Patient | Taekook

19

Hava neredeyse kararmaya yüz tutarken Jungkook inat eder gibi günlerdir çıkmadığı yatakta yorganı başına kadar çekmiş uzanıyordu. Onun bu hali esmer tenliyi bezdirmişti. Olan olmuştu ve hala küçüğün böyle davranarak kendisini hırpalaması ona acı çektiriyordu. Resmen bir haftadır kendisini odaya kapatmış yattığı yataktan lavabo ihtiyacı haricinde kalkmamıştı.

Esmer tenli yavaş adımlarla ilerdiği odada yatağın başına gelerek Jungkook'un yüzünü örten yorganı hızla çekerek kısık bir tonda konuştu.

"Sevgilim sencede artık bu yataktan çıkma vaktin gelmedi mi?"

Jungkook derin bir nefes verip tepeden ona bakan esmer tenliye çevirdi bakışlarını, son bir haftadır onunla resmen bir bebekmiş gibi ilgileniyordu, ne kadar mızmızlık etse ve dediklerine karşı gelsede asla sinirlenmeyip sessiz kalıyordu. Jungkook esmer tenlinin kendisi için gönderilmiş bir melek olduğunu düşünmeden edemiyordu şayet ailesi bile tek kelime etmeyip onu terk etmişken esmer tenlinin varlığı bir mucize, hediye gibiydi. Kendisi için.

"Yana kaysana" esmer tenli sakin bir ses tonuyla konuştuğunda Jungkook düşüncelerinden saniyelik sıyrılıp hızla dediğini yaparak çift kişilik yatakta yana kaydı esmer tenlide vakit kaybetmeden yatağa oturup sevgilisini göğsüne çekerek saçlarına öpücükler kondurmaya başladı.

"Seni böyle görmek beni üzüyor. Seni gerçekten seviyorum sen belki sevgime inanmıyorsun ama seni seviyorum. Elimde olsa aileni bulup buraya getirdim emin ol yapardım çünkü senin tek bir tebessümün için yapmayacağım şey yok" esmer tenli konuşmasını sürdürürken sevgilisinin saçlarına ufak öpücükler bırakmayıda ihmal etmiyordu.

"Belki güçlü birisi gibi görünüyor olabilirim ama senin karşında en savunmasız halimle duruyorum ve inan bana bu beni çok zorluyor"

Esmer tenlinin söyledikleri Jungkook'a bir ninni gibi gelirken söylediklerini anlamaya çalışmıyordu ninni dinler gibi sadece dinliyordu oysaki esmer tenli ona bir şeyler anlatmaya hatta uzun zamandır anlatmaya çalıştığı şeyleri göstermeye çalışıyordu lakin Jungkook şuan bunları anlayacak durumda değildi. Ne olursa olsun en azından ailesinin onu arayacağını düşünmüştü ve onların gittiğini öğrenmek kolay değildi.

"Seni her zaman seveceğim sevgilim, belki sana bir aile olamam ama gerçekten ailen olabilmek için çabalayacağım" dedikten sonra nazikçe Jungkook'un çenesinden tutup bakışlarını birleştirdi.

İşte şimdi dünya durabilirdi, birbirlerinin gözlerine bakarak ölmek en güzel son olurdu ikisi içinde.

"Şimdi kalkmak zorundasın, sen benim sevgilimsin güçsüz olamazsın"

'Ben senin sevgilin değilim' diyemedi

'Güçsüzüm' diyemedi.

Sadece gözlerine baktı.

•••

"O adamın sana özel ders vermesini istemiyorum" esmer tenlinin yüksek çıkan sesi evin salonunda yankılanırken Jungkook sakin olmak adına derin bir nefes aldı. Baskılanmayı sevmezdi ve esmer tenli onu baskılamaya çalışıyordu. Bunu daha ilk günden beri yapıyordu ve her şeyin bir sınırı olduğu gibi Jungkook'un da bir sınırı vardı lakin şuan bağırıp ortalığı karışma gibi bir lüksü yoktu çünkü esmer tenliden başka gidecek kimsesi yoktu.

Arkadaşı vardı, Baekhyun'a gidebilirdi ama ne kadar süre onda kalabilirdi ki? En fazla bir hafta. Şuan esmer tenliye muhtaçtı.

