Jungkook kalktığı yatağa sertçe oturduğunda ellerini saçları arasından geçirip derin bir nefes aldı.
"Sana akşam kiminle olduğunu sordum" esmer tenli adamın yine bağırmasını işittiğinde yüzünü buruşturdu zaten başı ağrıyordu ve adamın kalın sesi başını daha da çok ağrıtıyordu.
Düşündü dün akşam en son Baekhyun ile beraberdi.
"Bağırma bana, ayrıca Baekhyun ile olduğumu söyledim ya zaten" dediğinde esmer tenli adam kendisine doğru bir adım atıp ateş saçan gözleriyle konuştu
"O zaman Baekhyun denen çocuk mu morarttı boynunu?" Jungkook duyduğu sözlere inanamazken başını elleri arasına alıp gözlerini yumdu. Şuan gerçekten sevgilisi olmayan birine hesap veriyordu hemde ne olduğunu bilmediği bir konuda.
"Bende öyle düşünmüştüm" Jungkook derin bi nefes alıp bakışlarını bir kaç adım ilerisinde duran esmer tenli adama çevirdi.
"Hangi siktiğimin herifi boynunu o hale getirdi?" Bu kadarı gerçekten fazlaydı. Jungkook öfkeyle ayağa kalkıp esmer tenli adama doğru adımlayarak
"Bana bağırma"
"O zaman sorularıma cevap ver! Boynundaki morluklar hangi sikik herife ait" az öncekine göre daha gür çıkan sesiyle Jungkook'a doğru bağırdığında Jungkook gözlerinin dolmasına engel olamadı. Lanet olsun ki dün gece neler olduğunu bilmiyordu. Boynunun her yerindeki izleri kimin yaptığını bilmiyordu.
"Bilmiyorum, hatırlamıyorum" esmer tenli adam sakin olmak adına derin derin nefesler alıp verirken Jungkook'a doğru bir adım attı artık aralarında mesafe yoktu. Esmer tenli adamın odağı Jungkook'un boynu olurken burnundan nefesler alıp verdi.
"Hatırlamıyorsun öyle mi?"
"Evet hatırlamıyorum" esmer tenli adam Jungkook'un sözlerini duysada anlamıyordu tek odağı boynundaki morluklardı.
"Bedeninde bana ait olmayan izler var küçük" Jungkook'un artık dayanacak gücü yoktu ağlamak istiyordu. Üzerindeki baskı onu delirtiyordu.
"Benim bedenim ve benim bedenimde ki izler seni alakadar etmez kim yaptıysa yaptı senin bunu sorgulamaya hakkın yok! Anlıyor musun beni? Gerçekten sevgilim bile değilken bana karışmaya hakkın yok." Esmer tenli adamın gözleri her saniye daha da koyulaşırken Jungkook az önceki cesaretinden dolayı mutluydu. Sonunda içindeki gerçek Jungkook ortaya çıkıyordu.
"Sen beni burada zorla tutuyorsun, sen beni kaçırdın unuttun mu? Ben senin sevgilin değilim" esmer tenli adam sakin olmaya çalışarak ellerini saçlarından geçirip
"Sana izin verdiğimde siktir olup ailenin yanına gidebilirdin ama gitmedin-" gözlerindeki koyuluk korkulur cinstenken işaret parmağı ile kendini gösterip "Bana geldin küçük! Seni kaçıran adama geldin" Jungkook gerçeklerin yüzüne bir tokat gibi çarpmasıyla zorla yutkundu. Haklıydı ailesine gitme fırsatı varken esmer tenli adama gelmişti. Aptalın tekiydi. En başından Baekhyun'u dinlemeliydi.
"Ve ben birine bi şansı sadece bir kere veririm. Şimdi ölecek dahi olsan bu kapıdan çıkıp ailene gidemezsin" diyerek elini Jungkook'un yanağına koyup nazikçe okşadı
"Ve sevgilim boynundaki izlerin sahibini bulup o kişide bende güzel izler bırakacağım" diyerek başını Jungkook'un boynuna gömüp derin derin nefesler aldı, sakinleşmeye çalışıyordu daha fazla küçüğüne zarar vermemek için sakinleşmesi gerekiyordu.
"Seni ne halde buldum biliyor musun?" Esmer tenli adamın kırılgan sesi Jungkook'u sarsarken tek kelime edemedi.
