Sapphire Academy: the lost demon slayer

Chapter 18

Chapter 18

Ella's POV

"Hmm..."

I opened my left eye and looked around my room. It's still dark. Sinunod kong binuka ang right eye ko at umupo sa kama. It's still six in the morning.

"I'm hungry."

Nanghilamos muna ako bago bumaba. I yawned while I was walking to the kitchen. Ano kaya ang masarap kainin? I was about to open the fridge when I heard a scream from outside the dorm. Natakot ako bigla.

"What was that?" It seems like the person who shouted was suffering from unbearable pain. Takot akong tumungo sa main door. Woooh! You can do this, Ella. Bubuksan ko na sana ito ng kusa itong bumukas.

"Tin! Help meeeee! There's a monster! A witch! A demooooon!" I shouted as my eyes are closed and my hands are on my face. Seconds later when I felt that the 'monster' didn't do anything, I opened my eyes but my hands are still intact in my face.

Bumungad sa akin ang mukha ni Aeron na hindi maipinta ang mukha. Bigla naman akong natauhan at napaubo. "Babe! Ikaw pala yan, h-hehe." Napakamot ako sa ulo ko.

I really thought it was some sort of a monster.

Napacross arms ito at tinaasan ako ng kilay, "What were you doing, lady?" Napatulala na lamang ako. Boyfriend ko ba talaga ang isang 'to? Bakit ang hot niya?

Kumaway-kaway ito sa harapan ko, "Hoy! Natulala ka?" Natauhan naman kaagad ako sa sinabi niya. Oh my! Super nakakahiya! Gusto kong batukan ang sarili ko. Remind me later to slap myself.

Umiling-iling ako, "Wala ah! Nga pala, bakit ka naparito?" Bigla naman itong ngumiti. The smile that would make my heart beat fast every time I see it.

"You want to go out with me? Breakfast? Maaga pa naman," Nakangiti parin ito. Kenekeleg eke, enebe.

"S-Sure! Mag-aayos lang ako." Kumaripas ako ng takbo patungo sa kwarto ko. Naligo ako ng mabilis. I didn't know I could bath fast as this. Ayaw ko naman kasing mainip siya kakahintay sa akin and masabihan pa ako na maarte. And besides, we have our time limit. May pasok pa kami namayang 8 in the morning and it's already 6:20. Mamimili pa sana ako ng isusuot ng mapagpasyahan kong isuot na lamang ang uniporme, para pwede na kaming dumiretso sa room.

I want to scream in so much 'kilig'.

"Hi," I said as I put some of my hair behind my ear. It is slightly wet but it's manageable. Tumawa naman ito at hinalikan ang noo ko. "You look beautiful," I felt my cheeks heating up. Ehh, enebe!

Sa halip na sumagot, ngumiti na lamang ako ng pagkatamis-tamis.

Nilahad niya ang kaniyang kamay, "let's go?"

"Sure!"

Magkahawak kamay kaming lumabas sa dorm. We've been in a relationship for too long but there's still this certain feeling that feels so new to me when we're together. Naramdaman kong may lumapat sa buhok ko at nang ma realize kong hinalikan niya ang ulo ko, namula na naman ako. Why do I always blush when I'm with him!

Habang naglalakad ay ramdam ko ang titig ni Aeron. Nilingon ko ito at bigla siyang ngumiti.

"What do you want to eat?" Tanong nito sa akin. Umiling na lamang ako, "Ikaw na ang bahala. Hindi naman ako mapili."

After how many minutes, we arrived at a small greenhouse where there's a table with foods on it. My eyes twinkled when I saw my favorite foods. I can't help myself but squeal in enthusiasm. Hindi ko inantala ang pagtawa niya sa reaction ko. Yes, this is me, Mikaella Morris who tends to overreact on simple things.

"Let's eat."

Siya ang naglagay ng mga pagkain sa plato ko. Sa simpleng bagay na iyon, kinilig na kaagad ako.

