Engaged to Exo LUHAN

"Ikaw ang ama."

Park Chanyeol POV
For the first time in a long long time natapos na ang 1st book ngayon lang ako ngkaPOV. Thank you authornim.

(A/n: Your welcome! Kkk~)

Tinext ako ni Luhan kaninag umaga. May kailangan kasing lakarin ang EXO M kaya hiwalay sila saamin ngayon. Sabi niya puntahan ko daw si Charisse sa bahay nila at samahan na magpacheck up. Dahil mabait ako, ito papunta na ako.

Dyahe nga e, baka sabihin kasi ng mga makakakita ako yung ama tapos maexlcusive sa TV edi wala na! Tuluyan nakong hindi nagkalovelife. Huhuhu. Nakarating na ako sa building ng condohouse nila, nagpark na ako. Habang naglalakad ako palapit sa elevator may nakita akong isang babaeng nakatayo.

Bigla akong natakot. Multo ba yan? Nakatayo lang kasi at tinititigan yung pindutan tapos nakapureblack ba. Jusko. Dahil pogi ako, kahit natatakot ay lumapit ako at kinulbit siya.

"Excuse me, may balak kabang mag elevator?" Humarap saakin yung babae. Nanlaki yung mga mata ko dahil hindi ko ineexpect na maganda pala siya. Napalunok ako bigla.

"Ahh.. Uhmmm.." Wala akong masabi ang ganda niya! Nakatingin lang siya saakin ng hindi nagsasalita. Ang creepy pero okay lang maganda kasi siya.

"Okay ka lang?" Nataranta ako ng bigla ay may tumulo ng mga luha sa mata niya. Hindi ko alam kung bakit wala naman din akong ginagawang masama.

"May problema ba---" Napatigil ako sa pagsasalita at napatigil din ang mundo ko. Holy crap! Niyakap niya ako!!!

Hindi ko alam yung gagawin ko nabato nalang ako sa kinatatyuan ko habang nakayakap siya. Umiiyak siya, hindi lang basta iyak kundi sobrang iyak. Naawa ako sakaniya kaya niyakap ko nalang din siya at hinihimas ang likod. Hindi ko alam kung anong problema niya pero kung ano man yun sa tingin ko sobrang nasasaktan siya.

Nanatili kami sa ganung posisyon mabuti nalang at walangtao na dumating. Napagod na yata siya sa kaiiyak, pinunasan niya yung luha niya at ngumiti ng mapait saakin.

"Pasensya kana." May crack padin yung boses niya. Parang anytime iiyak nanaman siya. Umiling ako.

"Wala yun. Pero okay ka lang ba?" Nag alala ako dahil ng matitigan ko yung mukha niya dun ko nakita na sobrang maga ng mata niya tapos ang putla pa niya.

"Alam mo mukhang di ka okay. Dalhin nalang k---"

"Okay lang ako." Pilit na sabi niya. Hindi ko na alam susunod na sasabihin ko.

"Aalis na ako." Tumalikod na siya. Pinapanuod ko siyang maglakad palayo.

"Wait, anong pangalan mo?" Sigaw ko. Lumingon siya.

"Kia, ako si Kia." Sigaw niya.

"Chanyeol! Park Chanyeol." Sigaw ko tumango lang siya at naglakad na hanggang mawala siya sa paningin ko.

Ang strange ng feeling. Parang gusto ko siyang habulin at yakapin. Hindi ko alam. Siguro nababaliw na ako.
---

"Chanyeol oppa?" Ngumiti ako kay Charisse.

"Annyeong~" bati ko. Pinatuloy niya naman ako.

Nakita ko yung katulong na kinuha ni Luhan na naglilinis. Tumingin naman ako kay Charisse na nakabistida at malaki na ang tiyan.

"Kamusta naman si Baby Lu?" Tanong ko, ngumiti ito saakin.

"Ito mabait naman ngayon, kahapon sumisipa sipa e." Naamaze naman ako.

Paano kaya nakakasipa yung baby kung hindi niya pa naman alam yun? Chaka nasa tiyan siya wala pa siyang alam. Lumapit ako kay Charisse.

"Pwede ko bang hawakan?" Tumango ito.