Engaged to Exo LUHAN

The Decision

Chanyeol POV

Maaga akong nagising para pumunta sa condominium nila Luhan. Hindi ko alam kung bakit ako pumayag pa ngayong ginugulo na nga ako ng konsensya ko na sabihin ang totoo. Kumatok ako sa pintuan, agad naman itong binuksan ni Kianna.

"Goodmorning." Nakangiting bagi ko sakaniya na parang walang nangyaring kung anuman saaming dalawa kagabi.

May bahid ng pagkagulat ang mukha niya at halatang kinakabahan siya ng papasukin niya ako.

"B..Bakit ikaw ang andito?" Nautal niyang tanong.

Pinilit kong maging cool parin dahil ayokong maramdaman niyang kalaban niya ako. Hindi ko alam kung bakit ginagawa ko ito para sakaniya. Aish! Naguguluhan ako! Ugh!

"Pinapunta ako ni Luhan para samahan ka sa check up mo." sagot ko, sabay upo sa sofa nila.

Agad na,ang nagbago ang mukha niya. Halatang naiinis nanaman siya.

"Umiiwas ba saakin si Luhan?! Bakit?! Sinabi mo naba sakaniya?!" Galit na sigaw niya saakin.

Napailing nalang ako sakaniya. Pinanuod ko siya parang dragon na galit na galit.

"Akala ko ba nag-usap na tayo?! Park Chanyeol! Wag mo namang sirain ang pamilya ko!" Sigaw niya uli.

NapaWow nalang ako sa isip ko. Naiintindihan ko na kaya siya nagkakaganyan ay dahil sobrang mahal niya si Luhan. Pero ang di ko lang maintindihan ay kung bakit kailangan niya pang manira ng pamilya. Kung tutuusin kung talagang mahal siya ni Luhan siya ang pipiliin nito. Maganda si Kianna, kahit laging masamang side niya ang laging pinapakita alam kong may bait siyang tinatago. Naging masama lang siya dahil sa sobrang pagmamahal niya which is hindi tama.

"Huminahon ka Kianna, makakasama yan sa anak mo." Mahinahon kong sabi.

"Huminahon?! Kailangan ko ang asawa ko at hindi ikaw!!! Park Chanyeol! Kailangan ko si Luhan!!!!" Napahagulgol siya. Agad naman akong lumapit sakaniya para alalayan siya.

"Pwede ba Kianna! For once, yang anak mo naman ang alalahanin mo!" Medyo napataas ang boses ko. Inalis nito ang kamay ko sa pagkakahawak sakaniya.

"Bitawan mo ako Chanyeol! Wala kang karapatan na pagsabihan ako! Hindi dahil hindi momto anak!"

"Oo! Hindi ko yan anak, bakit anak din ba yan ni Luhan? Diba hindi?!" Napatahimik siya bigla.

"Kianna gumising ka nga! Paano pag nalaman ni Luhan na hindi niya anak yan? Tingin mo mananatili siya sa tabi mo?" Dismayadong sbai ko.

Alam kong sobrang mahal niya si Luhan pero sana naman bigyan niya din ng halaga ang anak niya! Yung bata ang nagiging kawawa sa ginagawa niya.

"Kung iiwan ako ni Luhan edi magpapakamatay nalang ako!" Sigaw nito pabalik saakin. Hindi ako mapaniwalanh umiling. Napapamahwang ako at huminga ng malalim.

"Hindi ako makapaniwala sayo. Talaga bang na kay Luhan lang ang mundo mo at wala sa anak mo?!"

"Oo!!" Sigaw nito ni wala manlang bahid ng pagmamalasakit sa anak niya.

"Alam mo Kianna, hindi ka karapat dapat maging ina. Hindi mo alam kung paano maging ina!" Sabi ko rito sabay sipa pa sa upuan na malapit.

---
Charisse POV

"Huminto ka nga sa palakad lakad mo Kaila." Saway ko dito.

Kanina pa siya lakad ng lakad at hindi mapakali.

"Kasi naman! Naexcite lang akong makita yung baby mo." sabi nito.

Natawa nalang ako sa sinabi niya. Talagang mas excited pa siya ha?
Umayos ako para makaupo sa kama. Maging ako ay sobrang excited na. For the first time masisilayan ko na ang mukha ng baby ko.