"Ne zaman bırakır, beni?" Benim için bile artık yabancı olan sesimi bir tek o duyuyordu. O da benim gibiydi. Bir insandı.. o da kraliçe olmak zorunda kalmıştı.
"Bırakmayacak...ama sen-" sözleri kesintiye uğradı. "Üzgünüm kızım. Onun bu dünyaya ben...
Sanki yalan söylediğimi yüzüme vurarcasına hiç kızarmamıştı ki kraliçenin yüzü de . Kraliçe bu durumu hiç umursamıyordu. Hatta yakalanacağız korkusu ile ani bir harekette bile bulunmamıştı. Ya çok iyi oynuyordu ya da şaşkınlıktan donup kalmıştı.
"Gerek yok Feda. Sözde hava alma merasiminiz içerideki taç verme saçmalığı kadar iç kapatıcı." Kraliçe kafasındaki tacı çıkarıp yere attı. Doğrusu yere değmeden havada kalan taç yükselerek Vali'nin eline kondu. "Oldu hocam, oldu! Yaptım!" Heyecanla bağırırken aynı zamanda elindeki tacı Afşa'nın gözüne sokuyordu. Bu haline gülümsedim. Çok genç bir büyücüydü. Her şeyi yeni öğreniyordu. Hatta bazen üzerimde bir şeyler denemesine izin bile veriyordum. Ama bundan Acar'ın haberi yoktu. Olsa çoktan Vali'nin helvasını az fıstıklı şekilde yiyorduk.
"Gözüme sokma şunu!" Afşa'nın sert sesiyle benimde bedenim kasıldı. Şuan Vali'nin durumunu düşünemiyorum. "Bence de. Hem sen nasıl benim yere atacağım taca büyü yaparsın!" Kraliçenin bağırmasıyla Vali eğilip bükülmeye başladı. Şuan iki taraftan da azarlanıyordu. Dudaklarım birbirinden kopup bir şey diyecekken durdum. Yanımdaki adamı kullanmak varken neden çenemi yoruyordum ki? Hem buradaki en vasıflı oydu. Gözlerimi devirdim. Her yeri vasıf olsa ne olur?
'Kral'
Tekrar göz devirdim istemsizce. Bende Kraliçe oluyordum bu durumda. Gidip koluna dokundum. Boş bakışları bana döndü. Sanki 3 yaşındaki çocukların kavgasını izliyor gibi izliyordu olanları.
"Bir şey desene!" Kolunu hafif cimciklememle ofladı. "Kesin sesinizi. Afşa tacı, taç odasına bırak. Vali sende kraliçeden özür dile." Annesine göz ucuyla bile bakmadan kolumu tuttu. "Sende benimle gel artık."
Kolumdan çeke çeke dışarı çıkardı beni. "Ne kadar vurdum duymazsın. Ben bir şey demesem oturup izleyeceksin kavgalarını." Gülerek yüzüme baktı. Yüzümü taradı gözleri. Tam konuşacakken omuzlarıma takılan gözleri yüzünden kaşları çatıldı. Hatta derin bir çukur oluştu kaşlarının ortasında.
"Kızıl?" Sağ eliyle sol elimi yakalayıp kendine çekti bedenimi. "Saçlarını neden topladın?" Sen sor diye. "Omuzların neden açık Kızıl?" Biri görür beğenir beni evleniriz diye açtım. "Fazla cesurca değil mi?"
Neden bu kadar karizmatik geliyordu? Heleki yutkunurken oynayan adem elmesı? Sanırım Acar'ın ateşi bana geçmişti. "Sana ne? Hem uzağa git! Girmişsin dibime!" Parmağımı kaldırarak salladım bir iki kez. Gülümseyip yakaladı parmağımı sonra dudaklarıyla birleştirdi. Mavi gözlerim yeşile kaçmaya başlayan gözlerine takıldı. Sanki renk şöleni sağlıyordu bana. İnanılmaz güzeldi.
