Chapter 34

63 2 0
                                    

Warning: This is not been edited. So expect a lot of grammatical and typographical errors.

Chapter 34: Kim is Missing!

Sabrina's P.O.V.

Sa wakas at naka uwi na ako ng tenement. Kanina nga sa baba tinanong pa ako ni Tita Cassandra kung okay lang ba ako.

Well, nagsinungaling nanaman ako at kagaya kay Kuya ang sinabi ko.



"Sab, may pagkain na dito. You haven't eaten since you came back." Layt said. Yeah kami lang ni Layt ang nandito. Sila Cail at Kim, wala pa.


"Sige, pupunta nalang ako dyan."




"Okay, kung kailangan mo ako nandun lang ako sa couch." Tumango nalang ako.



Marami na akong hindi sa kanilang sinasabi. I felt something wrong in my chest. Kailangan ko lang siguro ng fresh air.



I walked out to the terrace. Gabi na pala, nag kikislapan na ang mga ilaw sa mga buildings at butiin. Tinitigan ko naman ang buwan. Full moon pala ngayon. It's so bright and beautiful.




Habang pinagmamasdan ko ito ay parang nakaramdam ako na parang may nakatingin sa akin.



When I look down there is someone looking at me. Hindi ko alam kung lalaki ito o babae dahil naka suot ito hoodie.



"Sab!" I was surprised because of her shout.



"Cail! Naka uwi kana pala."



"Yeah, gabi na nga eh. BTW, nasaan si Kim?" She asked me while leaning on the iron handle.




"Ewan ko nga. Walang text or messages." Saad ko. 6:40 na ng gabi. Kung doon sya matutulog sa magulang nya, nag text lang ba sya.




"Hintayin nalang nating mag 7:00 P.M. bago natin I text sila Tita Kennedy." She's Kim's Mom.




"Sige." Tanging sagot ko.




"Tara na sa loob. Sabi ni Layt hindi ka pa daw kumain."




"Oo nga eh, tara na." We left the bedroom together and went straight to the kitchen.





Matapos naming kumain ay dumako ako sa wall clock namin. 7:05 P.M. na.



"Girls tawagan ko na kaya sila Tita. Anong oras na oh" pag kausap ko sa kanila at umupo sa couch.





"Okay okay."




I dialed Tita Kennedy's number and a few seconds, she answered it.


"Hello Tita, may I ask po kung nandyan pa po si Kim?"

"Hello Sabrina. Ganon rin nga ang Tanong namin sa inyo." What?! So, where the h*ll is she?

"Uhmm, wala pa po sya dito. It's 7:10 in the evening at hindi naman po si Kim nag papagabi sa labas."

Narinig kong may lalaking nagsalita sa kabilang linya at "Hija, mauuna na muna kami. Babalitaan ka nalang namin pag nahanap na namin si Kim."

"Pero p—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang ibinaba nya na ang tawag.


"Ano daw ang sabi ni Tita?" I looked at Cail.


"Wala rin daw sya sa kanila." I calmy said as I walked to the kitchen to drink some water. If she's not in her parents house then where is she?


"Sab, sinubukan kong tawagan si Kim pero out of coverage."


"I tried too but she's not answering." Layt said. What would we do?



Nag isip ako ng pwedeng nyang puntahan. She loves park so baka doon sya pwedeng pumunta.


"Try kaya nating syang hanapin sa park." Pagkausap ko sa kanila.



"But it's 7:00 in the evening. Wala nang tao sa mga parke." Yeah, but there's no time on this day na nawawala si Kim.




"We need to check the park guys." Sabat ni Layt.



"Okay, I'm gonna get the keys so that we can go."




For now, where in the car with Luke. He's the one who drives.



"Did you call her parents?" Bigla nyang tanong.



"Yes, we tried pero wala rin daw sa kanila si Kim ."


"Ohhh."



"Ano kaya kung mag patulong na tayo sa mga pulis."


"No we can't, 24 hours dapat nawawala yung tao. 2 hours palang syang nawawala." I said. Yup, we've been searching for almost 2 hour to find her but we fail.


"Sabrina's right. We can't file a case that she's missing in less than 24 hours." Luke said.


"Guys, bumalik na muna tayo. Mag aalas-dyes na. We still have school tomorrow." Sabi ni Layt. Napa irap naman ako. How about Kim? She's our friend, not just any friend but a sister to me.



"How about Kim? Hindi ba natin sya aalahanin?" I asked them. I can't take this any longer. Ayaw kong may nawala sa amin.



"Calm down Sabrina. Sabi naman ni Tita Kennedy, tatawag nalang daw sila pag may balita na. Hindi lang dapat si Kim ang iniisip mo, but also yourself, us. Alam kong nag aalala ka rin kay Kim but she's our friend too so we are also worried about her. " As Cail said it I finally realized that we're on this problem. I'm so selfish about it. Hindi ko narin nga iniisip ang sarili ko.




"I-Im sorry. I c-can't imagine na mangyayari ito." Napaiyak nalang ako dahil sa lahat ng nangyayari. Kim was my first friend since elementary. I'm such a crybaby that days and my classmates in elementary says I'm a weirdo. She's the first girl who approaches me.




"Shhhh, even me can't imagine this gonna happened. Let just pray that she's okay and she's on a good condition. We can find her Sabrina. We're on this." Pagpapagaan nya sa akin habang ako'y niyayakap. A hug makes everything better.



"Luke, bumalik na tayo sa tenement. Bukas, mag fa-file na tayo sa mga pulis." She said.



We're heading home now. I wish that this is just a dream. But I guess, this is my worst nightmare.

Strange Love (Vampire Series #1)Where stories live. Discover now