Maigi kong minulat ang mga mata ko. For some reason, I'm breathing heavily. I glanced at the alarm clock next to my bed.
"Alas dose."
The water beside it is empty. I refilled it before going back to sleep.
I heaved a sigh. It's happening again. And again, I failed to fall asleep.
Mariin kong pinikit ang mga mata ko, nakailang ikot na 'ko sa kama. Pero wala, hindi ako makaramdam ng antok. Hindipa rin talaga ako makatulog.
Kaiikot ko sa kama ay hindi ko napansin ang pagliwanag ng langit. Namilog ang mga mata ko nang matauhan ako. Mabilis akong napatingin sa lamp table ko at doon ko nakita ang oras. It's already past six! I have a meeting!
Mabilis akong napabangon at naligo. Agad akong nag-ayos at hindi ko inalintana ang ibang mga bagay. I wore my best suit, and Pagkalabas ko ng kwarto ay sumalubong sa akin si Drea na mukhang kanina pa gising.
Napasimangot akong tumingin sa kaniya. "I told you to give me a heads-up!" inis na bungad ko.
She looked at me confused, slightly irritated with my tone. "Huh? What are you talking about?"
"I'm late!" Nagmamadali kong sinuot ang sapatos ko. "Umoo ka pa kagabi!"
Mas lalong kumunot ang noo niya. "Ha? Wala kang sinabi. Wala kang binanggit sa 'kin."
I didn't answered. Mas lalo lang akong male-late kung makikipagtalo ako. Instead, I took my phone up will fixing my shoes, to see where's the location of my first meeting.
As soon as I went to my emails, I paused. Hindi kaagad naproseso ng utak ko ang nakikita ko. Ni-refresh ko ito, ni-refresh ko ulit. Ni-refresh ko ito nang paulit-ulit.
It's gone.
It's not here.
I didn't received an email.
I looked at it, dumbfounded.
There's no response. Walang sagot ni isa sa tatlong email ko.
But last night. . . I received three replies! Agad silang nag-reply tatlo sa message ko!-
I stopped over thinking.
Was it just a dream? Or is it still déjà vu?
Kung ano man 'to sa dalawa, hindi ako natutuwa. I have high hopes. . .
"Oh, akala ko nagmamadali ka?" tanong ni Drea nang mapansing nahinto ako sa pagkilos ko.
Hindi ako makasagot. Natulala lang ako sa cellphone na hawak-hawak ko.
"Well, good luck to your meeting," sagot ni Drea sa sarili niya nang hindi ako kumibo. Dinaan niya 'ko sa pinto atsaka siya lumabas.
Hindi ako makagalaw sa pwesto ko, pinoproseso pa rin ang nangyayari. I can't believe what's happening right now. I think I'm going insane.
How did that happen?
It felt so real.
Matapos kong matulala ng ilang segundo ay wala sa sarili akong napatayo. Bumalik ako sa kwarto ko at napaupo ako sa kama, hindi nawawala ang tingin sa cellphone.
Binitawan ko ang cellphone ko at napahiga ako sa kama. Mariin kong pinikit ang mga mata ko at napahawak ako sa noo ko. Napaismid ako sa sarili ko.
Masyado na ba 'kong napapagod? Was I pushing myself too far?
I can't believe that I thought of something like that! It's not like me!
I groaned. Maybe I am too tired-
Natigilan ako nang maramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko. Awtomatiko ko itong kinuha at dumereto ako sa notification na lumabas.
Napatingin ako sa nag-iisang nag-reply sa email ko. As if I'm not at my lowest a second ago, my face immediately brightened, seeing their reply.
*************
To Mr. Allard,We would like to apologize for the inconvenience but we can't attend for today's meeting. However, we would still love to have business with you. Attached to this email is a contract, please have a look on it and tell us your response.
I hope you'll forgive us for our lacking, and we would like to reschedule our meeting. Once again, we apologize. Have a great day!From
ITech Corp.*************
Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa, lumaglag din ang panga ko nang makita ang nakalagay sa kontrata.
Napabangon ako sa kama na namimilog ang mga mata, hindi makapaniwala sa nabasa ko.
It's a million peso contract!
I felt the excitement on my body, my heart is beating fast. I'm happy but then I sudden thought crossed in my mind.
I just hope I'm doing the right thing.
⥈
BINABASA MO ANG
Alter: Glitch
Science FictionRezion suffered from insomnia due to a trauma he experienced from childhood. After he got treatment, he thought he was getting better until one night, as soon as he fell asleep- he woke up. As if his mind went blank for a second and his eyes opened...