီမှာပဲအလုပ်ဝင်လုပ်ပြီး..လှမြတ်ရဲ့အစ်မကတော့ ဆေးတက္ကသိုလ်က lectureဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်...
လွင်ဘုန်းခေတ် ကို လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်ကတည်းကတွေ့ဖူးသည်...
လွန်ခဲ့သော၅နှစ်ခန့်က လှမြတ် တက္ကသိုလ်ကနေ အိမ်ကိုအပြန်...စကိတ်စီးလာတဲ့လူငယ်တစ်စုထဲကတစ်ဦးကလှမြတ်ကိုဝင်တိုက်ပြီး..အုပ်စုလိုက်ကြီးထွက်ပြေးသွားသည်..ထိုစဥ်လမ်းလျှောက်လာတဲ့ကလေးတစ်ဦးက
"ဟာ..ဟေ့ကောင်တွေ..မမ..ထနိုင်ရဲ့လား..ကျွန်တော်ထူပေးမယ်" ဟု ဆိုကာ..လှမြတ်ကို ထူပေးပြီး..လှမြတ်ရဲ့စာအုပ်တွေကိုကောက်ပေးကာ
