Alter: Glitch

16

I've changed. . . and I don't want it. I've lost track of the days. I haven't slept a wink yet, but I feel so alive.

I have gone completely crazy, I guess.

They notice it too, but they only notice how I changed. . . not the fact that everything did— all of it changed.

Nakabagsak ang katawan ko sa kama, mulat na mulat ang mga mata ko. I just want. . . want everything to go back the way they used to.

Yeah. . . ang kailangan lang mangyari ay bumalik ang lahat sa dati. . . 

Napabangon sa kama. I nodded at myself, determined. I faked a laugh. As long as I do things I always do, everything will be okay. . . everything might turn back to normal.

Dumeretso ako sa banyo, I looked at myself. I kept smiling.

Am I doing the right thing?

Yes. . . I'm doing the right thing.

Naghilamos ako, hindi ko alam kung anong oras na, hapon na siguro. Hinintay kong uminit ang heater bago ako maligo.

After cleaning myself, I cleaned my room too. I became productive. Binaling ko sa iba ang atensyon ko, para rin hindi ako makapag-isip nang kung ano-ano.

Nang matapos ako ay lumabas ako sa kwarto. Sumalubong sa akin si Drea na tila biglang-bigla sa nakikita niya.

"Ion." Her voice is cheerful.

I faked a smile. "Have you eaten yet?" I asked.

Drea's face lightened. Kumurba ang labi niya sa isang ngiti. "Not yet, let's eat together!"

Ginawa ko ang sinabi niya. Umupo ako sa isa sa mga bakanteng upuan sa lamesa. Kasunod nito ay ang paglabas din ni Case sa kwarto niya. He also looks surprised to see me, and he went closer to me for a high five.

"Bro," bungad niya sa akin. He raised his hand, I awkwardly high five him.

Like a normal dinner, we all ate together. I haven't felt this for a long time. This is the life I want.

This is a moment that I feel free.

Sana ganito na lang, sana hindi na ulit mangyari ang kinatatakutan ko. Mas lalo akong magugulo, mas lalo kong magugulo ang lahat ng 'to-

Stop thinking, Ion!

Pasimple kong kinagat ang ibaba kong labi. I shouldn't think. . . 

"Ion, are you ready?" tanong ni Drea. Nakuha ng sinabi niya ang atensyon ko.

"Huh?-"

"Your meeting is tomorrow, right? Good luck ha," nakangiting aniya. Nakangiti rin sa akin si Case.

Napakurap-kurap ako, pilit na ngumiti. Meeting?

Is there a meeting?-

There must be one. . . siguro ay nakalimutan ko lang. . .

Tama, nakalimutan ko lang.

"Let's celebrate, okay?" Drea cheerfully said.

I just nodded in response, I don't know what to say. Matapos kong kumain at linisin ang pinagkainan ko ay bumalik ako sa kwarto.

Deretso ako sa computer screen ko para tignan ang game na ginagawa ko. I've already forgotten about this. . . I've already forgotten that I'm supposed to meet Drea's dad, to talk about this.

The contract. . .

Like I always did, I encoded, searched, edited, then started coding again. 

Tama, ito dapat ang gawin ko. Kailangan ko lang ituloy ang ginagawa ko talaga, at sigurado akong babalik ang lahat sa rati.