Emong Alembong

Chapter One

NAGKAKAGULO na ang mga tao sa plaza. Ang daming may gustong mapanood ang taunang paligsahan ng naggagandahang mga bakla sa bayan ng Buenavista. Tuwing fiesta sa bayang iyon ay hindi nawawala ang Search for Miss Gay-Buenavista. Ito na ang culminating activity ng pagdiriwang ng fiesta at ginagawa sa mismong gabi ng kapistahan. Pero kung dati ay 18 to 30 years old ang mga puwedeng sumali, ngayon ay ginawa nilang 13 to 17 years old na lang para bagong mukha naman ang makasali at mapanood ng mga tagaroon. Napansin kasi ng organizers na taon-taon ay pare-pareho lang ang grupo ng mga sumasali kaya naisipan nilang lagyan ng konting twist ang paligsahan. Noong una ay tumanggi pa nga ang ilang miyembro ng komite. Hindi nila maisip kung may sasali bang ganoon kababata na mga bakla. Pero sa huli ay nakumbinse rin sila na ibaba ang edad ng mga puwedeng sumali sa paligsahan. Sa aminin man kasi o hindi, walang matris ang mga bakla pero taon-taon ay nadaragdagan ang kanilang populasyon. 'Di na nila kailangang manganak dahil kusang dumadami ang kanilang lahi.

Sa stage ay naroon na ang dalawang hosts na kabilang rin sa ikatlong kasarian. Nagkukulitan ang dalawa para aliwin at 'di mainip ang mga manonood na naghihintay sa announcement ng top three ng paligsahan.

"Sa ilang saglit lang po ay malalaman na natin ang top three. Excited na ba kayo?" masayang tanong ng host na sa tantiya ay lagpas bente na ang edad.

"Oo!!!" Hiyawan ang mga manonood.

Bumaling ang host sa kasama niya, "Mother, na-experience mo na bang sumali sa mga beauty contest no'ng kabataan mo?"

"Gaga! Bata pa ako, 'noh?!"

"Bakit, ilang taon ka na ba mother para sabihin mong bata ka pa?"

"Thirty!" nagmamalaking sagot ng bakla.

"Thirty?! Mother, huwag kang magbiro ng ganyan."

"Hindi ako nagbibiro. Thirty years old na talaga ako. Hindi ba halata? Sabagay, marami talagang nagsasabing hindi ako mukhang trenta."

"Mother, hindi ka talaga mukhang trenta. Mukha kang singkuwenta! Ano bang ginawa mo sa fez mo? Ba't wala ka nang face value?"

Tawanan ang mga manonood.

"Natatakot ako, mother. Twenty-five na ako ngayon. Ibig bang sabihin, ganyan na rin itsura ko 'pag trenta na ako? Juice colored!!!"

"Bakit, choosy ka pa? Oy, for your information suki ako ng mga beauty contest at madalas akong nananalo."

"Weh, eh 'di ba last year, Miss Friendship lang napanalunan mo?"

"O, eh panalo pa rin 'di ba? At least, hindi ako umuwing luhaan."

"Ano pa bang award ang napanalunan mo na, mother?"

"Darling of the Crowd."

Tawanan na naman ang mga tao.

"Mother, 'di ba usually ang nananalo ng Darling of the Crowd ay 'yung mga mukhang pinabili lang ng patis eh, nag-join na ng beauty contest."

"Hindi naman! Grabe ka sa akin. Nananalo rin ng Darling of the Crowd award 'yung mga nagiging paborito ng audience kasi maganda, o sexy, o talented at magaling sumagot sa question and answer portion."

"So, alin ka roon, mother?"

"Siyempre lahat! Hindi naman ako maglalakas-loob sumali ng beauty contest kung 'di ako maganda. Kailangan maganda, beauty contest, eh. At saka dapat may talent din. Ikaw ba, nanalo ka na ba sa beauty contest?"

"Oo naman, mother. Childhood dream ko 'yan at natupad ko naman."

Tumayo ang isa sa mga hurado na nakaupo sa harapan ng stage. Umakyat ito sa entablado at ibinigay sa host ang isang papel.