CHAPTER 30

821 40 2
                                    

KIRSTEN'S POV:

Who would have thought na finally, naka-graduate din ako after transferring from one university to another. Napa-grateful ko kasi kung hindi dahil kay Edward, hindi siguro ako makaka-graduate on time kasi nga irregular student ako. But since I am Edward's girlfriend, ang daming privileges na binigay sakin ang school para makasabay ako sa graduation. Pero kahit super saya ko, hindi pa din maiiwasan ang mga negative comments sa paligid ko. Kesyo ginamit ko lang si Edward para makagraduate ako or para di ako mahirapan. None of it was true kasi kahit kailan, hindi ko hiningi sa kanya ang mga bagay na yun. I never used him for my own benefit. Kusa nyang kinausap ang dean para makapagcomply ako at makasabay sa graduation. At ginawa nya yun nung time nag-cool off kami. Nalaman ko lang yun a day after sagutin ko sya. Nasurprised pa ko nung sinabi nyang I'll be graduating na. Nung time na yun, mas narealized ko kung gano nya ko kamahal kasi kahit nag-cool off kami, kahit gano ko sya nasaktan, kapakanan ko pa din ang iniisip nya.

He graduated Summa Cum Laude, not because they owned the Universtiy but because he really deserves it. Pasaway sya yes, he's a jerkass as what other people call him pero never nyang pinabayaan ang studies nya. Ang sabi ko nga di ba, sa lahat ng pasaway, sya yung masipag pumasok at mag-aral. He truly worked hard for it. I wouldn't narrate kung ano ang meron sa speech nya kasi super haba. But he's very sweet, kasi he included in his speech. He never fails to make my heart flutters each time na sinasabi nya kong gano sya ka-thankful na dumating ako sa buhay nya. What more can I ask for? Bukod sa napaka-gwapo na ng boyfriend ko, he's super sweet at talino pa! Ang swerte ko sa kanya di ba?

...FAST FORWARD...

(UNKNOWN CUISINE)

"I really thought you forgot about our monthsary." I said as he pulled a chair for me.

"Ako pa ba ang makakalimot babe?"

"Pano you didn't texted me earlier. So akala ko nakalimutan mo."

"Ang girlfriend ko talaga nag-assume na naman." He teased. "Makalimutan ko na ang lahat, wag lang ikaw." Sino ba naman ang hindi maiinlove sa taong 'to?

"Sorry na po. Hindi na ko mag-assume."

"I asked chef to cook everything for you kaya kumain ka ng madami ha. Ang payat mo na babe." He commends. Then our food was laid in our table one by one.

"Anong payat? Ang taba ko na kaya, lagi mo kasi akong pinapakain eh. I've been trying to lose weight."

"Why would you even think of losing weight? Ang payat-payat mo na nga magpapapayat ka pa? I won't allow you."

"Pero~"

"No buts babe. Ayoko. And besides you don't need to lose weight, I wouldn't mind kahit maging obese ka pa."

"Ewan ko sayo babe. Para namang mamahalin mo pa din ako kapag super taba ko na."

"Why not? Hindi naman yung physical appearance mo ang minahal ko ah. I fell in love with you because you're you and I love everything about you babe." Grabe talaga magpakilig ng lalaking 'to.

"Kainis ka talaga! Nagba-blush na naman tuloy ako." I said as I try to hide my burning cheeks.

He chuckled. "Mamimiss ko yan babe, para tuloy ayoko ng umalis."

"Babe, you have 'to. Di ba gusto mo mag-masters sa Harvard?"

"Yeah, that was before I met you. But now, I don't think I still want it."

"Naka-plano na ang lahat since you were a kid di ba? Ayoko naman na mabago yung plan mo dahil sa kin."

"Yes. Pero pwede namang dito na lang ako kumuha ng masters degree. At least malapit lang ako sayo."

ME & YOU (Completed)Where stories live. Discover now