Sapphire Academy: the lost demon slayer

Chapter 3

Chapter 3

"L-Love?" mahina kong sambit.

Hindi talaga ako makapaniwala na nandito siya sa harapan ko. Nang makarinig ako ng pagsabog sa labas, agad akong lumabas sa tent at iniwan sila Ella. I felt strange, and now I am in front of someone who's been on my mind.

I took one step and he just stood there, doing nothing. Magsisinungaling ako kung sasabihin kong ayaw ko siyang yakapin. I want to give him a hug. I want to ask him if he's okay, if he's here for me. I want to ask him where had he been. I want to ask him if he's.. if he's here to stay.

"Ikaw ba talaga 'yan?"

Hindi parin siya kumibo, sa halip ay tumalikod lang siya at naglakad palayo. Napahagulgol nalang ako dahil iniwan na naman niya ako. Why is he making me cry? Why is he leaving me again?

My tears started falling. Gusto ko siyang sundan ngunit para bang naka-ugat ang mga paa ko sa lupa. It hurts seeing him walking away from me, again.

Napatigil ako sa pag-iyak. What the hell. Crows are everywhere. Their sounds are hurting my ears. I panicked when they rushed to love and.. and me.

I kept on shooing them. I'm scared. Natatakot ako na baka katapusan ko na ito. Natatakot ako na baka mamatay na ako bago ko pa mapangiti ang sarili ko.

"Aaahhhhh!"

Hinihingal ako ng gumising ako at naisip ko na naman ang panaginip ko.

W-wait...

P-panaginip?

So, panaginip lang ang lahat ng iyon? Hindi talaga totoo na nagkita kami ni lo-.

Umiling ako. No, Aria. Hindi ko na dapat siya iniisip. It's just a dream. It's been almost 3 years and I haven't heard anything about him.

"ARIA!!"

I sighed. Ngayon ko lang iyon napanaginipan. Weird. Bakit feeling ko kakaiba ang panaginip na yun? Why does it feel so real?

"ARIA!!!!"

Bakit parang may tumatawag sakin?

"ARIA!!!!"

"AY! ANAKKANGNANAYMO!!" My eyes widened and my heart started to pound fast. I look at Tin and just gave her my cold stare. I just shouted something... unusual. I admit, nakakahiya 'yon.

"What?"

"We've been calling you! 9:00 am na't lahat lahat pero hindi pa tayo nakapag breakfast," she paused. "Maglilibot pa tayo dito sa gubat at pupunta sa falls na malapit lang dito para maligo." Tiningnan ko ang cellphone ko at tama nga siya. Hinagod ko ang buhok ko at inayos kunti. I know I look like a mess right now.

Pagkalabas namin sinalubong kaagad kami ni Ella na parang bulate na binudburan ng asin. Hay, bakit ba ako nagkaroon ng kaibigan na may ganitong ugali?

"Tara na dali, excited na ako!" Ani Ella. Nakangiti ito na halatang maganda ang tulog. I'm glad I didn't disturb their sleep.

"Kumain muna tayo," Tin said while preparing the foods. Napalabi naman si Ella. I know what's on her mind. "I want to explore this place! Ang ki-kj niyo! Killjoy!"

Kahit napipilitan, kumain pa rin si Ella. She doesn't have a choice. Hindi 'yan makakaalis ng walang kain dahil hindi 'yan papayagan ni Tin. Kumain na rin ako sabay nila. Nanlalagkit na ako kaya I want to take a bath.

Matapos kumain, nagkaniya-kaniya kami ng dala ng mga pamalit at towel. We don't want to walk while wet.

There's nothing special about this place. It's just like any other forest. Trees everywhere, insects sounds are loud, and fresh air. I really do hope people would stop cutting trees.