IC-34(DARA 2.0)

1.2K 32 5
                                    

DARA's POV

"Sir, pwede nyo na po idischarge si Ms.Park bukas." Rinig kong sabi nung nurse kay Michael

Hindi ko pa din matanggap.

Nawalan ako ng anak.

Iniwan na nga ako ni Jiyong, iniwan din ako ng baby ko.

Ang sakit.

Ang sakit, sakit!

Hinding hindi ko sila mapapatawad! Silang dalawa ng babaeng may dahilan kung bakit nawala ang baby ko!

Ayoko ng umiyak!

Pagod na pagod na ako!

Ang sakit sobra!

Ano bang ginawa ko sa kanila para ganituhin nila ako?

Naging mabait naman ako! Pero bakit ganito? Ako pa? Sa lahat ng tao dito sa mundo! Ako pa ba ang kailangan magsuffer ng lahat ng ito? Wala naman akong ginawang mali! Nakakapagod na! Ayoko ng makaramdam ng ganito! Sukong suko na ako!!!

Iniwan niya ako, MASAKIT!

nawala yung baby ko, MASAKIT!!

pero alam nyo kung ano ang pinakamasakit sa lahat?

Yung halos patayin niya na ako, pero MAHAL KO PA DIN SIYA! MASAKIT!!!!

"Dara? Are you okay?" Biglang tanong ni Michael sakin.

"M-michael, *sob* a-yoko na!!! *sob* ayo--ko na! *sob* pagod na ako! Tama na *sob*" hagulgol ko sa kanya.

"Hush, Dara. Tama na, tama na. Lumaban ka, kaya mo yan. Hindi ka nagiisa nandito pa ako, kami nila Travis at Jiyah. Hindi ka namin pababayaan." Pagpapatahan sakin ni Michael.

"Paano?*sob* Paano? *sob* Paano kung*sob* hindi ko na kaya? *sob* na ta ta kot na ako *sob*" -iyak ko pa din tanong sa kanya.

"You can start again, believe me! Basta, lagi mo lang iisipin na merong 'kami' na nagmamahal sayo, you don't need him for you to be happy. Nandito kami kaya ka namin pasayahin. Isa lang siya kaya namin tumbasan yun, alalahanin mo tatlo kami." Pagpapakalma niya sakin. Tama siya, dapat kayanin ko. Dahil hindi lang naman siya ang pwedeng magbigay sakin ng kasiyahan at pagmamahal marami pang iba....

As a reply I just show him a small smile and hug him.

He hug me back.

"Thank you" binulong ko sa kanya.

******

-Kinabukasan-

Nakalabas na ako ng Hospital at nandito na ako sa condo. Nakaayos na lahat ng gamit namin, kasi lilipat kami sa isang apartment bukas, si Michael na ang nag-ayos, at naghanap ng bahay na lilipatan namin habang nasa ospital ako nun, Oo bahay na, hindi na condo. inutos ko talaga to kay Michael ng sa ganun eh mas madali akong maka move on. Nahirapan lang kami kay Travis kasi gusto niyang tumira dun sa unit ni Jiyah sa kabilang building. Hindi na daw kasi titira samin si Jiyah kasi nalaman na ng papa niya kung saan siya nagstay at napagalitan siya. Pero in the end, napapayag din namin si Tabi dahil kinausap siya ni Jiyah.

"Pahinga ka na." Utos sakin ni Michael

"Mamaya na, check ko pa kung na pack na ba lahat e." Sabi ko nalang sa kanya at nagstart ng mag lakad sa loob bg unit at parang nagiikot ikot pa ako.

"Don't force yourself. You need to rest. Wag matigas ulo" ma autoridad niyang sabi. Akala ko tatay ko hahaha

"Neh, appa. Ito na po." Sabi ko at nagsmile sa kanya.

It's ComplicatedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon