Patient | Taekook

21

"Taehyung"

"Efendim?"

"Sencede bazı şeyleri konuşmamız gerekmiyor mu?"

Bu zamana kadar ertelenmiş ya da ertelenmek zorunda kalmış bir sürü soru işareti barındıran konu vardı Jimin'in gelip gitmesi ile de kafasındaki soru işaretleri bir hayli artmıştı Jungkook'un.

Zaten uzun zamandır rayına oturmayan şeylerin olduğunun farkındaydı lakin düşünüp kafa yormak yerine ertelemeyi tercih etmişti ama geldikleri bu noktada daha fazla erteleyecek hali yoktu.

"Ne gibi şeyler sevgilim?" Esmer tenli tek kaşını kaldırırken ona düz bir ifadeyle bakan sevgilisinin yanına ilerledi.

"Mesela, beni neden kaçırdığın?" Diyerek bakışlarını kaçırdı Jungkook ve ardından konuşmaya devam etti.

"Sevgilin olmadığım halde neden sürekli bana sevgilinmişim gibi davrandığın" ve söylemediği söyleyemediği bir çok şeyi konuşmaları gerekiyordu.

"Bunları daha sonrada konuşabiliriz sevgilim" diyerek Jungkook'un anlına öpücük kondurmuştu esmer tenli, lakin Jungkook bu sefer kararlıydı ne tatlı sözlerine ne de öpücüklerine kanmayacaktı.

Esmer tenli gitmek için arkasını döndüğü vakit Jungkook sertçe kolunu tutup kendisine çevirmişti yavaş yavaş sabrının taştığını hissediyordu.

"Hayır ben şimdi konuşmak istiyorum"

"Bende daha sonra konuşuruz diyorum"

"Ben şimdi konuşmak istiyorum daha fazla beklemek bekletilmek istemiyorum."

"Sevgilim önemli bir işim var, geldiğim zaman söz konuşacağız"

Jungkook dudağının altındaki bene konan öpücükle titrerken ne yapacağını şaşırmıştı.

Esmer tenlinin öpücükleri altında bu denli savunmasız olması canını sıkıyor olsada onun dudakları tenine değdiği anda kendini cennette gibi hissediyordu, bu his uzun zamandır onunla beraberdi ve Jungkook artık esmer tenliden etkilenmeninde ötesinde hisler hissettiğinin bilincindeydi lakin dile getirmeye ya da ona söylemeye hazır değildi. Şuanlık hislerini içinde yaşaması en mantıklısıydı onun için.

Esmer tenlinin dudakları tenini terk ederken hissettiği değişik duygu karışımı ile saniyelik gözlerini yumup açtı.

"Çok geç kalmayacağım" diyerek salonun çıkışına ilerleyen esmer tenliyle zar-zor kendine gelebilmişti.

Tatlı sözlerine ve öpücüklerini kanmayacaktı sözde.

"Yoongi" diye hafif bir şekilde bağırdı ve anında esmer tenlinin bakışları onu buldu.

Geçiştirilemeyecek ve ertelenemeyecek bir konuydu bu. Jimin'in gelip gittiği günden beri beynini ve tüm benliğini yiyip bitirmişti.

Jimin'in sözleri aklından gitmiyordu ve üstelik son günlerde Yoongi'nin okul çıkışına gelip ona söyledikleri de aklının hep bir köşesindeydi.

Taehyung'a inanmak istiyordu hemde tüm kalbiyle lakin yerine oturmayan yapboz parçaları varken bu pekte mümkün olmuyordu.

"Ne olmuş Yoongi'ye?"

"Jimin'in dedikleri-"

"Jimin'in dedikleri saçmalıktan başka bir şey değildi. Lütfen bunları düşünüp kendini yorma sevgilim"

Sessiz kalmayı tercih etti Jungkook çünkü ne söylerse söylesin esmer tenli onu umursamıyordu ya da umursamak istemiyordu.

Jungkook sadece başını salladı ve esmer tenlide önce salonu daha sonrada evi terk etti. Jungkook derin bir nefes alarak bedenini koltuğa bıraktığında nasıl bir durumun içerisinde olduğunu düşünmeden edemedi.