JIYONG's POV
Nakakagulat ang mga pangyayari.
Yung akala mo sa telenovela o koreanovela lang pwedeng mangyare yung mga ganun?
Grabe pala talaga magbiro si Tadhana.
Hindi nakakatuwa.
×××
*kring kring* habang naguusap kaming apat dito sa roof top ay biglang tumunog yung cellphone ni Jiyah.
Kaya napatingin kami lahat sa kanya.
"Yeobo?" Sagot niya.
"......."
"......."
"Neh, appa. Pabalik na po." Rinig kong sabi niya bago niya ibaba ang phone niya. So si Appa pala yung tumawag.
"Oppa, maiwan ko na kayo. Hinahanap na ako eh!" Paalam niya at nag nod lang ako at dire diretso naman siyang umalis.
Naiwan kaming tatlo nila Tabis.
Tila may dumaan na isang anghel at niisa sa amin ay walang naimik.
"Maiwan ko na kayo. May pupuntahan pa akong importante!" Paalam naman ni Tabis at diretso ding umalis.
Rinig kong huminga muna ng malalim si Dara at akmang tatayo at magpapaalam na siya pero pinigilan ko agad.
"Stay. Please?" Yan lang ang tanging nagsilabasan sa bibig ko.
Ramdam ko namang tumingin siya sa akin.
At tinignan ko din siya.
Ilang minuto din kami nakatitig sa isa't isa.
Pero di nagtagal, parehong may luhang tumulo sa aming mga mata.
Tila may sariling puso at utak ang aming mga mata at ganun nalang kung magsiwalaan ang mga luha dahil ramdam nito ang pananabik at sakit.
"D-dara"
"Jiyong"
Hindi ako nakapagpigil at niyakap ko siya at tuluyan ng umagos ang mga luhang tila nagantay ng tyempo sa pag bagsak.
"I'm so sorry babe. Sorry for causing you heartache, head ache and many more. Sorry for ruining you. Sorry for ruining your happiness. Patawarin mo sana ako. Nagkamali ako, sorry babe. Sorry. Patawarin mo ako kasi sa una palang hindi ko nagawang pagkatiwalaan yung pagmamahal mo sa akin. Patawarin mo ako kasi na duwag ako, patawarin mo ako kasi pinabayaan ko kayo ng dapat magiging anak natin. Patawa---------"
Hindi niya ako pinatapos magsalita dahil bigla niya akong hinalikan.
"One simple sorry from your heart is enough." Sabi niya nung kumawala na yung labi ko sa labi niya.
"I AM VERY SORRY." sabi ko sa kanya at hinawakan yung kamay niya.
"Apology accepted Mr.Kwon" sabi niya at ngumiti. Yung ngiti ng isang Dara na mahal at namiss ko."
"I love you." Sambit ko sa kanya
"Mahal din kita." Sagot niya at muli inangkin nya ang aking mga labi.
____________________________________
DARA's POV
Pagmahal mo pala talaga ang isang tao, hindi lang puso nyo ang mabilis magkokonekta kundi pati ang inyong mga isip.
Hindi man niya nagawang ipaliwanag ang sarili niya dahil sa nangyare, tila alam agad ng puso ko at utak ko ang lahat.
At pag mahal mo pala talaga yung isang tao, iisa lang ang naiisip mo............
Ayun ay,
Wag ng pakawalan pa.
Ang love o chances ay parang opportunity, YOU DON'T WASTE IT, YOU GRAB IT.
____________________________________
a/n: short but sweet. Isn't it? Sinong naluha sa chapter na to?
Tweet nyo ko. @jhajajejijoju
Vote and comment.
आप पढ़ रहे हैं
It's Complicated
फैनफिक्शनPaano kapag na-in love ka sa kaaway ng kapatid mo? kaaway ng pamilya mo? . . . i-gigive up mo ba ang magandang samahan nyo ng pamilya mo? ng kapatid mo? o i-gigive up mo nalang yung pagmamahal mo sa kanya? . . . Paano kapag na-in love ka sa kapati...