"Bir haftalık eksiği kapatmak zorundayım" diyerek alttan almaya çalıştı çünkü söylediği her kelimede esmer tenli biraz daha sinirleniyordu.

"Tamam sana özel olarak iyi bir hoca tutarım, sadece bir dersten değil eksik kaldığın tüm derslerden. Böylece o bir haftalık eksiğini kapatmış olursun tamam mı?" Diyerek az öncekine nazaran sakin sesiyle konuştuğunda Jungkook usulca başını salladı. Günlerdir yatmak dışında hiçbir eylem yapmadığı için başı ağrıyordu ve az önce yaptıkları kavgada bi nebze olsun baş ağrısını arttırmıştı.

Esmer tenli sakin bir soluk alarak koltukta oturan sevgilisinin önünde diz çöküp bakışlarını parkeye sabitledi.

"Özür dilerim, sesimi o kadar yükseltmemeliydim" diyerek kısık bir tonda konuştuğunda Jungkook gülmemek için kendini zor tuttu. Şuan belkide ciddi olması gerekiyordu lakin esmer tenlinin bu hallerine tebessüm etmeden durmak gerçekten zordu.

Başını yavaşça kaldırıp Jungkook'un kucağında duran elini avucunun içine alarak öpmüştü. Dayanamıyordu küçüğünü üzgün görmeye dayanamıyordu helede kendisi yüzünden üzgün görmeye hiç dayanamıyordu.

Sert bir yapısı vardı evet ama bu sert yapısı sevgilisine karşı bi toz bulutundan farksızdı.

"Sesini özledim"

"Ne?"

"Bir haftadır neredeyse hiç konuşmadın. Sesini özledim"

Jungkook yaşamı üzerine yemin edebilirdi ki kalp atışlarının hızlanmasını bu tenli bir tek esmer tenli sağlıyordu. Yeri geldiğinde bir bakışıyla veyahut bir sözüyle Jungkook'un kalbini un ufak ediyordu. Jungkook dizleri üzerine çökmüş ona masum bakışlar atan bu adama kayıtsız kalamıyordu.

"B-ben ne diyeceğimi bilmiyorum"

"Mantıklı şeyler söylemene gerek yok boş boş saçmalasan dahi dinlerim seni"

Hissetti. Kalbinin teklediğini hissetti Jungkook. Titrek bir nefesi ciğerlerine buyur etti. Esmer tenlinin avuçları içindeki elleri terlemeye yüz tutarken göz bebekleri titredi ve bakışları esmer tenlinin dolgun kirazlarına kaydı. Bakışlarını yüzüne çevirmek istedi ama yapamadı esmer tenlide sanki onu kışkırtmak istercesine uyuşukça dudaklarını yaladı.

Yutkundu, sertçe yutkundu Jungkook. Onu öpmek istediğini fark etti. Uzun zamandır dudakları buluşmuyordu ve şuan dudakları onun dudaklarıyla buluşmak için can atıyordu.

Öpmek istiyordu onu nefessiz kalana kadar öpmek ve dudaklarında nefeslenmek istiyordu işte bu yüzden yavaşça yüzünü esmer tenlinin yüzüne yakınlaştırdı. Yüzleri arasında santimler kala durdu ve nefeslerinin birbirlerinin yüzlerini yalayıp geçmesine izin verdi. Bu yaklaşık bir kaç saniye sürdü.

Zorlukla bakışlarını esmer tenlinin gözlerine çevirdiğinde kararan bakışlarıyla karşılaştığında yutmakta olduğu tükürüğü boğazına kaçıp öksürmesine sebep oldu. Esmer tenli onun bu haline sinsice gülerken yüzünü Jungkook'un yüzüne biraz daha yaklaştırdı. Şimdi dudakları birbirine değiyordu...

Jungkook önündeki kırmızılıkları öpmek için öne atılacakken çalan kapı ile geri çekilmek için hamle yapacağı sırada esmer tenlinin ensesinden verdiği baskı ile dudakları sertçe birleşti.

Bölümü geç atmamın sebebi ilk yazdığım bölümü beğenmeyip silmiştim sonra içime sinen bir bölüm yazdım fakat bu seferde wattpad sildi bende sinirlendim. Neyse işte o yüzden gecikti bölüm. Özür olarakta normalden daha uzun yazdım.

Of çok konuştum neyse kaçıyomm..