"Thank you," nginitian niya ako at nagsimula na kaming kumain. Bigla na lang tumahimik ang paligid dahil walang umimik sa amin. Kain lang ako ng kain. The foods were delicious! I'm glad we had a chance to eat outside. Though, it's not really outside. We're still inside the academy and we can't have a date properly. Ayaw ko namang lumandi masyado sa loob ng isang paaralan 'no.

Busog na busog na ako ng aalukin pa sana niya akong kumain ng ibang pagkain.

"I'm already full. Thank you!"

"Really?"

"Yes!"

Niligpit na muna namin ang mga pinagkainan at iniwan doon. Ang sabi niya kukunin niya ito mamaya. Wala naman daw mangingialam doon.

"How was it?" Tanong niya habang naglalakad kami papuntang room. Nakahawak ako sa braso niya.

"I had fun! And oh, ang ganda ng plants! Especially the violet rose, no, was it black? It's a combination of black and violet right?"

"You liked that?" Nahimigan ko ng pagkadismaya ang kaniyang boses. Nilingon ko ito at bumungad sa akin ng seryoso niyang mukha.

"Yes! Ang ganda kasi, eh!" I squealed, again. "I didn't know a rose with that color exists!" Nilingon niya ako at bahagyang nginitian. May problema ba? Nagkibit-balikat na lamang ako at hinila siya para mas mapabilis ang paglalakad namin.

My smile widened when I saw Tin.

"Tin!"

Kumaway siya sa akin at sinalubong ako. Nginitian niya si Aeron at binalik ang atensyon sa akin.

"Anong nangyari sayo kanina? Bigla ka na lang nagsisigaw tapos bigla ding tumahimik. Nagising tuloy ako! Nga pala, kumain ka na ba?" Sunod-sunod na tanong niya.

Ngumiti naman ako, "Uy, nag-alala ka?" Bigla naman itong sumimangot at umismid.

Tumawa naman ako sa reaksyon niya, "Tapos na po akong kumain. Ikaw?"

"Tapos na, sayang nag-luto pa naman ako ng paborito natin." Bigla naman akong natakam sa sinabi niya. Tin's food is one of the best food in the whole universe! Sobrang sarap ng mga luto nito. Dinambahan ko ito ng yakap, "Tinabihan mo naman ako, diba?"

"Inubos ko na."

"Ang damot! Wait, ikaw lang ang umubos? Nasaan si Aria?" Nagtataka kong tanong. Nagkibit balikat lang ito. Wala rin ito?

"Ella! Tin!" Sabay kaming napalingon ni Tin sa boses. I squealed when I saw it was Aria.

"Ria!" Tumakbo ako patungo sa kaniya at dinambahan siya ng yakap.

"Saan ka galing?" Seryosong tanong ni Tin sa kaniya. Oo nga, saan kaya siya galing.

"Library," Eh?! Ang aga-aga nasa library siya. Hindi ba na stress utak niya? I pouted with the thought. Basta ako busog.

"Kumain ka na ba?" Ano bang meron kay Tin at palaging nagtatanong kung kumain na ba kami?

"Tin, anong meron sayo at palagi mong tinatanong kung kumain na ba kami? Baka ma-fall kami niyan, ah." Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Fall?" I laughed as I saw her puzzled face.

"Wala."

"Mamaya na lang ako kakain." Tumango naman si Tin.

"Okay, nagluto ako. Sa dorm na lang tayo mag lunch." Bigla akong sumigaw sa sinabi ni Tin.

"Sabi mo inubos mo na!" Nginisihan lamang ako nito at napasimangot naman ako sa kaniya.

Sabay sabay kaming mga estudyante na napatingin sa bell ng tumunog ito. Klase na naman! Nakakatamad, hehe.

"That's enough, girls. Pasok na sa room." Hindi ko namalayan na nasa malapit pa rin si Aeron. Aruy, nakalimutan ang boyfriend. Lumapit ako sa kaniya at hinalikan siya sa pisngi bago sumabay kina Tin at Ria na papunta na sa silid aralan namin. He said he was excused in classes kasi may gagawin pa siya. I wonder what that is.