"Bilmiyorsun küçüğüm, seni o halde boynundaki o izlerle gördüğümde neler hissettim bilmiyorsun küçüğüm, ben sana dokunmaya kıyamazken başkalarının sende iz bırakmaları beni ne kadar üzdü bilmiyorsun küçüğüm" boynunda hissettiği ıslaklıkla geri çekildi. Az önce bağırıp ortalığı inleten adam şimdi küçük bi çocuk gibi karşısında ağlıyordu.
"Bilmiyorsun küçüğüm, sen bu sert adamın kalbine neler yaptığını bilmiyorsun"
•••
İnsanlar hata yapardı değil mi?
Hata yapmak insana özgü bir şeydi değil mi?
Jungkook hata yapmıştı o gün oradan döndüğü için hatalıydı şimdi istesede gidemezdi. Gitmek istiyordu annesinin dizine yatıp saçlarını okşamasını 'her şey geçecek' demesini istiyordu. Ama lanet olası odadan dışarı adım atamıyordu aynı o günki gibi dizleri tutmuyordu adım atsa düşecek gibiydi, vücuduna neler olduğunu bilmiyordu. Esmer tenli adamın ona ne yaptığını bilmiyordu.
Sevdiğini söylüyordu ama kimse sevdiğini ailesinden ayırmazdı.
Kimse sevdiğini tehtid etmezdi.
Jungkook artık mutlu olmak istiyordu artık huzuru hissetmek istiyordu. Eskiden normal sade bir hayatı vardı, bazen bu normallikten sıkılıp aksiyon arardı ama genel olarak hayatından memnundu sonuçta ailesi onu çok seviyordu. Her gece düşünürdü Jungkook eğer ailesine gay olduğunu söylese ailesi yine aynı şekikde sever miydi onu?
"Hala burda mısın?" Sesin geldiği yöne başını çevirdiğinde beyaz tenli adamı görmeyi beklemiyordu. Şuan en son beklediği kişi bile değildi beyaz tenli adam. Son olaylardan sonra nasıl buraya gelmişti? Ya da neden buraya gelmişti? Taehyung onu görse ne yapardı acaba?
Jungkook'un aklını yoran sorular her saniye artarken elindeki sigara paketini masaya bırakan beyaz tenli adam tam karşısındaki koltuğa oturarak bacak bacak üzerine atmıştı.
"Taehyung nerde?" Soğuk ifadesi Jungkook'u ürpertirken kızarak gözleri ile beyaz tenli adama bakıp
"Bilmiyorum" dedi sesi gereğinden fazla kalın çıkmıştı. Beyaz tenli adam bakışlarını bir an olsun Jungkook'tan çekmezsen
"Gitmek için neyi bekliyorsun? Kaçıp kurtarsana kendini" Jungkook beyaz tenli adamın anlatmak istediklerini anlamıyordu ya da aklı fazla dolu olduğundan düşünemiyordu.
"Bak velet burada kaldığın her gün senin aleyhine sonuçlanacak anlamıyor musun?" Beyaz tenli adamın ilk günki sözlerine aklına akın ederken duraksadı.
Onun hasta olduğunu söylemişti
Ve
Tedavisini yarım bıraktığını
Jungkook'un aklına bu sefer Taehyung'un sözleri gelirken kafası karışık bi şekilde karşısındaki adama baktı
"Ah yoksa amacın başka mı velet?" Jungkook ne ima ettiğini anlamıştı ama yanlış anladığını düşünmek istedi ama hayır doğru anlamıştı karşısındaki adam sinsi gülüşünü Jungkook'a sunduğunda
"Anlıyorum velet para ve bu zenginlik senin gözünü kamaştırmış durumda ah bi de Taehyung'un sana olan sahte sevgisi" adamın her sözünde kaşları çatılırken derin bi nefesi içine çekti sakin olmalıydı. Bugün zaten oldukça yorucu geçmişti şuan sakin kalmalıydı.
"Bak velet gözünü kör eden şeyler ileride sana zarar verecek. Bir gün kendini kapının önünde bulacaksın" Jungkook artık sakin kalma konusunda zorlanıyordu karşısındaki adam resmen ona iğrenç imalarda bulunuyordu.
"Taehyung seni sevmiyor velet o sadece-"
"Ne ara kalbimi görür oldun Yoongi" kolidorda yankılanan sesle Jungkook ve Yoongi'nin bakışı salon kapısına dönmüştü.
Min Yoongi 👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
