လှမြတ်အိပ်နေရင်း..ဗိုက်ထဲမှာနာသလိုလိုရှိလာတာကြောင့် ဘေးမှာအိပ်နေသည့် လှမြတ်၏အစ်မကို နှိုးရလေသည်..
"အာ့...မမ..မမ.."
"ဟင်...ညီမလေးဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ညီမလေး...ဗိုက်နာနေလို့..မွေးချင်ပြီလားမသိဘူး.မမ"
"နေအုံး...ကြည့်ရအောင်" ဟု ပြောကာ..မမတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်တော့
"ဟင်..ဟုတ်တယ်.ရေမွှာပေါက်တော့မယ်...ခဏလေး..မမအခန်းအပြင်ထွက်ပြီး..အိမ်သားတွေကိုအော်နှိုးလိုက်အုံးမယ်"
"အာ.မမ..မောင့်ကိုအခုသွားခေါ်ပေး"
ကိုယ်ဗိုက်နာနေသည့်အချိန် ကိုယ့်ချစ်တဲ့သူကိုတော့အနားမှာရှိစေချင်တာ..သဘာဝပဲမဟုတ်လား..
ခေတ်အိပ်နေရင်း...ခေတ်၏မရီးဖြစ်သူ၏အသံကြောင့်လန့်နိုးလာခဲ့သည်...အိမ်ထဲမှာအားလုံးကိုအော်နှိုးနေခြင်းဖြစ်သည်...ခေတ်အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်ထသွားတော့
"ညီမလေးဗိုက်နာနေတယ်...ဆေးရုံသွားဖို့အဆင်သင့်လုပ်ထားတဲ့ပစ္စည်းတွေ..ကားထဲကိုအဆင်သင့်သွားထည့်ထားကြ" ဟု အိမ်အကူတွေကိုပြောသံကြားတော့..ခေတ် တီချယ့်အခန်းသို့အမြန်ပြေးဝင်သွားပြီး..ဗိုက်နာလို့အော်နေသည့်တီချယ့်ကို
"သဲငယ်..ခဏလေးသည်းခံထားနော်..မောင်တို့ဆေးရုံသွားကြမယ်"
"နာတယ်...မောင်...ဆေးရုံအမြန်သွားရအောင်...အာ့ ပြောရင်းဆိုရင်းပိုနာလာပြီ" ဟု ပြောပြီး..ခေတ်ရဲ့ဆံပင်ကိုဆွဲကာ..အော်ငြီးနေသည့်တီချယ့်ကြောင့်
"သဲငယ်..မောင့်ဆံပင်ကိုမဆွဲနဲ့လေ....ဆေးရုံသွားရအောင်"
လှမြတ်ကို ပွေ့ချီပြီးအိမ်အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာသည့်တိုင်ဆံပင်ကိုဆွဲထားခြင်းကြောင့် နာပေမယ့်လည်း..ကိုယ့်မိန်းမလည်းဗိုက်နာနေတာဟုတွေးကာ...အားတင်းထားရသည်
အိမ်အောက်ရောက်တော့ တီချယ့်မေမေနှင့်အန်တီလေးတို့..တီချယ့်ကိုပွေ့ချီလာသည့်..ခေတ်ဆီသို့ရောက်လာပြီး..
"ကားထဲမှာ..ဆေးရုံတက်ဖို့လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေထည့်ပြီးပြီ...အိမ်ကdriverကိုပဲကားမောင်းခိုင်းလိုက်..လာ..သွားရအောင်"
