Patient | Taekook

20

1000 kelimeden fazla bir bölüm oldu ve verdiğim emeğin karşılığını alamadığımı düşünüyorum. Bu bölüme birazcık yorum alabilir miyim? Satır arası yorumlar yapıp görüşlerinizi belirtirseniz mutlu olurum.

"Yoongi-" diyerek söze başlayan Jimin ile koltukta oturan ikilinin bakışları salona yeni girmekte olan Jimin'e kaymıştı.

İkisininde saçları dağınıktı, dudakları kızarmış ve şişmiş durumdaydı. Daha yeni bir öpüşmeden çıktıkları çok net belli olurken şuanlık bu durumu önemsememeye çalıştılar çünkü karşılarında nefes nefese olan çocuktaydı tüm dikkatleri,

Jimin küçük parmaklarını daha yeni boyattığı siyah saçlarından geçirirken hızla küçük bedenini önünde bulunduğu tekli koltuğa atarak derin bir nefes almıştı. Duyduklarından sonra hangi ara nasıl bir vaziyette abisinin kapısına dayandığını hatırlamıyordu tek hatırladığı telefonu arayab bilinmeyen numaranın Yoongi hyungu hakkında pekte iyi haberler vermediğiydi.

"Yoongi-" tekrar aynı şekilde söze başladığında ve sözünü tamamlayamadığında esmer tenli kaşlarını çatmış neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Yoongi...Yoongi... ne olmuş Yoongi'ye?" Esmer tenli sakin hallerini bir kenara bırakarak ciddi bir ifadeye büründüğünda karşısında oturan kardeşi kısacık bir saniyede bakışlarını abisinin yanında oturan Jungkook'ta gezindirmiş ve

"Özel bir konu" diye mırıldanmıştı.

Jungkook bir karşısında oturan Jimin'e bir de yanında oturan esmer tenliye baktığında bakışlarını usulca kucağındaki ellerine indirip

"Ben sizi yanlız bıraksam iyi olacak" diyerek oturduğu yerden kalkmaya yeltendiğinde esmer tenlinin bileğini saran büyük elleri ile kalktığı yere sertçe oturtulmuştu.

Esmer tenli sert sayılan bakışlarını kardeşine dikerken

"Her ne konuşacaksan-" diyerek bakışlarını saniyelik yanında oturan Jungkook'a çevirip

"O buradayken konuşacaksın" dediğinde Jungkook karnında tuhaf bir şeylerin hareketlendiğini hissetmişti.

Başını kucağına eğerken bu sefer ki amacı kızaran yanaklarını bir nebze olsun gizlemekti.

"Ama abi-"

"Aması yok. Konuşacaksan konuş, konuşmayacakan yolu biliyorsun zaten"

Jimin daha Yoongi hyungu hakkında duyduğu haberi hazmedememişken abisinin bu tavrı kabul edilir bir şey değildi.

Sakin olmaya çalışarak bakışlarını abisine sabitleyerek konuşmaya başladı, Jimin.

"Tahmini bir saat önce birisi aradı beni, hastaneden arıyordu. Yoongi hyungun yeni temiz kıyafetlere ihtiyacı varmış"

"Yani?" Taehyung bir kaşını kaldırarak sorgulayacı bir şekilde konuştuğunda Jimin hızla atılarak abisine cevap vermişti.

"Yoongi'yi hastaneye yatırmışlar. Deli raporu mu ne varmış. Arayan adam bir sürü bir şey saçmaladı hiçbir şey anlamadım ama Yoongi hyunga yardım etmeliyiz. Bunu da senden başkası yapamaz abi"

Yoongi...

Hastane...

Deli raporu...

Jungkook duyduğu kelimeleri beyninde zar zor birleştirirken eğdiği başını hızla kaldırıp esmer tenliye baktı. Gözleri far görmüş tavşan gibi açılmıştı. Böyle bir şey beklemiyordu. En son konuşmalarında ona hasta demişti ama gerçekten hasta olabileceği aklının ucundan dahi geçmemişti.