Alter: Glitch

7

"I thought you're leaving?"

Drea asked me the moment I stepped outside my room. I sighed before answering her.

"Hindi ako natuloy," maikling sagot ko. 

Napansin niyang nakapambahay na 'ko at hindi na 'ko nakaayos. Mukha namang nabasa niya ang ekspresyon ko at hindi na siya nagtanong pa. Matagal-tagal din ako sa kwarto ko at hindi ko napansin na gabi na.

"Kain na," pag-aya niya sa akin.

Isang tango ang sinagot ko at pilit akong ngumiti.

"Nasa'n si Case?" tanong ko nang makaupo ko.

Naghahain si Drea nang mapansin kong kaming dalawa lang ang nandito. Nagluto siya ng adobong baboy. There's pineapples in it. Nababad ito sa langis ng karne kaya hindi ko mapigilang matakam.

Paborito ko.

"Male-late raw sa trabaho," sagot niya.

Tumatak sa isip ko ang salitang binitawan niya.

Trabaho.

Ako na lang talaga ang napag-iiwanan. May trabaho na silang dalawa sa kani-kaniyang kompanya. They still have a long way to go, but there are process. Sila Drea at Case na rin ang nagpapa-aral sa bunso nila.

Ako kaya?

Kailan kaya ako magkakatrabaho? Kailan uusad ang mundong ginagalawan ko?

Hindi ko mapigilang mainggit. I'm proud of them, but I have bitter feeling inside of me. I wanted to feel it too. I want to earn money form my hard work. I want to experience being in an industry with people like me. I want to have somewhere to go and not be stuck in the corners of our apartment.

My savings are almost gone. Malapit ng maubos. Wala akong mahihingan. Tinakwil na 'ko ng pamilya ko no'ng oras na pinili ko ang industriyang ito.

I'm so pathetic. . . is this the consequences of the decisions I made for myself?

Maybe my parents were right. . . I have no future in this field. I'm too ambitious— my dreams are too far to reach.

"Ion?"

I snapped back to reality when I heard Drea call my name.

"What?" I asked unconsciously. 

"I asked you about what happened earlier?" aniya. "Saan ka ba dapat pupunta? Sorry, dahil ba hindi kita nasabihan kaya 'di ka natuloy?"

Napailing ako. Should I tell her?

I shrugged. She'll heard the news soon. Malaking news 'yon sa media dahil dalawang taon na ang lumipas bago mag-launch ng panibagong app ang ITech. Walang rason para hindi ko 'to sabihin ngayon.

"I was supposed to have a meeting with three companies," sagot ko. Tumatango-tango siya habang nakikinig.

"They wanted to but my app."

Muntik niya ng mabuga ang kanin nang mabilaukan siya. Hindi siya makapaniwalang napatingin sa akin.

"D-Did I messed things up? Hindi ka ba nakapunta?" kinakabang aniya.

Muli akong napailing. "It's not like that, the meeting were cancelled. . . for some reason. But yeah, I still received a contract."

Napaangat ang dalawang kilay ni Drea. Nakatingin sa akin at hinihintay ang susunoid kong sasabihin. 

"Pumayag ka?" tanong niya.

I avoided her gaze as I slowly nodded.

Her jaw dropped as she look at me, dumbfounded. Binitawan niya ang hawak-hawak niyang kutsara at tinidor.