Guilty Mind

Chapter 43

baby isabel 🦋

-

Lea's Point Of View

Ibinalik ko ulit ang aking isipan sa litratong iyon, kung ano man ang nakatago sa likod n'on, sana naman may maitulong iyon sa akin. Nanatili akong nakaupo dito habang pinapanood lamang ang tatlo na naghahabulan and to be honest? They are my ideal family, si Aga na laging nakikipaglaro sa kambal ko. Gusto ko rin na babae at lalaki ang kambal ko para naman pareho kaming may kakampi ni Aga, isang malaking ngiti na naman ang nailabas ko habang iniisip ang mga bagay na iyon.

"Aya, Andres, punta na kayo dito. Basang-basa na ng pawis ang likod niyo, baka ubuhin kayo." patakbo naman silang naglakad papunta sa direksyon ko, hinalikan nila ako sa magkabilang pisngi. Hay, ang cute.

"I love you." sabay nilang sambit sa akin, dinilaan ko naman si Aga dahil wala na naman siyang kakampi.

"You, and you," I pinched their noses, "I love you so much, you may not my real children but I'll treat you as mine." at niyakap ko silang pareho.

"Sali naman ako." yayakap sana si Aga sa amin nang bigla kaming umalis, "Nakakadami ka na sa akin babes ha? Hahanda ka sa akin mamaya." what's with that? iba tuloy naiisip ko.

"C'mmon, Aya and Andres, bibili na tayo ng mga gusto niyong pagkain." I held their hands at saka naglakad, sumusunod lang naman sa amin si Aga.

Umupo naman ang dalawang bata sa likuran habang nandito lang ako sa harapan, I turned on the aircon para hindi sila banasin. Umupo naman si Aga at saka nagsimulang magmaneho,

In the middle of trip, bigla na lamang nag-usap ang dalawang bata. They're talking about Atasha, nakikinig naman ako sa mga kwento ni Andres kay Aya.

"Sayang 'noh? Sana pala tatlo tayong nag-enroll kung hindi siya nawala." it was Aya's voice, at nakita ko naman ang pagtango ni Andres sa salamin.

"May picture ka ba ni Atasha? Can I have it?" tanong ko naman kay Andres at bigla nitong kinuha ang wallet niya sa bag niya, hinugot nito ang 1 x 1 na picture.

"Iyo na lang po."

Hindi ko maiwasang mapangiti nang makita ko ang litratong iyon, she looks like Aya. I put iy on my wallet and displayed it, she's lovely and I hope to meet her. Hindi ko namalayang nandito na pala kami sa Mikaella's Cafè Store, ang ganda ng kulay nito. Its style was like french, pumasok kami at umupo, si Aga naman ay pumila at umorder.

Bumalik lang si Aga na may dala nang tray, mabilis magassist dito at bago lang ang store nito. Kakabukas lang nito a month ago.

"This is for you," iniabot ni Aga kay Aya ang ube cake, "And you, this is for you." iniabot naman niya kay Andres ang vanilla ice cream.

"Ako ba wala?" I jokingly said.

"Ikaw? Mawawalan? Imposible naman. Ito naman para sa 'yo." I never expected what's mine, galing sa kaniyang likuran, ibinigay niya sa akin ang red heart cake. "I love you, sige na, kain na kayo."

"Why did you not ordered yours?" wala na kasing pagkain na natira sa tray kaya ko nasabi iyon.

"I'm still full."

"I don't believe, why?" pilit ko sa kaniya.

"I'm saving money, for Aya. Gusto ko naman na i-full tuition siya para hindi tayo mahirapan." he reasoned out, aw, ang cute.

"You don't have to. Sabi ko naman sa 'yo that we can pay it month by month, Aga, listen. Kapag pumatok sa mata ng mga tao ang movie na 'tin, surely na malaki ang sweldo n'on." I explained and slice the cake in the middle, 'yung dalawa naman, enjoy na enjoy sa kanilang pagkain.

"Okay."

"Share." ibinigay ko sa kaniya ang kabiak ng pusong cake na iyon, "Kainin mo 'yan or else magagalit ako sa 'yo. 'Di ko pa limot ang malagkit na tingin n'ung babaeng 'yon sa 'yo ha." beast mode na ulit ako.

"Thank you. I love you." he took a little piece and chew thw cake.

"I love you too."

After eating, umuwi na agad kami. I'd no found Charlene's shadow, bigla namang tumunog ang cellphone ko. I saw Charlene's message to me and I tapped it to open.

Charlene (09*********)

I'll be gone for a week,

pakialagaan naman

si Andres. I love you 💕

-

Charlene's Point Of View

I went here at Dad's house, hindi ko na kaya pang itago kay Lea ang lahat. I'm tired of hiding everything, kumatok ako sa harap ng pintuan. Bigla naman itong bumukas at bumungad sa akin si Manang, ang tumayong nanay ko.

"Si Daddy po?" tuloy lang ang pagpasok ko at paghahanap ko kay Dad.

"Ano naman kailangan sa akin ng panganay ko." narinig ko na lamang ang boses na iyon kung saan, "Here at the office!"

Patakbo akong nagpunta sa opisina niya, tambak ang gawain niya. I sat down on his front, "I can't take this anymore." sabi ko..

"We need to say everthing to Lea, na siya at si Aya ay iisa."